Ισως και να μην έχει άδικο ο ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου, που είπε στο κοινοβούλιο της χώρας του ότι «καμία κυβέρνηση στο Ισραήλ τα τελευταία 40 χρόνια δεν έχει θέσει περιορισμούς στην οικοδόμηση της Ιερουσαλήμ», αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι από το 1967 μέχρι το 2009 το ισραηλινό κράτος έδωσε πάνω από 50.000 άδειες για να χτιστούν σπίτια εβραίων εποίκων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, ενώ μόλις 600 άδειες δόθηκαν σε Παλαιστίνιους (δηλαδή, περίπου σε τόσους –ίσως και λιγότερους– από όσους έδιωξαν από τα σπίτια τους μόνο μέσα στο 2009)! Τους τελευταίους μήνες, όμως, οι Σιωνιστές δεν έμειναν εκεί. Προχώρησαν παραπέρα, επιχειρώντας την εβραιοποίηση της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και την ισχυροποίηση των εποικισμών τους στη Δυτική Οχθη.
Παλαιστινιακά τζαμιά εντάσσονται στα «ιστορικά μνημεία» των Σιωνιστών, οι οποίοι έχουν σκάψει τούνελ κάτω από το τέμενος του Αλ-Ακσα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ (το πιο ιερό τέμενος των Παλαιστίνιων), 700 μέτρα από το οποίο βρίσκεται η εβραϊκή συναγωγή Χούρβα, την οποία αναστήλωσαν και εγκαινίασαν την επαναλειτουργία της την περασμένη Τρίτη, 60 χρόνια μετά την καταστροφή της στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1948. Την ίδια στιγμή που εκκρεμούσαν 1.500 αποφάσεις για κατεδαφίσεις παλαιστινιακών σπιτιών στην Ιερουσαλήμ, οι οποίες αν εφαρμοστούν θα σημάνουν την εκδίωξη 9.000 Παλαιστίνιων από τις εστίες τους (σύμφωνα με περσινή έκθεση του ΟΗΕ, που δημοσιεύτηκε το Μάη του 2009), οι Σιωνιστές προχώρησαν σε επέκταση των εποικισμών, που δεν σταμάτησε ούτε τη στιγμή που οι Αμερικάνοι ανακοίνωσαν επίσημα την επανέναρξη των «έμμεσων» συνομιλιών μεταξύ Παλαιστινιακής Αρχής και Ισραήλ (μέσω αμερικάνων διαμεσολαβητών), προκαλώντας ακόμα και τη δυσαρέσκεια των Αμερικανών που διά στόματος Χίλαρι Κλίντον μίλησαν για «προσβολή», ενώ ο αμερικάνος απεσταλμένος Τζορτζ Μίτσελ ακύρωσε την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην περιοχή.
Μπορεί η Κλίντον να τα μάζεψε στη συνέχεια, δηλώνοντας ότι οι σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ παραμένουν «ακλόνητες», η λαϊκή οργή όμως που συσσωρεύ-τηκε στα κατεχόμενα δεν ήταν δυνατό να μαζευτεί. Η «μέρα της οργής», που είχε οριστεί για την περασμένη Τρίτη, μετατράπηκε στη μεγαλύτερη μαζική διαμαρτυρία των τελευταίων ετών. Διαμαρτυρία που δεν άργησε να πάρει βίαιο χαρακτήρα, με εκατοντάδες Παλαιστίνιους να συγκρούονται με τον ισραηλινό στρατό και την αστυνομία, να καίνε λάστιχα και να πετάνε πέτρες. Και μόνο ο αριθμός των τραυματιών (150 τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές – Τετάρτη βράδυ) υποδηλώνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα διαδήλωση, αλλά ίσως με τα προεόρτια μιας τρίτης Ιντιφάντα.
Μπροστά σε αυτό το ξέσπασμα, η Παλαιστινιακή Αρχή φαίνεται να έχει λάβει υπόψη της τα μηνύματα των Σιωνιστών για να αναλάβει περισσότερη κατασταλτική δράση (όπως γράψαμε στο προηγού-μενο φύλλο, ο επικεφαλής της Σιν Μπετ και ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού διεμήνυσαν στον Αμπάς, ότι αν δεν συγκρατήσει τις λαϊκές διαμαρτυρίες θα το κάνουν αυτοί). Ετσι, στη Ραμάλα οι Παλαιστίνιοι είδαν με έκπληξη κοινές περιπολίες ισραηλινών στρατιωτών και μπάτσων της Παλαιστινιακής Αρχής. Θα μπορέσει άραγε αυτό να τους σώσει από το ξέσπασμα μιας τρίτης Ιντιφάντα;