Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από 202 ανθρώπους του κινηματογράφου. Ανάμεσά τους πολλές διασημότητες: Ακι Καουρισμάκι, Μπράιαν Κοξ, Μπράιαν Ινο, Ερίκ Καντονά, Φερνάνδο Μεϊρέγιες, Χαβιέρ Μπαρδέμ, Τζόσουα Οπενχάιμερ, Κεν Λόουτς, Τζούλι Κρίστι, Μαρκ Ράφαλο, Ολίβια Κόλμαν, Ρεμπέκα Χολ, Σούζαν Σαράντον, Τίλντα Σουίντον, Γιώργος Λάνθιμος (τα ονόματα παρατίθενται με τη σειρά που γράφονται στη δημοσιευμένη λίστα).
Ηδη έχει ξεπεράσει τις 4.500 υπογραφές! Ανάμεσα στις οποίες και άλλων διάσημων. Και η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται.
Το κείμενο, λιτό, σαφές, σε μια μίνιμουμ βάση, χωρίς καμιά αιχμή στην Παλαιστινιακή Αντίσταση:
ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
Ως κινηματογραφιστές, ηθοποιοί, εργαζόμενοι στη βιομηχανία του κινηματογράφου και θεσμικοί φορείς,
αναγνωρίζουμε τη δύναμη του σινεμά να διαμορφώνει αντιλήψεις. Σε αυτή την έκτακτη περίοδο κρίσης,
όπου πολλές από τις κυβερνήσεις μας επιτρέπουν ενεργά τη σφαγή στη Γάζα, οφείλουμε να κάνουμε ό,τι
περνάει από το χέρι μας για να σταματήσουμε τη συνενοχή μας σε αυτή την αδιάκοπη φρίκη.
Το ανώτατο δικαστήριο του κόσμου, το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης, έχει αποφανθεί ότι υπάρχει
ευλογοφανής κίνδυνος γενοκτονίας στη Γάζα και ότι η ισραηλινή κατοχή και το απαρτχάιντ εναντίων των
Παλαιστινίων είναι παράνομα. Η υπεράσπιση της ισότητας, της δικαιοσύνης και της ελευθερίας για κάθε
άνθρωπο είναι ένα βαθύ ηθικό καθήκον που κανένας μας δεν μπορεί να αγνοήσει. Ετσι, τώρα είναι η ώρα να εναντιωθούμε ανοιχτά στις φρικαλεότητες που υφίσταται ο παλαιστινιακός λαός.
Απαντάμε στην έκκληση των παλαιστίνιων κινηματογραφιστών, οι οποίοι έχουν ζητήσει από τη διεθνή
κινηματογραφική βιομηχανία να πει όχι στη σιωπή, το ρατσισμό και την απανθρωποποίηση, καθώς και
να «κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό» για να τερματίσει τη συμμετοχή στην καταπίεση τους.
Εμπνεόμενοι από τους Filmmakers United Against Apartheid, οι οποίοι αρνήθηκαν να προβάλλουν τις
ταινίες τους στο απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής, δεσμευόμαστε να μην προβάλουμε τις ταινίες μας, να μην εμφανιζόμαστε ή συνεργαζόμαστε με ισραηλινούς κινηματογραφικούς θεσμούς –
συμπεριλαμβανομένων φεστιβάλ, κινηματογράφων, τηλεοπτικών σταθμών και εταιριών παραγωγής – που εμπλέκονται* στο απαρτχάιντ και τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
*Παραδείγματα συνενοχής περιλαμβάνουν το ξέπλυμα ή τη δικαιολόγηση γενοκτονίας και απαρτχάιντ, και/ή τη συνεργασία με την κυβέρνηση που τα διαπράττει.
Αν είστε εργαζόμενος στον κινηματογράφο, μπορείτε να ενωθείτε με περισσότερους από 4.500 άλλους υπογράφοντας το κάλεσμα πατώντας το παρακάτω κουμπί. Μπορεί να χρειαστούν μερικές ώρες για να προστεθούν τα ονόματα.
