Στριμωγμένος όσο ποτέ είναι ο ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Ολμερτ. Το σκάνδαλο χρηματισμού του από αμερικάνο επιχειρηματία μπορεί να του κοστίσει τη θέση του. Ο αμερικάνος επιχειρηματίας δήλωσε στο δικαστήριο που εξετάζει την υπόθεση, ότι επί 15 χρόνια χρηματοδοτούσε την πολιτική καριέρα του Ολμερτ (με 150,000 δολάρια συνολικά) και αποκάλυψε ότι τα χρήματα δεν ήταν μόνο για τις πολιτικές του δραστηριότητες αλλά και για προσωπικά του έξοδα. Ανθρωπος είναι, βρε αδελφέ, ο πρωθυπουργός, να μην πάει κι ένα ταξιδάκι στην Ιταλία (μη φανταστείτε τίποτα πολυτέλειες, 30 ψωροχιλιάδες δολάρια ξόδεψε), να μην αγοράσει και κανένα ρολογάκι; Και τι πούρα να καπνίζει, δεύτερης ποιότητας, λες κι είναι κανένας τελειωμένος; Και τις υπογραφές του πώς να τις βάζει, με κάνα στιλό από το πανέρι κι όχι με μια επώνυμη χρυσή πένα με διαμάντια; Βέβαια, υπάρχουν και οι κακεντρεχείς που λένε πως άμα ο Ολμερτ πήρε τόσα λεφτά μόνο από έναν καπιταλιστή και μόνο για προσωπικά έξοδα, φανταστείτε τι έχει πάρει συνολικά απ’ όλους τους καπιταλιστές που νταραβερίστηκαν μαζί του…
Δε μπορούμε να γνωρίζουμε τι ακριβώς έγινε και βγαίνουν τώρα αυτές οι αποκαλύψεις (το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ο Ολμερτ το παράκανε με τα δανεικά κι αγύριστα στον αμερικάνο καπιταλιστή). Εδώ και καιρό, όμως, ο Ολμερτ είναι καμένο χαρτί, ιδιαίτερα μετά την ήττα των Σιωνιστών στον πόλεμο του Λιβάνου, που η επιτροπή Βίνογκραντ, που στήθηκε από τον ίδιο τον Ολμερτ, στο πρώτο πόρισμά της τη χρέωσε σ’ αυτόν. Ισως είναι καιρός για αλλαγή στο ισραηλινό πολιτικό πεδίο, γι’ αυτό και ο Εχούντ Μπάρακ (υπουργός Πολέμου) τον κάλεσε να παραιτηθεί. Αλλωστε, σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσίευσε η ισραηλινή πλατιάς κυκλοφορίας εφημερίδα «Χααρέτζ», το 70% των ερωτηθέντων δεν πιστεύει τις δικαιολογίες που έδωσε ο Ολμερτ (την ίδια απάντηση δίνει το 51% των ψηφοφόρων του Ολμερτ). Από άποψη ουσίας, όμως, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα. Η πολιτική των Σιωνιστών για σκληρή σύγκρουση με την κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα και ασφυκτικό έλεγχο της Δυτικής Οχθης δεν θα καμφθεί, παρά μόνο μετά από ένα ισχυρό σοκ. Κι αυτό το σοκ θα μπορέσει να το δώσει μόνο η παλαιστινιακή αντίσταση, ακόμα κι αν χρειαστεί πολλά χρόνια για να γίνει κάτι τέτοιο.