Οι καπιταλιστές που επενδύουν στον επαγγελματικό αθλητισμό έχουν σαν πρώτο κίνητρο την εξασφάλιση κερδών και την προώθηση των επιχειρηματικών τους συμφερόντων σε άλλους οικονομικούς τομείς. Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογικό να μεταφέρουν στο χώρο του αθλητισμού και τις επιχειρηματικές τους κόντρες, όταν κρίνουν ότι με αυτό τον τρόπο μπορούν να επιβληθούν των αντιπάλων τους. Τα δρώμενα στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο το χρονικό διάστημα που διανύουμε επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, αφού βρίσκονται σε εξέλιξη δύο μεγάλες επιχειρηματικές διαμάχες ανάμεσα σε τέσσερις από τους πιο μεγάλους έλληνες καπιταλιστές. Βαρδινογιάννης εναντίον Βγενόπουλου και Αλαφούζος εναντίον Μαρινάκη κονταροχτυπιούνται με αφορμή τα δρώμενα στο ποδόσφαιρο, όμως αν οι αιτίες της σύγκρουσης αναζητηθούν στις ποδοσφαιρικές τους προτιμήσεις και την αγάπη για την ομάδα τους, θα έχουμε δει το δέντρο και θα έχουμε χάσει το δάσος.
Είχαμε γράψει λίγο πριν την καλοκαιρινή διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας και με αφορμή τις εξελίξεις στο σκάνδαλο με τους στημένους αγώνες και την «παράγκα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ότι η εικόνα του προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βαγγέλη Μαρινάκη είχε αμαυρωθεί, τόσο από τις συνομιλίες του με τους άμεσους κατηγορουμένους Μπέο, Τσακογιάννη όσο και από υπονοούμενα για το πρόσωπό του από επιχειρηματικούς αντιπάλους του. Αρχικά, η επιχειρηματική κόντρα ήταν καλυμμένη με υπονοούμενα από τις δυο πλευρές, όμως το τελευταίο χρονικό διάστημα όλο και περισσότερα δημοσι-εύματα αναφέρονται στη σύγκρουση Αλαφούζου-Μαρινάκη με αφορμή τις τηλεοπτικές εκπομπές του ΣΚΑΪ για τις εξελίξεις στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οι συνεχείς αναφορές του ΣΚΑΪ στον περσινό αγώνα των ερυθρόλευκων κόντρα στη Μακάμπι (για τον οποίο υπάρχουν υπονο-ούμενα ότι ήταν στημένος) και η κριτική των αθλητικών συντακτών του σταθμού για τις επιλογές του Μαρινάκη, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως προέδρου της Λίγκας, έχουν κάνει έξω φρενών τον ερυθρόλευκο πρόεδρο που απειλεί με πόλεμο σε όλα τα επίπεδα. Οι δυο πλευρές αντάλλαξαν και επιστολές για το θέμα, με τον Μαρινάκη ως πρόεδρο της Λίγκας να ζητάει από τον ΣΚΑΪ να τηρήσει τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία και να μην προσπαθεί να εκμεταλλευτεί εμπορικά και οικονομικά τους αγώνες του πρωταθλήματος και τον Αλαφούζο να απαντάει, με επιστολή του επικεφαλής του σταθμού Παναγόπουλου, ότι έχει πέσει θύμα παραπληροφόρησης και έγινε αθέλητο όργανο κέντρων που θέλουν να εξυπηρετήσουν άλλες σκοπιμότητες (ο ΣΚΑΪ έχει αγοράσει τα δικαιώματα αναμετάδοσης των αγώνων που έχει το Connex tv), ότι ο σταθμός θα παραμείνει στην πρώτη γραμμή προάσπισης της διαφάνειας και της δημοσιότητας των δρώμενων στο ποδόσφαιρο, σε μια εποχή που βρίσκονται εν εξελίξει δικαστικές έρευνες για τα συμβαίνοντα στο χώρο και ότι θα συνεχίσει τις εκπομπές και την κριτική όπως επιβάλλεται από τη δημοσιογραφική δεοντολογία.
