Η –για τέταρτη φορά μέσα σε τρία χρόνια– μείωση των ποσοστών των υποψηφίων του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος, που μαζί με τους συμμάχους του ήρθε στην τρίτη θέση με 22%, ήταν αναμενόμενη από τη στιγμή που η «σοσιαλιστική» διαχείριση της κρίσης στη Γαλλία δεν απέδωσε τους καρπούς που από πολλούς αναμένονταν. Το χρέος έχει εκτιναχθεί πάνω από το 92% του ΑΕΠ και η ανεργία παραμένει σταθερά πάνω από το 10%, ενώ η κυβέρνηση μόλις πριν από ένα μήνα επέβαλε με διάταγμα έναν αντεργατικό νόμο. Τι άλλο θα μπορούσαν να περιμένουν ακόμη και οι πιο ενθουσιώδεις οπαδοί του PSF;
Η αποτυχία της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής παρέδωσε τα σκήπτρα ξανά στη δεξιά. Ο Σαρκοζί έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, αφού το κόμμα του, μαζί με τους «κεντρώους» συμμάχους του, κέρδισε το 36% των ψήφων και εμφανίζεται σαν το απαραίτητο ανάχωμα στην άνοδο του φασιστικού Εθνικού Μετώπου (FN) της κόρης του Λεπέν.
Η τελευταία, δυστυχώς, σημείωσε μεγάλη άνοδο, παρά το γεγονός ότι δεν πήρε τις ψήφους που περίμενε σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Οι υποψήφιοι του FN απέσπασαν κοντά στις 430 χιλιάδες ψήφους παραπάνω σε σχέση με τις ευρωεκλογές του περασμένου καλοκαιριού, και το Εθνικό Μέτωπο κέρδισε την πρωτιά σε 43 από τις 98 περιφέρειες, δηλαδή στο 44% περίπου των περιφερειών, αποσπώντας το 25.2% των έγκυρων ψηφοδελτίων (βλ. https://elections.interieur.gouv.fr/departementales-2015/FE.html).
Η αποχή έχει σταθεροποιηθεί σε πολύ υψηλά ποσοστά, αγγίζοντας το 50%. Πράγμα που σημαίνει ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων έχει ήδη γυρίσει την πλάτη στις εκλογικές διαδικασίες της αστικής δημοκρατίας (σε όλες τις μορφές της, ακόμα και την ακροδεξιά της Λεπέν). Οταν όμως αυτό δεν συνοδεύεται από την οικοδόμηση ενός κινήματος που θα αμφισβητεί στην πράξη αυτή τη «δημοκρατία», τότε δεν αποτελεί το παραμικρό πρόβλημα για την εύρυθμη λειτουργία της.
