Πάνω από δέκα χιλιάδες φοιτητές κατέβηκαν στους δρόμους του Λονδίνου την περασμένη Τετάρτη (15/11) για να διαδηλώσουν κατά των διδάκτρων που έχουν επιβληθεί εδώ και δεκατρία χρόνια στα βρετανικά πανεπιστήμια, ενόψει της συζήτησης για τον προϋπολογισμό που θα γίνει την ερχόμενη βδομάδα. Οξύμωρο όμως είναι το γεγονός ότι αυτοί που εμφανίζονταν να υποστηρίζουν τη διαδήλωση ήταν οι Εργατικοί! Κι αυτό γιατί ήταν η κυβέρνηση Μπλερ που εισήγαγε με νόμο, τον Γενάρη του 2004, τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια (βλ. https://www.eksegersi.gr/issue/320/Διεθνή/16303.aμερικάνικα-μονοπάτια), μετά από τέσσερα χρόνια συζητήσεων.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν η κινητοποίηση θα παραμείνει στα «εθιμοτυπικά» πλαίσια ή αν θα έχουμε ένα φοιτητικό ξέσπασμα, καθώς τα δίδακτρα στα βρετανικά πανεπιστήμια εκτινάχτηκαν τον περασμένο χρόνο. Βάσει των στοιχείων που δημοσίευσε η εφημερίδα Guardian τον περασμένο Ιούνη (https://www.theguardian.com/money/2017/jun/15/uk-student-loan-debt-soa,rs-to-more-than-100bn), το χρέος των φοιτητών εκτινάχτηκε στις 100.5 δισ. λίρες τον περασμένο Μάρτη (ποσό που ισοδυναμεί με 5% του ΑΕΠ της χώρας), από τις 86.3 δισ. που ήταν ένα χρόνο πριν, δηλαδή αυξήθηκε κατά 16.6% μέσα σε ένα μόνο χρόνο, ενώ αν το συγκρίνουμε με το 2012 (έτος που η κυβέρνηση των Τόρηδων αποφάσισε να δώσει τη δυνατότητα στα πανεπιστήμια να επιβάλλουν μεγάλες αυξήσεις στα δίδακτρα) το φοιτητικό χρέος έχει διπλασιαστεί!
Τα δίδακτρα έχουν τριπλασιαστεί από το 2004. Από τις 3.000 λίρες το χρόνο (που ήταν το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο, βάσει του νόμου του Μπλερ), έχουν ξεπεράσει τις 9.000 λίρες, ενώ πέρσι για πρώτη φορά, οι φτωχότεροι φοιτητές, αντί για επιδόματα, πήραν κι αυτοί φοιτητικά δάνεια, με αποτέλεσμα -σύμφωνα με τον Guardian- να αναμένεται να συσσωρεύσουν χρέος πάνω από 50 χιλιάδες λίρες. Ο διπλασιασμός των επιτοκίων δανεισμού στο 6.1% τον περασμένο Σεπτέμβρη (βλ. https://www.theguardian.com/money/2017/apr/11/student-loan-interest-rate-rise-uk-inflation-brexit), μετά από την εκτίναξη του πληθωρισμού στη Βρετανία σαν αποτέλεσμα της νίκης του Brexit στο δημοψήφισμα, θα κάνει ακόμα πιο δυσβάσταχτο τον φοιτητικό δανεισμό. Ο μόνος τρόπος να γλυτώσει κανείς από το χρέος αυτό είναι να εργαστεί ως χαμηλόμισθος για τριάντα χρόνια μετά την αποφοίτησή του! Η απαλλαγή από αυτό το χρέος ήταν αρχικά στα 25 χρόνια, αλλά ανέβηκε στα 30 κι ίσως ανέβει κι άλλο, καθιστώντας την πρακτικά ανεφάρμοστη. Οπως ανέβηκε και το όριο αναστολής των δόσεων του χρέους, που το 2004 ήταν 15.000 λίρες για να ανέβει στις 21.000 οκτώ χρόνια αργότερα.
Οι διαδηλώσεις που έγιναν ακριβώς πριν από ένα χρόνο χαρακτηρίστηκαν ως οι μεγαλύτερες από το 2010 (τότε που οι συγκρούσεις πήραν πολύ μαζικό χαρακτήρα, φτάνοντας μέχρι την κατάληψη των γραφείων του Συντηρητικού Κόμματος στην περιοχή Millbank του κεντρικού Λονδίνου). Εκτοτε δεν υπήρξε ανάλογη συνέχεια, όμως κάποια στιγμή το καζάνι θα σκάσει ξανά, γιατί μαζί με το φοιτητικό χρέος και τα δίδακτρα συσσωρεύονται και οι περικοπές που καθιστούν τη φοίτηση ολοένα και περισσότερο προνόμιο των πλουσίων.