Τα τελευταία τριάμισι χρόνια τα οικονομικά προβλήματα στην τεχνική εταιρία ΔΙΕΚΑΤ έχουν συντελέσει στην ολοκληρωτική εργασιακή ανασφάλεια, με μεγαλύτερο πρόβλημα τις καθυστερήσεις πληρωμών, την περικοπή παροχών κοινωνικού χαρακτήρα, το κλείσιμο παραγωγικών τμημάτων (Μηχανουργείο Θεσσαλονίκης). Τα οικονομικά προβλήματα άρχισαν να εμφανίζονται από τα τέλη του 2004, παρά το ότι τα προηγούμενα χρόνια είχαν πολλαπλασιαστεί και τα κέρδη και ο τζίρος της εταιρίας. Το 2001, η ΔΙΕΚΑΤ είχε καταταγεί, σύμφωνα με έναν από τους γνωστούς «συμβουλευτι- κούς» καπιταλιστικούς οίκους στις 500 πιο δυναμικά αναπτυσσόμενες εταιρίες της Ευρώπης, γεγονός που δείχνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την εικονική και κάλπικη πραγματικότητα της οικονομίας του κέρδους.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση οι εργάτες απαντούν με απεργίες, στάσεις, συνελεύσεις, με καθαρά αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και χωρίς την οποιαδήποτε εξωτερική γραφειοκρατική παρέμβαση. Μάλιστα, σε πρόσφατη κινητοποίηση συμμετείχαν και μηχανικοί, εργοδηγοί και διοικητικοί υπάλληλοι, γεγονός που μαρτυρά από μόνο του την κατάσταση. Καθυστερήσεις πληρωμών αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν μόνο στο τμήμα των τεχνικών που απασχολούνται στα έργα κατασκευής δικτύων κινητής τηλεφωνίας, οι οποίοι με την ενότητα και την πάλη τους μέσα από διαχρονικό αγώνα ανέτρεψαν αυτήν την κατάσταση, ενώ για τους υπόλοιπους εργαζομένους οι καθυστερήσεις είναι από έναν έως πέντε μήνες.
Το μήνυμα από τη μέχρι τώρα εμπειρία είναι πως μόνο ο διαρκής αγώνας μπορεί να φέρει αποτελέσματα, καθώς και η ταξική αλληλεγγύη των εργαζομένων έξω από κάθε είδους διαχωρισμό (ντόπιος-ξένος , παλαιός-νέος, ειδικευμένος-ανειδίκευτος, στέλεχος-μη στέλεχος).