Καλούμε τους Ελληνες και τις Ελληνίδες του καλλιτεχνικού χώρου, αν δεν έχουν ήδη υπογράψει τη δημόσια δέσμευση (από μια διαγώνια ματιά στις τόσες χιλιάδες των ονομάτων διαπιστώσαμε ότι αρκετοί/ές το έχουν ήδη κάνει, αλλά είναι μόνο λίγες δεκάδες), να το κάνουν, ανατρέχοντας στην ιστοσελίδα: https://filmworkersforpalestine.org/#endingcomplicity
Ανάμεσα στις πρώτες υπογραφές υπάρχει το όνομα: Hannah Einbinder. Η Χάνα Αϊνμπάιντερ είναι αμερικανοεβραία ηθοποιός (κυρίως τηλεοπτική) και stand-up comedien. Συνέβη να κερδίσει το πρώτο βραβείο Emmy στην καριέρα της για τον καλύτερο δεύτερο ρόλο σε τηλεοπτική σειρά. Κι όταν παρέλαβε το βραβείο, φορώντας κονκάρδα της οργάνωσης Artists4Ceasefire, που ζητά μόνιμη κατάπαυση του πυρός και ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα, έκλεισε το λιτό και αμήχανο λογύδριό της με μια ατάκα που προκάλεσε σάλο: «Go Birds, fuck ICE, and free Palestine» («Εμπρός Πουλιά, γαμιέται το ICE και λευτεριά στην Παλαιστίνη»).
Το «Go Birds» είναι σύνθημα που φωνάζουν οι οπαδοί των Philadelphia Eagles, ομάδας του αμερικάνικου φούτμπολ. Κομματάκι δύσκολο μια γυναίκα, μεγαλωμένη στο Λος Αντζελες, να είναι οπαδός μιας ομάδας της Φιλαδέλφεια. Μάλλον άλλα «πουλιά» είχε κατά νου η Χάνα. Το «fuck ICE» ήταν αυτό που προκάλεσε τον μεγαλύτερο σάλο. Το ICE (Immigration and Customs Enforcement, δηλαδή Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων, είναι η υπηρεσία που κυνηγά τους μετανάστες, συλλαμβάνει, απελαύνει, χωρίζει οικογένειες (μανάδες από τα ανήλικα παιδιά τους). Οι υποστηρικτές του Τραμπ κατηγόρησαν την ηθοποιό ότι κάλεσε σε άσκηση βίας κατά των μελών τoυ ICE!
Το «Free Palestine» δε χρειάζεται επεξηγήσεις. Οταν μετά την τελετή ρώτησαν τη Χάνα γιατί αυτή, μια εβραία, φώναξε «λευτεριά στην Παλαιστίνη» δε δυσκολεύτηκε καθόλου να εξηγήσει ότι αυτό πηγάζει από το αίσθημα ευθύνης της, ως εβραίας, να ξεχωρίζει τον Ιουδαϊσμό ως θρησκεία και κουλτούρα από το κράτος του Ισραήλ και τις πολιτικές του.
Δυστυχώς, οι ομόθρησκοί της (ή και μη θρησκευόμενοι) στο Ισραήλ δεν φαίνεται να έχουν την ίδια άποψη. Δύο χρόνια μετά τον πόλεμο γενοκτονίας ενάντια στον παλαιστινιακό λαό της Γάζας και κάτω από την πίεση των συναδέλφων τους στον υπόλοιπο κόσμο, εμφανίστηκαν 50+ ισραηλινοί ντοκιμαντερίστες με ένα κείμενο που εκφράζει «βαθιά ντροπή» και «αίσθημα αδυναμίας» για τις πράξεις του Ισραήλ στη Γάζα και στηρίζει το μποϊκοτάζ των ισραηλινών πολιτιστικών θεσμών από τη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα.
