Τρεις συνεδριάσεις πραγματοποίησε μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα η επιτροπή για τα ΒΑΕ και άλλες δύο αναμένεται να πραγματοποιήσει αυτή την εβδομάδα. Οι συνεδριάσεις αυτές αφιερώθηκαν σε γενικά επιστημονικά ζητήματα, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο βάσης το οποίο θα περιλαμβάνει κριτήρια προκειμένου η επιτροπή να προχωρήσει σε κρίση για αποχαρακτηρισμό επαγγελμάτων ή για ένταξη νέων. Είναι, όμως, αδύνατο, αν θέλουμε να υπάρχει μια στοιχειώδης επιστημονική σοβαρότητα, να γίνει οποιαδήποτε ουσιαστική δουλειά μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα.
Μπορεί ο Κουτρουμάνης να δήλωσε υποκριτικά ότι η επιτροπή δεν δεσμεύεται από προηγούμενα πορίσματα (τα οποία, πάντως, έθεσε στη διάθεσή της), εκείνο που επιδιώκει όμως είναι να του φτιάξει αυτή η επιτροπή μια λίστα, βάσει του κακόφημου και προκλητικά αντιεπιστημονικού πορίσματος της επιτροπής Μπεχράκη, για να προχωρήσει αμέσως μετά στον αποχαρακτηρισμό του 90% των επαγγελμάτων, όπως προβλέπεται στο Μνημόνιο. Ενα επιστημονικό άλλοθι θέλει και το ερώτημα είναι αν η συγκεκριμένη επιτροπή θα του το προσφέρει.
Είναι δυνατόν μέσα σε 40 μέρες, με καμιά δεκαριά συνεδριάσεις όλες κι όλες, η συγκεκριμένη επιτροπή να εξετάσει τα εμπειρικά δεδομένα για όλα τα επαγγέλματα του καταλόγου ΒΑΕ, να προβεί σε εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου για κάθε επάγγελμα, να μελετήσει τα επαγγελματικά νοσήματα που αφορούν κάθε κλάδο και επάγγελμα, να μελετήσει τα εργατικά ατυχήματα ανά κλάδο, επάγγελμα και χώρο εργασίας, να συγκεντρώσει στοιχεία για τους βλαπτικούς παράγοντες, να κάνει κλαδικές μελέτες, να δει πώς διαμορφώνεται το προσδόκιμο ζωής και να συνδυάσει όλα αυτά τα δεδομένα με τη διεθνή βιβλιογραφία; Από πού θα αντλήσει στοιχεία, όταν δεν έχουν γίνει μελέτες, όταν για παράδειγμα στην Ελλάδα αναγνωρίζονται μόνο 20 επαγγελματικά νοσήματα; Εκτός αν ακολουθήσει και αυτή η επιτροπή το παράδειγμα της επιτροπής Μπεχράκη, η οποία, ελλείψει οποιουδήποτε επιστημονικού ή εμπειρικού δεδομένου, ακολούθησε την… επιστημονική μέθοδο «ψηλός-κοντός». Δηλαδή, απεφάνθη και κατηγοριοποίησε τα ΒΑΕ με τον τρόπο που μέσα από ένα πλήθος μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους κο- ντούς, τους μέτριους και τους ψηλούς ανθρώπους (αυτό το δήλωσε τότε ο Μπεχράκης, δεν είναι δικό μας συμπέρασμα).
Αν τα μέλη της επιτροπής (ή τουλάχιστον όσα έχουν επιστημονική ιδιότητα και δεν είναι εγκάθετοι) θέλουν να σεβαστούν την επιστημονική τους ιδιότητα, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καταλήξουν σε ένα πλαίσιο αρχών, βάσει του οποίου μπορεί να γίνει επανάκριση των ΒΑΕ (δηλαδή, να διατυπώσουν τις απαιτήσεις για μια επιστημονική κρίση) και να αρνη- θούν να προχωρήσουν παραπέρα, επειδή δεν έχουν τις προϋποθέσεις να κάνουν οποιαδήποτε κρίση. Δεν έχουν, δηλαδή, επιδημιολογικές μελέτες, στατιστικές καταγραφές, κλαδικές μελέτες, εμπειρικά δεδομένα κ.λπ. Να εισηγηθούν, δηλαδή, να παραμείνει το ισχύον καθεστώς ως έχει, διότι δεν υπάρχουν τα απαραίτητα δεδομένα για να εισηγη- θούν οποιαδήποτε αλλαγή του. (Για κάποια επαγγέλματα που δεν υπάρχουν πια δεν υπάρχει ζήτημα, γιατί απλούστατα ουδείς ασφαλίζεται σ’ αυτά). Μπορούν ακόμη να εισηγηθούν την ένταξη των 4-5 επαγγελμάτων που πρόλαβε να εξετάσει η επιτροπή Λινού και να εισηγηθούν την ένταξη όλων των ομοειδών επαγγελμάτων του δημόσιου τομέα (για παράδειγμα, δεν μπορεί να μην είναι στα ΒΑΕ οι μηχανοδηγοί του μετρό, όταν είναι οι συνάδελφοί τους του ΗΣΑΠ).
Ετσι πρέπει να ενεργήσουν τα μέλη της επιτροπής, αν δεν θέλουν να λειτουργήσουν ως εγκάθετοι της κυβέρνησης και της τρόικας, αν δεν θέλουν να στιγματιστούν ως ανάλγητα όργανα μιας μεγάλης αντεργατικής ανατροπής. Ας αφήσουν τον Κουτρουμάνη να νομοθετήσει μόνος του, εκδίδοντας την υπουργική απόφαση που προβλέπεται από το Μνημόνιο και τον σχετικό νόμο. Να είναι μια απόφαση δικτατορικού τύπου, χωρίς κανένα επιστημονικό ή ψευτοεπιστημονικό προκάλυμμα.
