Κάθε χρόνο, περί τα μέσα Δεκέμβρη, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία κηρύσσει μια 24ωρη απεργία. Αφορμή είναι ο κρατικός προϋπολογισμός, αλλά τίθενται με τη μορφή σούπας τα πάντα. Αλλωστε, κανείς δε δίνει σημασία στα «αιτήματα» που διατυπώνουν η ΓΣΕΕ με την ΑΔΕΔΥ και η συγκεκριμένη απεργία αντιμετωπίζεται ως «εθιμοτυπική», όπως εύστοχα την είχε χαρακτηρίσει ο Ξ. Ζολώτας, πρωθυπουργός της «οικουμενικής» κυβέρνησης του 1990.
Φέτος, η ΓΣΕΕ αποφάσισε να κηρύξει απεργία πιο νωρίς. Η πιθανότερη ημερομηνία είναι η 21η Οκτώβρη, λίγο μετά τη δημοσιοποίηση του προσχέδιου του κρατικού προϋπολογισμού. Γίνεται δε λόγος και για άλλη απεργία το Δεκέμβρη, ενδεχομένως και μία ακόμη το Νοέμβρη. Στην ίδια κατεύθυνση ευθυγραμμίζεται και η ΑΔΕΔΥ, αφού οι ίδιες δυνάμεις κυριαρχούν και σ’ αυτή.
Η σκοπιμότητα αυτής της απεργίας είναι προφανής. Η ακρίβεια θερίζει, η κυβέρνηση εξαπολύει νέα φοροεπιδρομή, ο εργατόκοσμος βογγάει, τα ΒΑΕ έχουν τοποθετηθεί στο απόσπασμα και αναμένεται το «πυρ», το πολιτικό σκηνικό χαρακτηρίζεται από εξαιρετική ρευστότητα, κάτι πρέπει να κάνει και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία για να δικαιολογήσει το ρόλο της ως θεσμός. Σε συνθήκες που αμφισβητούνται τα αστικά κόμματα, δυνάμεις όπως η συνδικαλιστική γραφειοκρατία πρέπει να βγαίνουν μπροστά και να προσπαθούν να ελέγξουν τους εργαζόμενους, για να μην αναπτυχθούν «φυγόκεντρες» τάσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε «τυφλά» ξεσπάσματα.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία ούτε θέλει ούτε μπορεί ν’ αναπτύξει τον ταξικό αγώνα. Η σχέση που καλλιεργεί με τους εργαζόμενους είναι εντελώς σάπια. Πρόκειται για μια σχέση ανάθεσης-εκπροσώπησης, με όλα τα χαρακτηριστικά του κοινοβουλευτισμού. Με 24ωρες τουφεκιές, είτε αυτές είναι μία το χρόνο είτε αυξάνονται σε δυο-τρεις, κανένας στα επιτελεία των αστών δε φοβάται. Οπως δε φοβήθηκαν και όταν προωθούσαν και ψήφιζαν τον πρόσφατο ασφαληστρικό νόμο. Μπορεί η κυβέρνηση να υφίσταται πολιτική φθορά (αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι), όμως το σύστημα ισχυροποιείται, γιατί οι εργαζόμενοι εγκλωβίζονται σε αδιέξοδες και αναποτελεσματικές πρακτικές, χωρίς ελπίδα νίκης.
ΥΓ: Το ΠΑΜΕ αισθάνθηκε στριμωγμένο από την απόφαση της ΓΣΕΕ για απεργία τον Οκτώβρη και άσκησε σε ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΑΠ τη… συντριπτική κριτική, ότι δεν αποφάσισαν την ημερομηνία άμεσα στη Διοίκηση, αλλά την παρέπεμψαν στην Εκτελεστική Επιτροπή, περιμένοντας την κυβέρνηση να δώσει πρώτα στη δημοσιότητα το προσχέδιο του προϋπολογισμού! Πέρα από τη γελοιότητα του ισχυρισμού (δε χρειάζεται να πούμε γιατί), αρκεί κανείς να τους ρωτήσει: τα δικά σας σωματεία εδώ και λίγο καιρό αποφασίζουν 24ωρη απεργία με ανοιχτή ημερομηνία. Γιατί δεν ορίσατε εξαρχής την ημερομηνία; Μήπως περιμένατε τη ΓΣΕΕ, για να τη βάλετε την ίδια μέρα, όπως είμαστε σίγουροι ότι θα πράξετε;