Η ανοιχτή επιστολή των Ισραηλινών αναφέρει ότι οι υπογράφοντες «υποστηρίζουμε πλήρως το παγκόσμιο μποϊκοτάζ κινηματογραφιστών εναντίον μας» και κατονομάζει τη «μαζική δολοφονία» και τη «γενοκτονία» που διαπράττει το ισραηλινό κράτος στη Γάζα. Καλεί επίσης τη διεθνή κοινότητα του ντοκιμαντέρ «να σταθεί στα ίδια κριτήρια και να εστιάσει στον εσωτερικό της ρόλο: να αντισταθεί στη σιωπή και στη συνενοχή των ευρωπαϊκών και αμερικανικών κυβερνήσεων στη σφαγή στη Γάζα».
Γιατί δεν υπέγραψαν και αυτοί το κείμενο των 4.500+ ανθρώπων του κινηματογράφου; Γιατί δηλωμένοι αντισιωνιστές, όπως ο Αβι Μόγκραμπι, ενδεχομένως και ο Γιουβάλ Αβραάμ, συνσκηνοθέτης του No Other Land, έπρεπε να κάνουν το χατίρι των λεγόμενων αριστερών σιωνιστών. Ετσι, έφτιαξαν ένα κείμενο που καταγγέλλει εξίσου τη Χαμάς, την Παλαιστινιακή Αντίσταση, και υπακούει στη λογική των «δύο άκρων». Αν θέλουμε να είμαστε αυστηροί, αυτό είναι ένα κείμενο που χτυπάει τον Νετανιάχου και τους συμμάχους του και όχι το σιωνισμό. Ενα κείμενο που σκοπό έχει να διασώσει τη σιωνιστική οντότητα, υπό άλλη πολιτική ηγεσία, όπως ακριβώς επιδιώκουν ο Μακρόν και άλλοι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ηγέτες.
Το παραθέτουμε (η έμφαση παντού είναι δική μας):
Ανοικτή Επιστολή
15 Σεπτεμβρίου 2025
Εμείς, μια ομάδα δημιουργών ντοκιμαντέρ στο Ισραήλ, αισθανόμαστε βαθιά ντροπή, πόνο, καθημερινό μαρτύριο και αδυναμία μπροστά στη φρίκη της μαζικής δολοφονίας, της καταστροφής, της εσωτερικής μεταφοράς (προς το παρόν) και της πείνας που το κράτος του Ισραήλ διαπράττει στο όνομά μας στη Γάζα.
Απορρίπτουμε με αποστροφή κάθε απόπειρα άρνησης, φίμωσης και εξωραϊσμού με τη συστηματική χρήση ευφημισμών – προτιμούν να μιλούν για «πείνα» αντί για «λιμοκτονία» και για «πόλεμο» αντί για «γενοκτονία».
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους: περίπου 64.000 άμαχοι στη Γάζα έχουν σκοτωθεί, ανάμεσά τους περίπου 20.000 βρέφη και παιδιά, και περισσότεροι από εκατό χιλιάδες έχουν τραυματιστεί. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν οι χιλιάδες αθώοι Παλαιστίνιοι που απήχθησαν από τη Γάζα και εξακολουθούν να κρατούνται ως διαπραγματευτικά χαρτιά στην ισραηλινή αιχμαλωσία, καθώς και οι καθημερινές δολοφονίες, καταστροφές και κακοποιήσεις στη Δυτική Οχθη.
Δεν μπορούμε, ούτε θέλουμε να απαλλάξουμε τον εαυτό μας από την ευθύνη – ως μέλη του ισραηλινού συλλογικού – για τα εγκλήματα που διαπράττονται στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα, μόλις μία ώρα μακριά από τα πολύβουα καφέ του Τελ Αβίβ – Γιάφα.
