Από την περασμένη Τρίτη, οι παραπάνω φωτογραφίες έχουν κάνει το γύρο του κόσμου. Η Τρέισι Πόστερτ ήταν μια από τις διαδηλώτριες του κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ». Εμεινε επί δυο βδομάδες στον πρόχειρο καταυλισμό που στήθηκε στο Πάρκο Ζουκότι και διαδήλωνε κρατώντας ένα πλακάτ που περιέγραφε τα προσόντα της («Διδακτορικό στη Βιοφαρμακευτική, ζητώ πλήρη απασχόληση»). Μια μέρα την είδε στο δρόμο ο Γουέιν Κάουφμαν, μεγαλοστέλεχος μιας από τις χρηματιστηριακές εταιρίες της Γουόλ Στριτ, της ζήτησε να πάει για συνέντευξη και την προσέλαβε ως χαμηλόβαθμη αναλύτρια για την αξιολόγηση φαρμακευτικών εταιριών ως δυνητικών επενδύσεων. Ετσι, η κυρία Πόστερτ δίνει τώρα συνεντεύξεις για το πώς πήρε τη νέα της δουλειά και φωτογραφίζεται στα γραφεία της χρηματιστηριακής με το… διάσημο πλέον πλακάτ ανά χείρας.
Μετά από λίγο καιρό η Πόστερτ μπορεί να είναι και πάλι άνεργη (και τότε κανείς δεν θ’ ασχοληθεί μαζί της). Δεν ξέρουμε πόσο καλή θα είναι ως αναλύτρια για τις εταιρίες που θέλουν ν’ αγοράσουν τ’ αφεντικά της, σίγουρα όμως είναι πολύ καλή ως μαριονέτα του χιλιοπαιγμένου έργου «Το αμερικάνικο όνειρο». Δουλειά ήθελε, δουλειά βρήκε, τελικά κανένας δεν πάει χαμένος στις ΗΠΑ, αρκεί να ‘χει ικανότητες και λίγη τύχη. Οποιος δεν τα καταφέρνει είναι απλά ανίκανος και άχρηστος.
Δεν θα κατηγορήσουμε, βέβαια το κίνημα «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ» για ό,τι κάνει η Πόστερτ. Σημειώνουμε απλά το γεγονός ως ένα ακόμη παράδειγμα για το πόσο ευάλωτα και ελέγξιμα είναι αυτά τα κινήματα, πόσο μπορεί να τα «θάψει» η αστική προπαγάνδα. Και τούτο γιατί δεν έχουν σαφή ταξικό χαρακτήρα και τακτική.
