Πριν από δύο εβδομάδες γράφαμε ότι είναι παραμύθι η θέση που παρουσιάζουν υπουργοί της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου (Στρατούλης κυρίως, αλλά και Σκουρλέτης) για τη δημιουργία ενός «κουμπαρά» της Κοινωνικής Ασφάλισης, ο οποίος θα χρηματοδοτηθεί γενναία έτσι που να μπορέσουν να ξαναχτιστούν τα αποθεματικά και όχι μόνο να μην χρειαστεί να γίνουν νέες περικοπές σε συντάξεις και λοιπά ασφαλιστικά δικαιώματα, αλλά και να βελτιωθούν βαθμιαία οι συντάξεις.
Οπως αποκαλύψαμε, αυτός ο περιβόητος «κουμπαράς» δεν είναι παρά το ήδη θεσμοθετημένο ΑΚΑΓΕ (Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών), την αφαίμαξη του οποίου, μάλιστα, συνεχίζει και η σημερινή συγκυβέρνηση. Σύμφωνα με όσα λέει περιερχόμενος τα ραδιοτηλεοπτικά στούντιο ο Στρατούλης, το ΑΚΑΓΕ θα ενισχυθεί με πόρους που θα πάρει από τις ιδιωτικοποιήσεις που θα γίνουν. Κι αυτό, όμως, προβλέπεται καθώς ο ιδρυτικός νόμος του ΑΚΑΓΕ (Ν. 3655, ΦΕΚ 58Α, 3.4.2008) αναφέρει ότι πόροι του θα είναι και «ποσοστό 10% επί των ετησίων συνολικών εσόδων από αποκρατικοποίηση Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών». Ο Στρατούλης, όμως, με το γνωστό αχαλίνωτο λαϊκισμό του, που τάζει τα πάντα στους πάντες, δηλώνει πως στο ΑΚΑΓΕ θα πηγαίνουν πλέον όλα τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις, που δε θα πηγαίνουν πια για την αποπληρωμή του χρέους.
Αυτό, βέβαια, δεν προκύπτει από πουθενά. Ιδιαίτερα από τότε που οι διαπραγματεύσεις απέκτησαν εντατικό ρυθμό, έγινε σαφές ότι τίποτα δεν αλλάζει στο θεσμικό πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων. Στην περιβόητη «λίστα Βαρουφάκη», που κατατέθηκε στην τρόικα αμέσως μετά τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, υπάρχει ολόκληρο κεφάλαιο για τις ιδιωτικοποιήσεις και η Κοινωνική Ασφάλιση ως τομέας στον οποίο θα διατεθεί μέρος έστω των εσόδων δεν αναφέρεται πουθενά. Το μόνο που αναφέρει είναι ότι οι ιδιωτικοποιήσεις που δεν είναι ακόμη δρομολογημένες μπορεί να επανεξεταστούν «αποσκοπώντας στην βελτίωση των όρων έτσι ώστε να βελτιστοποιηθούν τα μακροπρόθεσμα οφέλη του δημοσίου».
Την προηγούμενη εβδομάδα, με δυο ομιλίες του μέσα σε δυο μέρες (στο συνέδριο του Economist στις 14 Μάη και στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ στις 15 Μάη), ο Μπαρουφάκης είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα για τις ιδιωτικοποιήσεις. Αντιγράφουμε:
«Για μας η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας θα πρέπει να εμπεριέχει ένα λελογισμένο μίγμα, από τη μια μεριά ιδιωτικοποιήσεων, παράλληλα, όμως, πρέπει να διατηρήσει το κράτος ένα equity stake, ένα μερίδιο το οποίο να χρησιμοποιηθεί ως περιουσιακό στοιχείο, που μαζί με άλλα περιουσιακά στοιχεία, ιδίως ακίνητη περιουσία -αφού γίνει μεταρρύθμιση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων επ’ αυτών των περιουσιακών στοιχείων- να ενταχθούν σε μια νέα αναπτυξιακή Τράπεζα η οποία να τα χρησιμοποιήσει ως εχέγγυα και σε συνδυασμό με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων να τα μοχλεύσει με στόχο τη δημιουργία μιας ροής επενδύσεων στον ιδιωτικό τομέα».
Θέλουν μερίδιο του κράτους στις προς ιδιωτικοποίηση δημόσιες επιχειρήσεις, όχι για να ενισχύσουν την κοινωνική ασφάλιση, αλλά για να δημιουργήσουν μια νέα τράπεζα, η οποία θα μπορεί να χρηματοδοτεί τον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα.
Το πιθανότερο είναι να μην «περπατήσει» ούτε αυτό το μπαρουφολογικό σχέδιο, όμως ακόμη κι αν «περπατήσει», τι θα μείνει για την απαξιωμένη Κοινωνική Ασφάλιση; Θα μείνουν τα ελλείμματα των καταληστευμένων ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία θα χρησιμοποιούνται ως μοχλός για συνεχείς αντιασφαλιστικές ανατροπές.
