Τι κοινό έχουν η «πρώτη φορά Αριστερά» συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τον «αριστερό» δήμαρχο του Μιλάνου; Το ερώτημα είναι ρητορικό. Η απάντηση είναι ότι και οι δύο φέρονται με το γάντι στα φασισταριά. Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση προσπαθεί να τους ρίξει στα μαλακά με τις δικαστικές περιπέτειες που αντιμετωπίζουν και παράλληλα στο κοινοβούλιο τους αφήνει να ξερνάνε φασιστικό οχετό και να βρίζουν προς όλες τις πλευρές χωρίς να τους επιβάλλει διοικητικές ποινές. Ο δήμαρχος του Μιλάνου τους παραχωρεί δημοτικά κτίρια για να κάνουν τις εκδηλώσεις μίσους τους, στέλνοντας ταυτόχρονα εκατοντάδες μπάτσους να τους προστατεύσουν από τις αντιφασιστικές διαδηλώσεις χτυπώντας διαδηλωτές που αντιδρούν στις φασιστοσυνάξεις.
Τη Δευτέρα 13 Φλεβάρη, η ιταλική φασιστική οργάνωση Πίστη στη Δράση διοργάνωσε σε δημοτικό χώρο στο Μιλάνο την ετήσια εκδήλωση μνήμης των ιταλικής καταγωγής «θυμάτων» της Σφαγής των Σχισμάτων το 1943. Εκατοντάδες αντιφασίστες προσπάθησαν να προσεγγίσουν τον βαριά φυλασσόμενο από φασίστες και από μπάτσους χώρο, όπου γινόταν η φασιστική φιέστα. Η αστυνομία είχε απαγορεύσει την πρόσβαση των διαδηλωτών στο χώρο της εκδήλωσης, ενώ στην προσπάθειά τους να σπάσουν τον κλοιό των μπάτσων οι διαδηλωτές δέχτηκαν την επίθεση των ιταλικών ΜΑΤ που χτύπησαν στο ψαχνό αναγκάζοντας τους να υποχωρήσουν.
Αρωγός της εκδήλωσης των φασιστών ήταν ο δήμαρχος του Μιλάνου Τζουζέπε Σάλα, εκλεγμένος με τη συνεργασία των σοσιαλδημοκρατών του Δημοκρατικού Κόμματος και της Ιταλικής Αριστεράς.
Η Σφαγή των Σχισμάτων αναγνωρίστηκε επίσημα από το ιταλικό κράτος στις 30 Μάρτη του 2004. Κατά τη διάρκεια της σφαγής, που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 1943, μετά την κατάρρευση του φασιστικού ιταλικού καθεστώτος, και σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς τελείωσε το 1945, εκατοντάδες συνεργάτες των ναζί, των ιταλών φασιστών και των κροατικών φασιστικών ομάδων Ουστάζι, που είχαν κυρίως ιταλική καταγωγή, στην περιοχή της Ιστρίας και της Δαλματίας στη βορειοανατολική Αδριατική, πετάχτηκαν ζωντανοί σε βαθιά χαντάκια αρχικά από τους αντάρτες του Τίτο και στη συνέχεια από το γιουγκοσλαβικό στρατό, μετά την απελευθέρωση της χώρας από το ναζιστικό ζυγό. Οι φασίστες σκούζουν ότι η σφαγή είχε εθνικό χαρακτήρα, όμως ακόμα και η έκθεση της διακρατικής επίτροπης Ιταλίας-Σλοβενίας, στην οποία ανήκουν τμήματα των εδαφών της ευρύτερης περιοχής της Ιστρίας, που συστήθηκε το 1995 για να ερευνήσει τις σφαγές, αναγνωρίζει ότι οι εκτελέσεις δεν είχαν εθνικό υπόβαθρο αλλά ήταν αφενός ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των ανταρτών και των ντόπιων φασιστών που στήριξαν την κατοχή και αφετέρου προσπάθεια να διαλυθούν πυρήνες φασιστών στην περιοχή, που θα προκαλούσαν αστάθεια και προβλήματα μέσω σαμποτάζ στην νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
