Επιεικώς αστοιχείωτοι πρέπει να χαρακτηριστούν εκείνοι που χαρακτηρίζουν τον Εμανουέλ Μακρόν, Βρούτο, ο οποίος πρόδωσε τον προστάτη του Φρανσουά Ολάντ – Ιούλιο Καίσαρα. Ο Βρούτος ήταν ο ευγενέστερος των πατρικίων της Ρώμης και οδηγήθηκε στη δολοφονία του Καίσαρα προκειμένου ο τελευταίος να μην αναγορευτεί σε αυτοκράτορα διαλύοντας το δημοκρατικό-αριστοκρατικό σύστημα. Ο Βρούτος σκότωσε τον Καίσαρα όχι για ίδιον όφελος, ενώ οι διάφοροι Μακρόν ενδιαφέρονται μόνο για την πάρτη τους.
Το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Μπορεί ο Ολάντ να μίλησε για «μεθοδική προδοσία» (τι θα 'πρεπε να πει ο Αλαβάνος για τον Τσίπρα ή ο Λεβέντης για τον Καλλιάνο;), όμως θα έπρεπε να το περιμένει, καθότι εδώ και μήνες ο «προτεζέ» του είχε δημιουργήσει πρόπλασμα κόμματος, στο οποίο μάλιστα έδωσε και όνομα («Εμπρός!»). Γιατί το 'φτιαξε το κόμμα, για πλάκα;
Το πρόβλημα του Ολάντ δεν είναι ο Μακρόν, αλλά η πολιτική που είναι αναγκασμένος ν' ακολουθεί. Η δημοτικότητά του, έτσι όπως τη μετράνε δημοσκοπικά, πάει από το κακό στο χειρότερο. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση μόνο το 12% των ψηφοφόρων του Σοσιαλιστικού Κόμματος εμφανίζεται να επιθυμεί να είναι εκ νέου υποψήφιος για την προεδρία. Γι' αυτό και άρχισαν ήδη οι δηλώσεις στελεχών του κόμματος ότι θα διεκδικήσουν το χρίσμα του για τις προεδρικές εκλογές. Το χορό άνοιξε ο Αρνό Μοντεμπούρ, ο «αριστερός» υπουργός που παραιτήθηκε και τον διαδέχτηκε ο Μακρόν. Και βέβαια, θ' ακολουθήσουν κι άλλοι. Σ' ένα κόμμα σε κρίση, οι υποψήφιοι φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μετά τη βροχή.
Ο Μακρόν δεν ήταν μέλος του ΣΚ. Μεγαλοστέλεχος στον τραπεζικό τομέα ήταν. Από εκεί τον «ψάρεψε» ο Ολάντ, τον πήρε υπό την προστασία του, τον έκανε σύμβουλό του και μετά υπουργό Οικονομίας. Και ως σύμβουλος και ως υπουργός ο Μακρόν διακρίθηκε για τις σκληρές αντεργατικές θέσεις του. Δεν έχει κανένα λόγο, λοιπόν, να διεκδικήσει το χρίσμα του ΣΚ, στο εσωτερικό του οποίου δε διαθέτει ερείσματα και μηχανισμό στήριξης και θα έχανε πανηγυρικά. Εχει προστάτες στον επιχειρηματικό κόσμο και θα δοκιμάσει να μπει σφήνα ανάμεσα στους υποψήφιους της Δεξιάς (Σαρκοζί;) και του ΣΚ, καθώς και στη Λεπέν, με την ελπίδα να περάσει στο δεύτερο γύρο μαζί με την τελευταία και να συσπειρώσει τους πάντες γύρω από την υποψηφιότητά του σε μια αντι-Λεπέν βάση. Μένει να αποδειχτεί αν μπορεί να τα καταφέρει.