Τα φρικτά εγκλήματα που διέπραξε η Χαμάς στις 7 Οκτώβρη δεν έχουν καμία απολύτως δικαιολογία – ούτε καν στο πλαίσιο του νόμιμου παλαιστινιακού αγώνα για εθνική ελευθερία και κατά της κατοχής. Ομως δεν μπορούν να αποτελέσουν άλλοθι γι’ αυτόν τον βάρβαρο πόλεμο εκδίκησης, που έχει ήδη ξεπεράσει τις θηριωδίες της Χαμάς πολλές φορές. Το τρομερό τίμημα έχει πληρωθεί και εξακολουθεί να πληρώνεται και από τις εκατοντάδες Ισραηλινούς που απήχθησαν στη Γάζα, μερικοί από τους οποίους έχουν ήδη απελευθερωθεί ή έχουν πεθάνει, ενώ περίπου είκοσι παραμένουν εγκαταλελειμμένοι από την κυβέρνησή μας να μαραζώνουν στα τούνελ της Χαμάς.
Χωρίς να αφαιρούμε ούτε ίχνος ευθύνης από τη Χαμάς γι’ αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα πολέμου, υπό τις παρούσες συνθήκες το αίμα των ομήρων βαραίνει τα χέρια όλων όσων η δίψα για εκδίκηση και η επίδειξη ωμής βίας τούς τυφλώνει, σκληραίνει τις καρδιές τους και τους οδηγεί να προτιμούν τον πόλεμο από τις ζωές των αιχμαλώτων.
Πιστεύουμε ότι η εκδίκηση δεν θα φέρει καμία λύση στη σύγκρουση Ισραηλινών–Παλαιστινίων, οι ρίζες της οποίας βρίσκονται σε έναν αιώνα πολιτικής ισχύος. Πιστεύουμε ότι χωρίς μια δίκαιη πολιτική διευθέτηση – που να σέβεται τα εθνικά, πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα και των δύο λαών – δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τη χώρα μας.
Ως δημιουργοί ντοκιμαντέρ που αφιερώσαμε τη ζωή μας στην καταγραφή διαφορετικών όψεων της πραγματικότητας στη χώρα μας, και μερικοί από εμάς ειδικά στην τεκμηρίωση της κατοχής, γνωρίζουμε καλά τη σημασία της αναγνώρισης της αλήθειας ως πρώτο βήμα για την αλλαγή της πραγματικότητας. Για αυτόν τον λόγο, στηρίζουμε ολόψυχα το παγκόσμιο μποϊκοτάζ των κινηματογραφιστών εναντίον μας.
Πενθούμε για τις εκδηλώσεις άρνησης, αυτοθυματοποίησης, συγκεκαλυμμένης και ανοιχτής συνενοχής, και αυτολογοκρισίας που έχουν εξαπλωθεί και στις δικές μας τάξεις. Για εμάς, δεν υπάρχει καμία παρηγοριά στα σύνθετα, ευαίσθητα και κριτικά φιλμ που έχουμε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια ως μέρος του ρόλου και της αποστολής μας· δεν μας απαλλάσσουν από την ευθύνη για τις θηριωδίες που διαπράττονται στο όνομά μας.
Καλούμε τη διεθνή κοινότητα του ντοκιμαντέρ, το καλλιτεχνικό μας σπίτι, να σταθεί στα ίδια κριτήρια και να εστιάσει στον εσωτερικό της ρόλο: να αντισταθεί στη σιωπή και τη συνενοχή των ευρωπαϊκών και αμερικανικών κυβερνήσεων στη σφαγή στη Γάζα. Η κυβέρνησή μας αντλεί δύναμη και αποθρασύνεται χάρη στη στήριξη του Ντόναλντ Τραμπ, που φροντίζει επίσης να εξουδετερώνει τις διαμαρτυρίες των ευρωπαίων ηγετών· χωρίς αυτόν, αυτός ο καταραμένος πόλεμος δεν θα μπορούσε να έχει διαρκέσει τόσο πολύ.
