Με μια αισχρής δουλικότητας επιστολή οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ απάντησαν στον υπουργό Εργασίας ότι θα συμμετάσχουν στο «διάλογο» για το Ασφαλιστικό, ορίζοντας ως εκπροσώπους τους στην «επιστημονική επιτροπή μελέτης του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης» τους γνωστούς και μη εξαιρετέους Σ. Ρομπόλη και Γ. Ρωμανιά. Χωρίς ντροπή υποβιβάζουν από την αρχή ακόμη της επιστολής τους το Ασφαλιστικό σε θέμα τεχνοκρατικής τεκμηρίωσης, γράφοντας: «Η συμμετοχή μας αυτή πρέπει να θεωρηθεί ως θετική ανταπόκριση στην υπαρκτή ανάγκη επιστημονικής διερεύνησης όλων των πεδίων του συστήματος δημιουργώντας ενιαία βάση λειτουργικών, οικονομικών και αναλογιστικών δεδομένων τα οποία θ’αποτελέσουν συμφωνημένη αφετηρία για την εξεύρεση λύσεων στο Σ.Κ.Α. οι οποίες θα κατοχυρώνουν τη βιωσιμότητα ταυτόχρονα με την κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος».
Μεγαλύτερη σημασία, όμως, έχουν όχι τα όσα γράφουν στην επιστολή, αλλά τα όσα δεν γράφουν, όπως:
1. Δεν κάνουν καμιά αναφορά στην υποτιθέμενη δέσμευση του Λοβέρδου, κατά την πρώτη συνάντησή τους, ότι δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας και δε θα μειωθούν οι συντάξεις. Γιατί απλούστατα γνωρίζουν πως τέτοια δέσμευση δεν υπήρξε. Ηταν ένα δικό τους προπαγανδιστικό εφεύρημα, για να αβαντάρουν την κυβέρνηση και να δικαιολογήσουν το βρόμικο ρόλο τους.
2. Δεν θέτουν ως προαπαιτούμενο την κατάργηση των διατάξεων του νόμου Πετραλιά ως προς την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων, όπως έλεγε κομπορρημονώντας ο Παναγόπουλος την περασμένη εβδομάδα. Με… σεμνότητα και ταπεινότητα σημειώνουν απλά, ότι «θα είχε μεγάλη αξία για τη ΓΣΕΕ πριν την έναρξη του διαλόγου να υλοποιηθoύν οι προγραμματικές σας δεσμεύσεις».
3. Προτείνουν μια ατζέντα τόσο γενική ώστε να χωρούν τα πάντα. Και βέβαια, δεν αποκλείουν τίποτα. «Η απαρίθμηση των εντός των ενοτήτων θεμάτων είναι ενδεικτική και όχι περιοριστική καθώς υπάρχουν και θέματα τα οποία θα πρέπει να διερευνηθούν και να ληφθούν μέτρα», γράφουν. Και ποιο είναι το πρώτο παράδειγμα που αναφέρουν; Το… δημογραφικό, δηλαδή την αύξηση των ορίων ηλικίας!
4. Αποδέχονται πλήρως τις ενοποιήσεις Ταμείων που έκανε ο νόμος Πετραλιά, ζητώντας «αποκατάσταση-“νοικοκύρεμα” των ανισορροπιών που επέφερε ο Ν.3655/08 ώστε η υφιστάμενη ενοποίηση να καταστεί λειτουργική και αποδοτική», στην κατεύθυνση «περαιτέρω ενοποιήσεων»!
5. Εννοείται πως δεν διατυπώνουν κανένα αίτημα απ’ αυτά που αραχνιάζουν εδώ και χρόνια στις αποφάσεις των συνεδρίων της ΓΣΕΕ, όπως η κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, η μείωση των ορίων ηλικίας στα 55-60, η επαναφορά της κατώτερης σύνταξης του ΙΚΑ στο 80% του βασικού μισθού, η αύξηση των συντάξεων κ.λπ. κ.λπ. Μια εικοσαετία αντιασφαλιστικών νόμων επικυρώνεται με τη βούλα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
