Μαθήματα από τον τρόπο που πολέμησε η Χεσμπολά στον πόλεμο του Λιβάνου το καλοκαίρι του 2006 πρέπει να πάρει ο αμερικάνικος στρατός, για να αντιμετωπίσει τυχόν νέες προκλήσεις, προειδοποιεί μια νέα έκθεση (Δεκέμβριος 2008) του «U.S. Army War College».
Η έκθεση, με τίτλο «Η εκστρατεία του Λιβάνου το 2006 και το μέλλον του πολέμου: Συνέπειες για το Στρατό και την Αμυντική Πολιτική», δίνει υψηλό βαθμό στην επίδοση της Χεσμπολά στον πόλεμο του 2006, περιγράφοντάς την ως πιο αποτελεσματική από την επίδοση κάθε άλλου αραβικού στρατού που πολέμησε το Ισραήλ στην ιστορία του εβραϊκού κράτους και επισημαίνοντας ότι οι μαχητές της Χεσμπολά τραυμάτισαν περισσότερους Ισραηλινούς ανά μαχητή από κάθε προηγούμενο πόλεμο. Η έκθεση επισημαίνει επίσης ότι αντίθετα με μια παραδοσιακή αντάρτικη δύναμη, η Χεσμπολά έδινε έμφαση στο να κρατά μια περιοχή και να κρύβεται σε καταφύγια, αντί στη συνηθισμένη τακτική να κρύβεται ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό. Επιπλέον, η πειθαρχία και ο συντονισμός των μαχητών της έμοιαζαν με των συμβατικών στρατών. Ο συνδυασμός συμβατικών και αντάρτικων τακτικών θέτει νέες προκλήσεις μπροστά στον αμερικάνικο στρατό. Γι’ αυτό η έκθεση προειδοποιεί τον αμερικάνικο στρατό να μη δίνει τόσο μεγάλη έμφαση στην αντιμετώπιση του κλασικού ανταρτοπόλεμου, όπως συμβαίνει στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, γιατί μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο η ικανότητά του να αντιμετωπίσει στο μέλλον άλλους εχθρούς, μη κρατικούς, που θα ακολουθήσουν το παράδειγμα της λιβανέζικης Χεσμπολά.
Η ίδια έκθεση μιλά για την πιθανότητα να χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν τα μέσα και τα στρατεύματα του Πενταγώνου σε περίπτωση που η οικονομική κρίση προκαλέσει κοινωνικές ταραχές στις ΗΠΑ, όπως διαμαρτυρίες εναντίον επιχειρήσεων, αντικυβερνητικές διαδηλώσεις ή επιδρομές σε πολιορκημένες τράπεζες. «Η εκτεταμένη κοινωνική βία στο εσωτερικό των ΗΠΑ θα αναγκάσει την αμυντική δύναμη να αναπροσανατολίσει τις προτεραιότητές της για να υπερασπίσει την εσωτερική τάξη και την ανθρώπινη ασφάλεια», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, η έκθεση. Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται ήδη οι κυβερνήτες των αμερικάνικων Πολιτειών, όπως δηλώνουν πολλοί απ’ αυτούς, που έχουν έτοιμα σχέδια και δυνάμεις καταστολής σε πλήρη ετοιμότητα για να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές ταραχές που φοβούνται ότι μπορεί να προκαλέσει η οικονομική κρίση.