Η καθηγήτρια πανεπιστημίου Νουριγιέ Γκιουλμέν και ο δάσκαλος Σεμίχ Οζακτσά διανύουν την ενδέκατη εβδομάδα απεργίας πείνας, διαμαρτυρόμενοι για την απόλυσή τους από το καθεστώς Ερντογάν το οποίο μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα του περσινού Ιούλη έχει επιδοθεί σε ένα κανονικό πογκρόμ απολύσεων στον δημόσιο τομέα. Οι απολυμένοι αποκλείονται εφ’ όρου ζωής από την επαναπρόσληψή τους στο Δημόσιο, χάνουν την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη και τους παίρνουν τα διαβατήρια (σε ορισμένες περιπτώσεις και των συζύγων τους).
Από τους περίπου 140 χιλιάδες που έχουν απολυθεί, οι 40 χιλιάδες είναι εκπαιδευτικοί. Γι’ αυτό και η απεργία πείνας των δύο εκπαιδευτικών αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Η πράξη τους αποτελεί θαρραλέα πράξη αντίστασης στη μεθοδευμένη εξόντωση χιλιάδων ανθρώπων στο βωμό μίας δικτατορικής εξουσίας που όσα χρώματα κι αν αλλάζει παραμένει η ίδια. Γι’ αυτό και η τουρκική Αντιτρομοκρατική τους συνέλαβε και τους προφυλάκισε απομακρύνοντάς τους από την πλατεία Γιουκσέλ της Αγκυρας και αποκλείοντας κάθε πρόσβαση σ’ αυτήν για να αποτρέψει κάθε πράξη αλληλεγγύης.
Την ίδια στιγμή οι συλλήψεις συνεχίζονται, με πιο πρόσφατη τη σύλληψη 27 ακαδημαϊκών που είχαν απολυθεί από το πανεπιστήμιο της Σμύρνης με την κατηγορία της συμμετοχής στο «τρομοκρατικό δίκτυο» του Γκιουλέν (του δισεκατομμυριούχου κληρικού, ο οποίος κάποτε ήταν σύμμαχος του Ερντογάν αλλά διαφώνησε με την πολιτική του και από το 1999 ζει στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ).
Στο πολιτικό επίπεδο η ίδια κατάσταση. Μετά από τις συλλήψεις των ηγετών του φιλοκουρδικού HADEP τον περσινό Νοέμβρη, ήρθε η σειρά του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος, την ίδια στιγμή που ο τουρκικός στρατός επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας σε 43 χωριά στο Ντιάρμπακιρ και οι δημοτικές Αρχές έκοψαν το ρεύμα και το νερό σε δύο γειτονιές της πόλης Σουρ στην ίδια περιοχή, με στόχο να διώξουν τους κατοίκους τους που αποτελούν εμπόδιο στα νέα οικιστικά σχέδια του υπουργείου.
