G20: Αργά «θυμήθηκαν» την κλιματική αλλαγή, αλλά η υποκρισία υποκρισία!

Σημάδια σταθεροποίησης στην παγκόσμια οικονομία το 2019 διαπίστωσαν οι ηγέτες του G20 στην τελευταία συνάντησή τους, το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Σαουδική Αραβία, σύμφωνα με το επτασέλιδο ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση. Ωστόσο, παρά τις προβλέψεις τους για συνέχιση της παγκόσμιας «ανάπτυξης» τα επόμενα δύο χρόνια, ομολογούν ότι η ανάπτυξη αυτή είναι αργή και ασταθής, καθώς εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές αβεβαιότητες, ενώ αντιλαμβάνονται ότι έχουν να αντιμετωπίσουν γρήγορες αλλαγές στο παγκόσμιο τοπίο (οικονομικές, περιβαλλοντικές, δημογραφικές κτλ).
 
Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι για πρώτη φορά σε κείμενο του G20 γίνεται αναφορά στις οικονομικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Μη φανταστείτε τίποτα σπουδαία πράγματα. Μια φράση έκαναν τον κόπο να βάλουν στο ανακοινωθέν τους, σύμφωνα με την οποία: «το Συμβούλιο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (σ.σ. το διεθνές συμβούλιο που ιδρύθηκε το 2009 για να «επιτηρεί» το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα) εξετάζει τις επιπτώσεις στην οικονομική σταθερότητα από την κλιματική αλλαγή».
 
Αυτό ήταν όλο! Ο Τραμπ δεν το ήθελε ούτε αυτό, αλλά κομμάτια να γίνει, το δέχτηκε τελικά. Αλλωστε, ακόμα και το ΔΝΤ, στα τέλη του περασμένου μήνα, παραδέχτηκε ότι η κλιματική αλλαγή απειλεί την παγκόσμια ανάκαμψη, που γίνεται όλο και πιο αναιμική. Για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης, μέχρι το 2017 η παγκόσμια οικονομία αναπτυσσόταν με μέσο ρυθμό 3,8%, ενώ στα τέλη του περασμένου Γενάρη το ΔΝΤ προέβλεψε ανάπτυξη 3,3% για το 2020 (μειώνοντας λίγο το ποσοστό από την προηγούμενη πρόβλεψή του, που ήταν 3,4%).
 
Σκεφτείτε ότι το 2006 η παγκόσμια οικονομία αναπτυσσόταν με μέσο ρυθμό 5,5%, για να καταλάβετε πόσο ζορίζεται ο παγκόσμιος καπιταλισμός σήμερα. Ακόμα κι από τα ξερά νούμερα φαίνεται η τάση μιας αναιμικής ανάκαμψης μετά την κρίση που ξέσπασε πριν από δώδεκα χρόνια.
 
Αλλοι διαχειριστές του συστήματος τα λένε πιο ωμά. Οπως ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μαρκ Κάρνεϊ. Σύμφωνα με παλαιότερο δημοσίευμα του «Γκάρντιαν» (βλ. https://www.theguardian.com/business/2019/oct/15/bank-of-england-boss-warns-global-finance-it-is-funding-climate-crisis), ο Κάρνεϊ ομολογούσε ότι  οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούν έργα που θα επιβαρύνουν τη θερμοκρασία της Γης τα επόμενα χρόνια, αυξάνοντάς την κατά 3 έως 4^οC. Δηλαδή, ίσως και σε διπλάσιο βαθμό από αυτόν που προέβλεπε η συμφωνία του Παρισιού (2^oC). Ακόμα κι αυτόν το βαθμό αύξησης της συμφωνίας του Παρισιού τον θεωρούσαν μεγάλο οι επιστήμονες, προτείνοντας η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη να μην υπερβεί τον 1,5^oC από τα προβιομηχανικά επίπεδα γιατί διαφορετικά θα δημιουργηθούν πολλά προβλήματα με πλημμύρες, υπερβολικούς καύσωνες, λειψυδρίες κτλ (αναλυτικότερα είχαμε γράψει προ διετίας στο https://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/31604.Η-καταστροφή-του-περιβάλλοντος-στο-dna-του).
 
Οι επιστήμονες του «Διακυβερνητικού Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή» (IPCC), που ανήκει στις υπηρεσίες του ΟΗΕ, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου από τον Οκτώβρη του 2018, υποστηρίζοντας ότι η κλιματική αλλαγή συντελείται πολύ γρηγορότερα από ό,τι περίμεναν κι ότι απομένουν μόλις 12 χρόνια για να υπάρχει πιθανότητα να αναστραφεί αυτή η κατάσταση. Μετά, μπορεί να είναι πολύ αργά.
 
Ηδη, η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1 βαθμό σε σχέση με τα προ-βιομηχανικά επίπεδα έχει δώσει τα δείγματά της για το τι μέλλει γενέσθαι. Η αύξηση κατά 1,5 βαθμό θα είναι κι αυτή καταστροφική, αλλά πολύ λιγότερο από τους 2^oC (της συμφωνίας του Παρισιού), δίνοντας τη δυνατότητα στις επόμενες γενιές να αλλάξουν την κατάσταση. Διαφορετικά, τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ομως, το αυτί των διαχειριστών του κεφαλαίου δεν ιδρώνει.
 
Συμπέρασμα: Σε μία κοινωνία που το κέρδος είναι πάνω απ’ όλα, το περιβάλλον καταστρέφεται όπως και ο άνθρωπος κι η όποια ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι ούτε σταθερή ούτε προς όφελος της εργαζόμενης κοινωνίας.