Στις 14 Ιουνίου ο Αχμαντ Σααντάτ, Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, σταμάτησε την απεργία πείνας που είχε ξεκινήσει πριν από 9 μέρες, διαμαρτυρόμενος για τις φοβερές συνθήκες κράτησης και την πολιτική της απομόνωσης που ακολουθούν οι ισραηλινές αρχές εναντίον των παλαιστίνιων κρατουμένων. Ο ίδιος είχε τεθεί από το Μάρτιο σε πλήρη απομόνωση, η οποία πρόσφατα παρατάθηκε.
Ο Αχμαντ Σααντάτ συνελήφθη το 2001 κατηγορούμενος από την ισραηλινή κυβέρνηση για την εκτέλεση του ακροδεξιού ισραηλινού υπουργού Τουρισμού Ρεχαβάμ Ζεεβί. Κλείστηκε σε φυλακή της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ιεριχώ και τέθηκε υπό αμερικανοβρετανική φρούρηση. Στις 14 Μαρτίου του 2006, ο ισραηλινός στρατός πολιόρκησε τη φυλακή και απήγαγε το Σααντάτ με 5 άλλους κρατούμενους. Στις 25 Δεκεμβρίου του 2008, ύστερα από αλλεπάλληλες αναιτιολόγητες αναβολές της δίκης του, καταδικάστηκε από στρατιωτικό δικαστήριο σε 30 χρόνια φυλακή και στις 18 Μαρτίου του 2009 μεταφέρθηκε σε κελί απομόνωσης στη φυλακή Asqelan.
Επειδή δεν υπήρχαν ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος τους για τη δολοφονία του ισραηλινού υπουργού Τουρισμού, οι ισραηλινές αρχές του φόρτωσαν ένα σωρό άλλες καθαρά πολιτικές κατηγορίες, όπως συμμετοχή σε παράνομη οργάνωση, υποκίνηση σε δράση εναντίον του Ισραήλ για μια ομιλία του στην οποία κατηγόρησε τον ισραηλινό στρατό για τη δολοφονία του προηγούμενου Γενικού Γραμματέα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης κ.ά. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ποινή που επιβλήθηκε ποτέ για τέτοιες κατηγορίες στην ιστορία της κατεχόμενης Παλαιστίνης.
Στις ισραηλινές φυλακές βρίσκονται αυτή τη στιγμή 11.000 παλαιστίνιοι κρατού-μενοι, μεταξύ των οποίων γυναίκες, παιδιά και 41 βουλευτές του παλαιστινιακού κοινοβουλίου. Οι άνθρωποι αυτοί, εκτός από τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης, της σκόπιμης στέρησης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και της απαγόρευσης των επισκέψεων από τις οικογένειές τους, υποβάλλονται συχνά σε πολυήμερη απομόνωση, ιδαίτερα τα ηγετικά στελέχη της Παλαιστινιακής Αντίστασης, και σε συνεχείς μετακινήσεις από φυλακή σε φυλακή, με στόχο να μειωθεί η δύναμή τους, να σπάσει το ηθικό και η αποφασιστικότητά τους και να αποδυναμωθεί η μεταξύ τους αλληλεγγύη. Οι επιθέσεις στα δικαιώματα των παλαιστίνιων φυλακισμένων, που κατακτήθηκαν με μακρόχρονους αγώνες, κλιμακώθηκαν μετά τον πόλεμο των Σιωνιστών στη Γάζα.
