Το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης 7/7 συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων με θέμα την ενημέρωση των μελών της Επιτροπής σχετικά με την «Ολιστική Μελέτη» των FIFA και UEFA για το ελληνικό ποδόσφαιρο, τα προβλήματα, τις παθογένειες και τις προοπτικές του και την κατάθεση προτάσεων για τη βελτίωση των συνθηκών του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στη συνεδρίαση συμμετείχε όλος ο καλός ο κόσμος. Ο luca Nicola, Head of National Governance and Global Institutions Unit at UEFA, ο κ. Θοδωρής Ζαγοράκης, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), ο κ. Αστέριος Αντωνίου, Α΄ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), ο κ. Βασίλειος Σαράκης, Νομικός Σύμβουλος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), ο κ. Λεωνίδας Μπουτσικάρης, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Superleague 1, ο κ. Μάριος Γεωργίου, εκπρόσωπος της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας FIFA και της Ενωσης Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών UEFA και οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες.
Από τις τοποθετήσεις του υφυπουργού Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη και του εκπρόσωπου της ΟΥΕΦΑ, luca Nicola, είναι ξεκάθαρο ότι η ΟΥΕΦΑ θα διατάζει μέσω της ΕΠΟ και η κυβέρνηση θα νομοθετεί. Ο Αυγενάκης στην ομιλία του ξεκαθάρισε ότι «είναι μονόδρομος η πιστή εφαρμογή της ολιστικής μελέτης των FIFA, UEFA από όλους τους εμπλεκόμενους, την πολιτεία, τη νέα διοίκηση της ΕΠΟ, όλες ανεξαιρέτως τις ομάδες είτε με μεγάλο λαϊκό έρεισμα και επιρροή είτε με λιγότερη επιρροή», δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση θα έχει στενή συνεργασία με τους εκπρόσωπους των διεθνών Ομοσπονδιών και ζήτησε να υπάρξει διακομματική συναίνεση για την σωτηρία του ελληνικού ποδοσφαίρου, τονίζοντας, ότι «για να εφαρμοστεί η ολιστική μελέτη, για να αλλάξουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο, πρέπει να συνεργαστούμε όλοι μαζί, όλες οι πλευρές. Δεν θα σταματήσω να το λέω αυτό. Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους. Η επιτυχία για να έρθει, θέλει πολλούς και συντονισμένους σε ένα στόχο και δεν είναι άλλος από την πιστή εφαρμογή της ολιστικής μελέτης».
Από την πλευρά του ο ευρωπαίος επιτετραμμένος πληροφόρησε την Επιτροπή ότι οι διεθνείς Ομοσπονδίες «συνεργαζόμαστε στενά με την ΕΠΟ, χέρι – χέρι, για να εξασφαλίσουμε ότι οι συστάσεις που περιλαμβάνονται στην ολιστική μελέτη και αφορούν θέματα κανονιστικής συμμόρφωσης και διακυβέρνησης θα υλοποιηθούν απολύτως» και ανακοίνωσε ότι στις 19 Ιούλη θα γίνει μια έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ, προκειμένου τα μέλη της να λάβουν αποφάσεις για τις προτεινόμενες τροποποιήσεις του Κανονισμού λειτουργίας της Ομοσπονδίας. Ενημέρωσε επίσης ότι πριν τη ΓΣ της ΕΠΟ θα προηγηθεί μια συνάντηση στο γραφείο του Αυγενάκη, με την παρουσία της ΕΠΟ, για να συζητηθούν από κοινού κάποιες «εκκρεμότητες». Το απόσπασμα της τοποθέτησής του είναι ξεκάθαρο. «Επιτρέψτε μου να κλείσω εδώ τη σύντομη παρέμβασή μου αναφερόμενος στην ελληνική αθλητική νομοθεσία, στον νόμο ο οποίος κατ’ επανάληψη έχει αλλάξει τους τελευταίους μήνες. Στο παρελθόν, σε συνεργασία με την ΕΠΟ έχουμε εντοπίσει και αναδείξει κάποιες διατάξεις της νομοθεσίας οι οποίες ως ένα βαθμό φαίνεται ότι συγκρούονται με τις αρχές της ανεξαρτησίας και του αυτοκυβέρνητου της ΕΠΟ. Οπως ξέρετε ως μέλος της FIFA και της UEFA η ΕΠΟ έχει την υποχρέωση να λειτουργεί ανεξαρτήτως και χωρίς να ασκείται επιρροή από τρίτους, επομένως θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικά αυτά τα ζητήματα σε συνεργασία με την κυβέρνηση να αντιμετωπιστούν, προκειμένου να εξευρεθούν αμοιβαίως ικανοποιητικές λύσεις».
