Το σημείωμα αυτό γράφτηκε λίγη ώρα μετά την εκπομπή της συνδρομητικής τηλεόρασης του ΟΤΕ με τα καλύτερα στιγμιότυπα από την 31η αγωνιστική της αγγλικής Premier League. Οχτώ αγωνιστικές πριν το τέλος και η Λέστερ συνεχίζει να βρίσκεται στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα, πέντε βαθμούς μπροστά από τη δεύτερη Τότεναμ που προσπαθεί να της «κλέψει» τον τίτλο.
Ποιος θα πίστευε στην αρχή της χρονιάς ότι μια ομάδα που έβαζε σαν στόχο την παραμονή στην κατηγορία και από πολλούς θεωρούνταν το πρώτο φαβορί για τον υποβιβασμό θα κατάφερνε μερικούς μήνες αργότερα να είναι αγκαλιά με τον τίτλο της πρωταθλήτριας Αγγλίας; Οσοι από εμάς επέλεξαν να υποστηρίζουν μια «μικρή» ομάδα (εννοώ το Παγκράτι και όχι τον Παναθηναϊκό, για να προλάβω ορισμένους κακεντρεχείς) μπορούν να καταλάβουν το παραμύθι που ζουν οι οπαδοί της. Μπορούν να καταλάβουν πόσο απολαμβάνουν αυτές τις στιγμές όλοι αυτοί που έχουν ζήσει εκατοντάδες πικρές και ελάχιστες όμορφες στιγμές, αλλά παρέμειναν πιστοί φωνάζοντας στους εντός και εκτός έδρας αγώνες Foxes never quit (οι Αλεπούδες δεν τα παρατάνε).
Γιατί η Λέστερ μπορεί να μην έχει να επιδείξει τίτλους και διακρίσεις, είναι όμως περήφανη για τους οπαδούς της. Περισσότεροι από 21.000 θεατές είναι ο χειρότερος μέσος όρος εισιτηρίων και μάλιστα σε μια χρονιά που η ομάδα αγωνιζόταν στην τρίτη κατηγορία, ενώ παροιμιώδεις είναι οι εκτός έδρας εκδρομές των οπαδών της, αφού συνήθως περισσότεροι από 2.000 την ακολουθούν όπου και αν παίζει. Ηρθε η ώρα της δικαίωσης λοιπόν για τους δεκάδες χιλιάδες Μπράιαν, Στιβ, Ρομπ, Τζορτζ, που έχουν ταυτιστεί με τη Λέστερ. Γιατί πίσω από αυτό το όμορφο παραμύθι, που μια ομάδα άσημων παιχτών κάνει ένα πολύ καλό ποδοσφαιρικό σύνολο που τα βάζει στα ίσα με τους ακριβοπληρωμένους αντίπαλους και τους κερδίζει παίζοντας και καλό ποδόσφαιρο, υπάρχουν οι δεκάδες οπαδοί της, που μια ολόκληρη ζωή έβαζαν πλάτη και άντεχαν τις πίκρες, γνωρίζοντας ότι η ομάδα της καρδιάς τους μπορούσε να τους προσφέρει μόνο μερικές περιστασιακές στιγμές χαράς.
Σε μια εποχή που η ακραία εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου μεγαλώνει την ανισότητα ανάμεσα στις ομάδες με τον μεγάλο καπιταλιστή ιδιοκτήτη που «επενδύει» στο ποδόσφαιρο και τις ομάδες με τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες, η Λέστερ έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα και να μας θυμίσει ότι το πιο λαϊκό άθλημα ονομάζεται ποδόσφαιρο και είναι εδώ, συνεχίζοντας, κόντρα σε θεούς, δαίμονες και καπιταλιστές, να μας προσφέρει όμορφες ιστορίες.
