«Σίγουρα είμαστε όλοι πάρα πολύ χαρούμενοι, ειδικά με αυτή τη νίκη εδώ μέσα στην Πόλη μας. (…) Ηταν κάτι πολύ μεγάλο και είναι αφιερωμένο σε όλους τους Ελληνες. Αυτό που είπα με τα παιδιά είναι Ελλάδα, Θρύλος, Θρησκεία μέσα στην Τουρκία».
Με ποια ακριβώς «παιδιά» είπε αυτά τα γελοία εθνικιστικά ο εφοπλιστής και ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού Μαρινάκης; Με τους Μαντί και Αγκιμπού Καμαρά, με τον Ουσεϊνού Μπα και τον Παπέ Αμπού Σισέ, με τον Τομάς Βατσλίκ και τον Ολεγκ Ρέαμπτσουκ, με τον Τικίνιο Συάρες και τον Χένρι Ονιεκούρου, με τον Κενί Λαλά και τον Μάριο Βρουσάι, με τον Γιούσεφ αλ Αράμπι ή μήπως με τον Ματιέ Βαλμπουενά, που ο προπονητής του τον έβαλε στο 89’, όχι ως αλλαγή σκοπιμότητας (δε βάζεις έναν τέτοιο παίχτη αλλαγή σκοπιμότητας, υπάρχουν άλλοι, νεότεροι και πιο τρεχαλατζήδες, άσε που με 0-3 δεν κάνεις αλλαγή σκοπιμότητας), αλλά για να πάρει το χειροκρότημα αποθέωσης από τους οπαδούς του «εχθρού», στον οποίο αγωνίστηκε την περίοδο 2017-2019;
Οι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε δεν υποψιάστηκαν ότι ο Μαρινάκης χρησιμοποίησε τον διάσημο Βαλμπουενά ως… δούρειο ίππο για να αλώσει την Πόλη. Τον αποθέωσαν πριν από την έναρξη του αγώνα, τον τίμησαν με standing ovation όταν μπήκε στο 89’ τον αποθέωσαν και στο τέλος. Eίναι παιχταράς, υπήρξε ο ηγέτης της ομάδας, είναι το ίνδαλμά τους. Κι αυτός δεν τους χάλασε το χατήρι, βγάζοντας άφθονες σέλφι μαζί τους. Συνηθισμένες καταστάσεις στον κόσμο της σόου μπιζ του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Και ο διεθνής με την ελληνική εθνική ομάδα Δημήτρης Πέλκας; Προδότης, ασφαλώς, σύμφωνα με τη λογική Μαρινάκη. Διότι παίζει πλέον στην ομάδα του «εχθρού». Πάλι καλά που κάποια στιγμή έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι και όχι στα δίχτυα. Γιατί αν έβαζε γκολ, θα το πανηγύριζε διπλά: ως παίκτης της Φενέρμπαχτσε και ως πρώην παίχτης του ΠΑΟΚ. Και τότε θα έπρεπε να ζητηθεί στέρηση της ελληνικής ιθαγένειας και δημόσιος απαγχονισμός στην πλατεία Αριστοτέλους έτσι και ξανατολμούσε να έλθει στην Ελλάδα.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στον… μαρμαρωμένο βασιλιά, συγγνώμη στον εφοπλιστή Μαρινάκη θέλαμε να πούμε. Προφανώς δεν βρήκε Ελληνες για να επανδρώσει τον… απελευθερωτικό στρατό του, γι’ αυτό και κατέφυγε στους μισθοφόρους που αναφέραμε έναν προς έναν παραπάνω. Από τους 16 παίχτες που χρησιμοποίησε ο πορτογάλος προπονητής Πέδρο Μαρτίνς, οι 13 ήταν αλλοδαποί. Από ένα μεγάλο εθνικό φάσμα που απλώνεται τουλάχιστον σε τέσσερις ηπείρους. Αρα το «Ελλάδα» πάει περίπατο. Το ίδιο και το «Θρησκεία», αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν μουσουλμάνοι, καθολικοί, προτεστάντες και δεν ξέρουμε μην υπάρχουν και τίποτα παγανιστές ανάμεσα στους αφρικανούς ποδοσφαιριστές ή και άθεοι (πρώτοι υποψήφιοι οι γαλλικής καταγωγής).
Οι άνθρωποι δεν είναι μισθοφόροι, βέβαια, επαγγελματίες ποδοσφαιριστές είναι, που βγάζουν το παντεσπάνι τους γυρνώντας από ομάδα σε ομάδα και από χώρα σε χώρα. Οπως και οι τρεις Ελληνες που έπαιξαν στο συγκεκριμένο αγώνα (Παπασταθόπουλος, Μπουχαλάκης, Μασούρας), που για να μην τους αδικήσουμε, πρέπει να σημειώσουμε ότι δε γνωρίζουμε αν συμμερίζονται τις «τουρκοφαγικές» απόψεις του καπιταλιστή ιδιοκτήτη της επαγγελματικής ομάδας στην οποία αγωνίζονται σήμερα. Δύσκολα, πάντως, θα έκαναν οι ίδιοι παρόμοια δήλωση, γιατί στο τουρκικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο «υπάρχουν λεφτά» και μπορεί κάποιοι να βρεθούν αύριο εκεί, όπως βρέθηκε ο Πέλκας και άλλοι έλληνες ποδοσφαιριστές (τώρα και παλαιότερα).
Ο Μαρινάκης έχει επιβάλει στους οπαδούς του Ολυμπιακού το δόγμα no politica, που στην πραγματικότητα είναι το δόγμα no left politica – ultra right politica. Ξέρουμε πώς αλώνιζαν (και ασφαλώς εξακολουθούν να αλωνίζουν καλυμμένα) οι χρυσαυγίτες σε συγκεκριμένα «κλαμπ» του Ολυμπιακού, τα οποία είχαν και έχουν προνομιακές σχέσεις με τη διοίκηση. Η γελοία εθνικιστική-«τουρκοφαγική» δήλωση Μαρινάκη απλώς επιβεβαίωσε αυτό που ήταν ήδη γνωστό.
ΥΓ. Μια συμβουλή μόνο: να προσέξει λίγο την εμφάνισή του, γιατί με τέτοια κοιλιά ούτε για τους… γενναίους του Μπρανκαλεόνε δεν κάνει.