Θέλετε ένα δείγμα ευρωπαϊκού ρατσισμού; Πάρτε την Ελβετία. Μια χώρα με 350.000 μετανάστες (ανέρχονται στο 5% του πληθυσμού) που την Κυριακή 24 Σεπτέμβρη έκανε δημοψήφισμα πάνω στην αναθεώρηση των νόμων για το άσυλο και τη μετανάστευση. Ξέρετε τι ποσοστό συγκεντρώθηκε υπέρ των αντιμεταναστευτικών νόμων; 68%! Δηλαδή δύο στους τρεις Ελβετούς! Και στα 26 καντόνια της χώρας η πλειοψηφία είπε ναι στους ρατσιστικούς νόμους.
Τι προβλέπεται στη νέα νομοθεσία που από τον Δεκέμβρη του 2005 έχει εγκριθεί από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο; Πρώτο, ότι αν μέσα σε 48 ώρες μετά τον έλεγχο ο μετανάστης δεν παρουσιάσει χαρτιά ταυτότητας ή κάποια «αξιόπιστη εξήγηση»(!), το άσυλο πάει στα σκουπίδια και ο ίδιος για απέλαση. Δεύτερο, διπλασιάζεται η προβλεπόμενη διάρκεια κράτησης για την εκτέλεση μιας απέλασης, ενώ αυτοί που δεν «πείθονται» να εγκαταλείψουν την Ελβετία μπορούν να περάσουν έως και δύο χρόνια πίσω από τα σίδερα (μην τους αδικούμε, όμως, οι φιλεύσπλαχνοι νομοθέτες προνόησαν να μειώσουν την ποινή σε ένα χρόνο για τους ανθρακωρύχους ηλικίας μεταξύ 15 και 18 ετών)! Τρίτο, καταργείται η κοινωνική βοήθεια που επωφελούνταν μέχρι τώρα οι υποψήφιοι των οποίων η αίτηση για άσυλο είχε απορριφθεί και περίμεναν την απέλασή τους. Τέταρτο, εφεξής καταχωρείται μέσα στο νόμο ότι οι μη ευρωπαίοι ξένοι θα πρέπει να είναι είτε στελέχη επιχειρήσεων, είτε ειδικοί, είτε να έχουν ιδιαίτερα προσόντα για να δουλέψουν σ’ αυτή την τόσο «σπουδαία» χώρα! Η τελευταία διάταξη καταχωρείται στην ελβετική νομοθεσία τη στιγμή που χιλιάδες μετανάστες χωρίς χαρτιά είναι αυτοί που κάνουν να δουλεύει το ρολόι της ελβετικής οικονομίας σωστά. Γι’ αυτούς όμως η τακτοποίηση δεν είναι στην ημερήσια διάταξη.
Μέχρι και η Διεθνής Αμνηστία και ο πρώην ανώτατος Κομισάριος του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αντέδρασαν στην προκλητική διάταξη περί απέλασης όσων δεν έχουν χαρτιά, υποστηρίζοντας το αυτονόητο. Αυτοί που εγκαταλείπουν κυνηγημένοι τη χώρα τους δεν έχουν χαρτιά και μιλώντας γενικά μπορούμε να πούμε ότι ένα 40% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν διαθέτει ταυτότητες. Αυτά, όμως, δε συγκινούν τους Ελβετούς πολίτες. Κι ύστερα εκπλήσσονται πόσο μίσος έχουν οι πληβειακές μάζες εναντίον τους!
ΥΓ: Να φανταστείτε ότι το δημοψήφισμα το ζήτησαν οι «αριστεροί» που πίστευαν ότι δεν θα περνούσαν οι αντιμεταναστευτικοί νόμοι. Την πάτησαν, όμως, βασιζόμενοι στη «συναισθηματική» προσέγγιση των πραγμάτων (υποστηρίζοντας ότι τα μέτρα είναι «απάνθρωπα, άχρηστα και ακριβά»), που κατέρρευσε μπροστά στο αίσθημα ασφάλειας που τους έταξε ο υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης που είναι ο «πατέρας» αυτής της μεταρρύθμισης. Οταν μάχεσαι τον καπιταλισμό με τα όπλα της φιλανθρωπίας είσαι χαμένος από χέρι…