Ζούμε σε μια πραγματικότητα διάρρηξης. Η ισραηλινή δημοκρατία παραμένει ισχυρή, παρ’ όλες τις επιθέσεις εναντίον της, αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο εύθραυστη όσο τώρα. Η υποκίνηση και το μίσος ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά στην κοινωνία μας δεν έχουν φτάσει ποτέ σε τέτοια άκρα. Οι απόπειρες φίμωσης και εκφοβισμού αποκτούν βίαιες διαστάσεις.
Ελπίζουμε ότι μαζί με το δικαιολογημένο μποϊκοτάζ εναντίον μας, δεν θα ξεχάσετε την επόμενη μέρα, που πρέπει να έρθει, και ότι δεν θα κλείσετε το βιβλίο πάνω στις θετικές δυνατότητες μέσα στην κοινωνία μας. Λαχταρούμε τις μέρες όπου θα μπορέσουμε ξανά να συνεργαστούμε σε γόνιμη δημιουργία.
Ακολουθούν 57 υπογραφές.
Πολύ πιο έντιμα από τους συμπατριώτες του ντοκιμαντερίστες, ο διάσημος μαέστρος Ιλάν Βολκόφ έκανε μια γεμάτη πάθος και συγκίνηση σύντομη ομιλία, μετά από συναυλία του με τη Σκοτσέζικη Ορχήστρα του BBC στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, στο πλαίσιο του φεστιβάλ BBC Proms, την περασμένη Πέμπτη. Και ανακοίνωσε ότι δε θα ξαναδιευθύνει στη χώρα του, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για όσα διαπράττει η κυβέρνησή της στη Γάζα. Είπε:
«Στην καρδιά μου υπάρχει μεγάλος πόνος, τώρα, κάθε μέρα, εδώ και μήνες. Ερχομαι από το Ισραήλ και ζω εκεί. Το αγαπώ, είναι το σπίτι μου. Αλλά αυτό που συμβαίνει είναι αποτρόπαιο και φρικτό σε κλίμακα αδιανόητη. Ξέρω ότι για πολλούς είναι οκέι, μπορείτε να φύγετε αν δεν θέλετε πολιτική, αλλά η πολιτική είναι κομμάτι της ζωής, κάθε μέρα. Ξέρω ότι πολλοί από εμάς αισθάνονται απελπισμένοι μπροστά σ’ αυτό. Αθώοι Παλαιστίνιοι σκοτώνονται κατά χιλιάδες, εκτοπίζονται ξανά και ξανά, χωρίς νοσοκομεία και σχολεία, χωρίς να ξέρουν πότε θα έχουν το επόμενο γεύμα. Ισραηλινοί αιχμάλωτοι κρατούνται σε φρικτές συνθήκες εδώ και σχεδόν δύο χρόνια και πολιτικοί κρατούμενοι σαπίζουν στις ισραηλινές φυλακές. Οι Ισραηλινοί, εβραίοι και Παλαιστίνιοι… [κάποιος φωνάζει «άντε γαμήσου» – του απαντάει: «θα μ’ αφήσεις να τελειώσω και μετά μπορείς να με βρίζεις για όλη σου τη ζωή – κανένα πρόβλημα, κανένα πρόβλημα»] Οι Ισραηλινοί, εβραίοι και Παλαιστίνιοι, δεν μπορούν να το σταματήσουν αυτό μόνοι τους. Σας ζητώ, σας εκλιπαρώ, όλους σας, να κάνετε ό,τι μπορείτε για να σταματήσει αυτή η τρέλα. Κάθε μικρή δράση μετράει, όταν οι κυβερνήσεις διστάζουν και περιμένουν. Δεν μπορούμε να το αφήσουμε αυτό να συνεχιστεί άλλο. Κάθε λεπτό που περνάει θέτει την ασφάλεια εκατομμυρίων σε κίνδυνο. Σας ευχαριστώ».
