Με μαζικούς βομβαρδισμούς σε πυκνοκατοικημένες περιοχές στη Λωρίδα της Γάζας, στους οποίους συμμετείχαν 40 μαχητικά αεροσκάφη, ο ισραηλινός στρατός δολοφόνησε τρία στελέχη της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ μαζί με τις οικογένειες τους, θάβοντάς τους κάτω από τα ερείπια των σπιτιών τους, στις δύο τα ξημερώματα τις Τρίτης 9 Μάη. Η παρουσία στον ίδιο χώρο των οικογενειών των στελεχών της Αντίστασης δεν εμπόδισε τους σιωνιστές να βομβαρδίσουν τα κτίρια στα οποία βρίσκονταν, δολοφονώντας μαζί τους δέκα αμάχους και τραυματίζοντας δεκάδες, στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας» της σιωνιστικής οντότητας. Ανάμεσα στους δολοφονημένους είναι ο διοικητής του νοσοκομείου Αλ Γουάφα στη Γάζα και τέσσερα παιδιά με τις μητέρες τους.
Εδώ και αρκετό καιρό οι σιωνιστές, βλέποντας την ισχυροποίηση της Αντίστασης στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Οχθη, που δεν διστάζει να σηκώσει το γάντι των ισραηλινών προκλήσεων, έχουν βάλει στο στόχαστρο τους την ΠΙΤ, θεωρώντας ότι θα αποτελέσει σημαντικό μέρος της αιχμής του δόρατος της Αντίστασης, στην επερχόμενη και αναπόφευκτη νέα σύγκρουσή της με τους σιωνιστές. Ο θάνατος-δολοφονία του Χαντέρ Αντνάν, πολιτικού στελέχους της ΠΙΤ στη Δυτική Οχθη, που πλέον αποκαλείται διεθνώς «ο παλαιστίνιος Μπόμπι Σάντς», δεν προέκυψε τυχαία, λόγω της αδιαφορίας των σιωνιστών και της άρνησής τους να τον απελευθερώσουν. Ηταν ένα προμελετημένο έγκλημα που εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική των σιωνιστών να αποδυναμώσουν οργανωτικά και πολιτικά την ΠΙΤ και το ένοπλο σκέλος της, Ταξιαρχίες Σαράγια Αλ Κουντς.
Η τακτική της δολοφονίας στρατιωτικών ή πολιτικών στελεχών των οργανώσεων της Αντίστασης από τους σιωνιστές δεν είναι νέα. Ολες οι οργανώσεις έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος διαχρονικά. Αυτό, όμως, δεν τις εμπόδισε να αναπτυχθούν και να προκαλέσουν πολλαπλά εγκεφαλικά στους σιωνιστές που βλέπουν ότι, παρά την εκθετική αύξηση της επιθετικότητάς τους σε βάρος της Αντίστασης, με αλλεπάλληλες εισβολές και βομβαρδισμούς στη Γάζα και μαζικές δολοφονίες Παλαιστίνιων στη Δυτική Οχθη, δεν καταφέρνουν να καταστείλουν την Αντίσταση έστω και παροδικά.
Αυτό οφείλεται στο ότι ο στρατός της Αντίστασης δεν ακολουθεί την δομή του τακτικού στρατού ενός κράτους, στον οποίο ο αποκεφαλισμός των διοικητικών κλιμακίων προκαλεί διάλυση. Στα οργανωμένα ένοπλα τμήματα της Αντίστασης οι απλοί μαχητές μπορούν να λάβουν ακαρίαια διοικητικό ρόλο, αν παρουσιαστεί η ανάγκη για κάτι τέτοιο, καθιστώντας τα τμήματα αυτά θωρακισμένα σε οργανωτικό επίπεδο, κάτι για το οποίο οι σιωνιστές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.
