Ο σχηματισμός της κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» προχωρά με γοργά βήματα στην Παλαιστίνη, μετά τη συμφωνία Χαμάς-Φατάχ για τον ορισμό του νέου πρωθυπουργού. Στον πρωθυπουργικό θώκο θα εγκατασταθεί ο 60χρονος καθηγητής Μοχάμεντ Σαμπέιρ, πρώην πρόεδρος του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Γάζας για 15 συνεχή χρόνια, που συνταξιοδοτήθηκε το 2005. Ο Σαμπέιρ, που έχει διδακτορικό μικροβιολογίας από αμερικάνικο πανεπιστήμιο (της Δυτικής Βιρτζίνια), διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις τόσο με τη Χαμάς όσο και τη Φατάχ και θεωρείται πρόσωπο που δεν έχει εμπλακεί στην πολιτική.
Σύμφωνα με το Παλαιστινιακό Κέντρο Ενημέρωσης (13/11) που πρόσκειται στη Χαμάς, οι αντιθέσεις που υπήρχαν μεταξύ της Χαμάς και της Φατάχ έχουν πλέον λυθεί και όλα τα ζητήματα έχουν διευθετηθεί με «φιλικό τρόπο». Το πολιτικό πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης – σύμφωνα με την ίδια πηγή – θα βασίζεται σε κείμενο που υπογράφηκε από όλες τις παλαιστινιακές οργανώσεις, το οποίο δεν κάνει καμία αναφορά στην αναγνώριση του Ισραήλ, πράγμα που θεωρήθηκε μεγάλη νίκη της Χαμάς. Επίσης, συμφωνήθηκε ότι η Χαμάς θα έχει τη μερίδα του λέοντος στη νέα κυβέρνηση και σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το εν λόγω πρακτορείο θα έχει 12 υπουργεία (μεταξύ των οποίων τα Εσωτερικών, Οικονομίας και Παιδείας), η Φατάχ 2 (Εξωτερικών και Πολιτικών Υποθέσεων) και οι ανεξάρτητοι 5.
Η ειδυλλιακή εικόνα, όμως, που παρουσιάζεται από το «Παλαιστινιακό Κέντρο Ενημέρωσης» δε μπορεί παρά να προβληματίζει για το μέλλον που έρχεται. Γιατί παρά την αισιοδοξία που καλλιεργείται, το μείζον πρόβλημα παραμένει. Κι αυτό δεν είναι μόνο η αναγνώριση του Ισραήλ αλλά και η δέσμευση της νέας κυβέρνησης στις προηγούμενες συμφωνίες.
Αυτό άλλωστε δήλωσε ξεκάθαρα κι ο ίδιος ο Ολμέρτ που σε συνέντευξή του στην παλαιστινιακή εφημερίδα Αλ-Κουντς (εκδίδεται στην Ιερουσαλήμ) υποστήριξε ότι δεν θα έχει πρόβλημα να συνομιλήσει με μία νέα κυβέρνηση στην οποία θα συμμετάσχει η Χαμάς, όπως έκανε στο παρελθόν με την PLO που επίσης χαρακτήριζε τρομοκρατική οργάνωση. Ομως οι σχέσεις του Ισραήλ με τη νέα κυβέρνηση θα εξαρτηθούν από το κατά πόσο αυτή θα δεσμευτεί στις υποδείξεις του Κουαρτέτου, θα αποκηρύξει τη βία και θα αναγνωρίσει τις υπάρχουσες ειρηνευτικές συμφωνίες.
Εχει ο Ολμέρτ κάποιες εγγυήσεις απ’ τον Αμπάς ότι η Χαμάς θα κάνει τα «στραβά μάτια» και θα του αφήσει ελεύθερο το πεδίο στις διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ (αρκεί να μην υπάρξει ξεκάθαρη αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ από την παλαιστινιακή πλευρά) ή τα αγκάθια που οδήγησαν στο ναυάγιο των προηγούμενων συνομιλιών για κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα βγουν ξανά στην επιφάνεια; Αυτό φυσικά δε μπορούμε να το γνωρίζουμε, όμως το γεγονός ότι ο Αμπάς αποκτά και το υπουργείο Εξωτερικών ίσως κάτι να λέει.
Το επόμενο διάστημα θα δείξει ποιο θα είναι το τίμημα αυτής της νέας κυβέρνησης κι αν ο παλαιστινιακός λαός θα θελήσει να το αποδεχτεί. Για την ώρα, παρά την απόφαση για άρση του εμπάργκο απ’ τις αραβικές χώρες και τον τερματισμό της κοινωνικής αναταραχής στην Παλαιστίνη (με το κλείσιμο της απεργίας των δημόσιων υπαλλήλων και την πληρωμή τμήματος του μισθού τους), η Παλαιστίνη συνεχίζει να θυμίζει εν ενεργεία ηφαίστειο και οι Σιωνιστές εξακολουθούν να δολοφονούν μαχητές και εφήβους στη Δυτική Οχθη και τη Γάζα.
