Ο Νάιτζελ Φάρατζ, άλλοτε στέλεχος του Συντηρητικού Κόμματος, ίδρυσε το 2010 το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP). Το 2016, αμέσως μετά το δημοψήφισμα για το Brexit, παραιτήθηκε από την ηγεσία του UKIP δηλώνοντας ότι μόλις ολοκληρωθεί η θητεία του στην Ευρωβουλή θα εγκαταλείψει την πολιτική.
Παράξενη στάση για κάποιον που έβγαινε νικητής, αφού ο Φάρατζ μαζί με τον Μπόρις Τζόνσον των Τόρις ήταν οι πρωταγωνιστές της καμπάνιας υπέρ του Brexit. Οταν, όμως, αντιμετωπίζεις την οργή του μεγαλύτερου μέρους της βρετανικής κεφαλαιοκρατίας, η οποία αντιλήφθηκε από την αρχή σε τι περιπέτειες θα έμπαινε με την υλοποίηση του Brexit, δεν έχεις άλλη λύση από την παραίτηση. Το ίδιο έκανε και ο τότε πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, που κρίθηκε πολιτικά ένοχος επειδή πραγματοποίησε το δημοψήφισμα, με τη σιγουριά ότι θα νικήσει το Bremain (και διαψεύστηκε οικτρά).
Τρία χρόνια μετά την παραίτησή του, βλέποντας την κρίση και τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού, που δεν μπορεί να βρει λύση υλοποίησης του Brexit, ο Φάρατζ επανέρχεται από την αποστρατεία και ανακοινώνει την ίδρυση νέου κόμματος με αποκλειστικό στόχο την υλοποίηση του Brexit. Είναι κι αυτό ένα σύμπτωμα της πολιτικής κρίσης που προκάλεσε το Brexit. Αφού τα κυρίαρχα κόμματα, Συντηρητικοί και Εργατικοί, δεν έχουν καταφέρει να βρουν μια βιώσιμη λύση, γιατί να μην επανέλθει και ο Φάρατζ με νέες φιλοδοξίες;