Εν αναμονή των εξελίξεων και αφού μελετήσουμε την «Ολιστική μελέτη» (είναι 102 σελίδες) θα επανέλθουμε αναλυτικότερα. Προς το παρόν, αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι η κατάσταση απαξίωσης στην οποία βρίσκεται το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει, γιατί κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν έχει τη διάθεση να αλλάξει τα οικονομικά δεδομένα στο ελληνικό ποδοσφαιρικό «γίγνεσθαι». Απαντες, μεγάλοι και μικροί «παίχτες», λειτουργούν με τη λογική της «αρπαχτής». Οι τέσσερις μεγάλοι του ποδοσφαίρου, Μαρινάκης, Σαββίδης, Μελισσανίδης, Αλαφούζος, εμπλέκονται με το ποδόσφαιρο, όχι για να επενδύσουν και να προσπαθήσουν να βγάλουν κέρδος, όπως συμβαίνει στις μπίζνες, αλλά για να υλοποιήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια και τα συμφέροντά τους εκτός ποδοσφαίρου, χρησιμοποιώντας τη δυναμική των ομάδων τους, προκειμένου να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική τους θέση στη μεταξύ τους κόντρα, πιέζοντας την εκάστοτε κυβέρνηση να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις τους. Με τη σειρά τους οι πρόεδροι των μικρομεσαίων ομάδων επιλέγουν έναν από τους μεγάλους και προσδένονται στο άρμα του, προσδοκώντας να έχουν την υποστήριξή του για να πετύχουν τους στόχους της ομάδας τους. Και τέλος, οι «ανιδιοτελείς εργάτες» του ελληνικού ποδοσφαίρου παρέχουν τη στήριξή τους στον μεγαλοπρόεδρο που θα τους εξασφαλίσει το καλύτερο «χαρτζιλίκι».
Δε χρειάζεται να καταναλώσουμε φαιά ουσία για να πείσουμε ότι αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει με τον σεβασμό στο αυτοδιοίκητο, με το αθλητικό Μητρώο και με ευχές για την «αναγέννηση» του ποδοσφαίρου. Ολα είναι ένα παιχνίδι για τον έλεγχο της ποδοσφαιρικής «παράγκας», που εξασφαλίζει σημαντικές αβάντες για τις εξελίξεις εντός και εκτός του αγωνιστικού χώρου και παρά τις μεγαλοστομίες και τις δεσμεύσεις, ουδείς από τον εσμό ενδιαφέρεται για αλλαγή της σημερινής κατάστασης.
ΥΓ. Σε πλήρη αντίθεση με τη «μιζέρια» που νιώθει η στήλη κάθε φορά που αναφέρεται σε θέματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ήταν η αίσθηση που βίωσε κατά τη διάρκεια του αγώνα μπαράζ μεταξύ Πανιώνιου και Κηφισιάς για την άνοδο στη Super League 2. Δεκάδες οπαδοί του Ιστορικού, όλων των ηλικιών, από πιτσιρίκια του δημοτικού μέχρι υπέργηροι ασπρομάλληδες, παρακολούθησαν τον αγώνα έξω από το γήπεδο, όρθιοι στα κάγκελα και σε θερμοκρασία που πλησίαζε τους 40 βαθμούς. Στάθηκαν στο πλευρό των παιχτών της ομάδας τους φωνάζοντας συνθήματα και τραγουδώντας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, προσπαθώντας να τους δώσουν ώθηση για να κερδίσουν το παιχνίδι. Δημιούργησαν μια όμορφη ατμόσφαιρα, όμως αυτό που έγινε μετά τη λήξη του αγώνα, σπάνια το συναντάμε στα ελληνικά γήπεδα.
Η νεανική ομάδα του Πανιώνιου (αρκετοί παίχτες προέρχονται από τα «σπλάχνα» της ομάδας) τα έδωσε όλα, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, δημιούργησε ευκαιρίες, δεν κατάφερε να σκοράρει, πλήρωσε το μοναδικό λάθος που έκανε και έχασε με 0-1. Το όνειρο της ανόδου δεν έγινε πραγματικότητα, οι περισσότεροι κυανέρυθροι παίχτες κατέρρευσαν στο χορτάρι και ξέσπασαν σε κλάματα. Και τότε οι οπαδοί μπήκαν συντεταγμένα στο γήπεδο. Οχι για να στήσουν «λαϊκά δικαστήρια», αλλά για να αγκαλιάσουν τους ποδοσφαιριστές, να τους συμπαρασταθούν, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ της ομάδας τους, αναγνωρίζοντας με αυτόν τον όμορφο τρόπο την προσπάθειά τους. Και προκάλεσε στην πραγματικότητα ρίγη συγκίνησης η ατάκα του ηλικιωμένου οπαδού, προς τον νεαρό ποδοσφαιριστή που έκλαιγε με αναφιλητά: Ψηλά το κεφάλι, δεν ταιριάζουν τα δάκρυα στον «Ιστορικό».
Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί οι οπαδοί και το ποδόσφαιρο που έζησε η στήλη στη Νέα Σμύρνη, με τις μπίζνες των καπιταλιστών, τον εσμό των παραγόντων και την «Ολιστική μελέτη»;
Κος Πάπιας