Οι απειλές του προέδρου του Αρείου Πάγου προς τους δικαστές, ότι παρανομούν όταν δικαιώνουν προσφυγές εργαζόμενων που διεκδικούν την επαναπρόσληψή τους πιάνουν τόπο. Οι δικαστές είναι υπάλληλοι καριέρας. Η πλειοψηφία τους ξέρει να παίρνει τα μηνύματα και να προσαρμόζει αναλόγως την ούτως ή άλλως ελαστική συνείδησή τους. Ιδού ένα παράδειγμα:
Ο εργαζόμενος Δ.Φ. απολύθηκε από το σούπερ μάρκετ «Κοκκώσης» για συνδικαλιστικούς λόγους. Ηταν μέλος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων. Προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και πρωτοδίκως δικαιώθηκε. Αναγνωρίστηκε η συνδικαλιστική του δράση για τη βελτίωση των συνθηκών στο χώρο εργασίας, η απόλυση ακυρώθηκε και του επιδικάστηκε αποζημίωση.
Ο εργοδότης έκανε έφεση και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο έγιναν σημεία και τέρατα. Ο μάρτυρα υπεράσπισης του εργαζόμενου εμφανίστηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης της επιχείρησης! Η συνδικαλιστική δράση του εργαζόμενου δεν αμφισβητήθηκε, αλλά κρίθηκε ότι ο συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ είναι ανώδυνος για την επιχείρηση και επομένως η απόλυση δεν συνιστούσε εκδικητική μεταχείριση!! Οσο για το πρωτόδικο δικαστήριο που δικαίωσε τον εργαζόμενο, αυτό χειρίστηκε την αγωγή με ελαφρότητα! Τέλος, ο απολυμένος εργαζόμενος πρέπει να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα για τις δίκες και στους δυο βαθμούς!!!
Τα μηνύματα αυτής της απόφασης είναι προφανή: Μη τολμήσετε να επικαλεστείτε τη συνδικαλιστική σας δράση ως λόγο καταχρηστικής απόλυσης. Μη τολμήσετε να διεκδικήσετε εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας στο χώρο εργασίας σας, γιατί ο εργοδότης δικαιούται να σας απολύσει. Και μη διανοηθείτε να προσφύγετε στη Δικαιοσύνη, γιατί όχι μόνο θα εξακολουθήσετε να παραμένετε άνεργος, αλλά θα πληρώσετε κι από πάνω. Σκύψτε το κεφάλι και ανεχθείτε κάθε αυθαιρεσία και κάθε παρανομία των αφεντικών.