Αν κάποιοι αναρωτηθούν προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός, η απάντηση είναι απλή. Επιχειρηματικά συμφέροντα. Εκτός από την κόντρα στον τομέα της ναυτιλίας, ο Μαρινάκης είναι κάτοχος του 20% του μετοχικού πακέτου του ΣΚΑΪ και ο Αλαφούζος πιστεύει ότι μέσω της συνεχούς κριτικής και των εκπομπών, που αφήνουν ανοιχτά υπονοούμενα για ενεργητική συμμετοχή στην «παράγκα» και τα στημένα, θα οδηγήσει τον αντίπαλό του στην έξοδο από το κανάλι και θα αγοράσει κοψοχρονιά το μερίδιό του. Είναι πραγματικά παράδοξο να είσαι μέτοχος με σχετικά μεγάλο ποσοστό σε ένα τηλεοπτικό σταθμό και από τις εκπομπές του να αφήνονται υπονοούμενα σε βάρος σου και αυτό ο Μαρινάκης δεν μπορεί να το ανεχτεί. Καταρχήν, ο ερυθρόλευκος πρόεδρος ήρθε σε επαφή με τον μπαμπά Αλαφούζο, προσπαθώντας να οδηγηθούν οι δυο πλευρές σε ανακωχή, αν κρίνουμε όμως από το αποτέλεσμα μάλλον δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε συμφωνία και στην πιάτσα κυκλοφορεί η φήμη ότι ο Μαρινάκης συζητάει με το Alter. Ταυτόχρονα, από site και έντυπα φίλα προσκείμενα στην ερυθρόλευκη οικογένεια διοχετεύονται αναλύσεις και γίνονται διαρροές, σύμφωνα με τις οποίες ο Μαρινάκης, θα πάει μέχρι το τέλος την κόντρα και καλείται ο κόσμος του Ολυμπιακού να σταθεί στο πλευρό του προέδρου της ομάδας. Για μια ακόμη φορά οι οπαδοί μιας ομάδας, καλούνται στα όπλα για να υπερασπίσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα του καπιταλιστή που την ελέγχει.
Στην πράσινη κόντρα τα πράγματα είναι πιο συγκεχυμένα όσον αφορά τις συγκεκριμένες δουλειές για τις οποίες συγκρούονται Βαρδινογιάννης και Βγενόπουλος, αφού η γκάμα επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές είναι μεγάλη. Ενα ακόμη στοιχείο που ενισχύει τη σφοδρότητα της σύγκρουσης είναι ότι, εκτός από την επιχειρηματική διαμάχη, είναι πλέον έντονη και η προσωπική αντιπαλότητα, αφού έχουν ακουστεί χοντρά προσβλητικές κουβέντες και έχει πέσει αρκετή λάσπη. Μετά την προσωπική επίθεση που εξαπέλυσε ο Βγενόπουλος εναντίον του Τζίγγερ, επακολούθησε ένα μπαράζ επικριτικών σχολίων από τα ΜΜΕ που ελέγχονται από τους Βαρδινογιάννηδες (Mega, Star), που παρουσίαζαν τον Βγενόπουλο ως ένα τυχοδιώκτη που τσαλαβουτάει στα θολά νερά, επιδιώκοντας τη σπίλωση του Τζίγγερ και την καταστροφή του Παναθηναϊκού. Η εικόνα της Τρέμη στο κεντρικό δελτίο του Mega να σχολιάζει τα τεκταινόμενα στον Παναθηναϊκό ήταν απολαυστική και αρκούσε να διαθέτεις στοιχειώδη λογική για να καταλάβεις ότι ήταν κατευθυνόμενη.
Αποτέλεσμα της «αντεπίθεσης» Βαρδινογιάννη ήταν ο Βγενόπουλος να κάνει πίσω και να προσπαθεί να φορτώσει την «αποτυχία» της πρότασής του στον Βαρδινογιάννη και στο κράξιμο από τα ΜΜΕ. Και αν για κάποιους αυτό φαντάζει μια φτηνή δικαιολογία, επί της ουσίας είναι υπαρκτό πρόβλημα. Τα αισθήματα της στήλης για τον Βγενόπουλο είναι γνωστά και στο παρελθόν θα μπορούσαμε να κατηγορηθούμε και ως άνθρωποι του Τζίγγερ, όμως στην προκειμένη περίπτωση το επιχείρημά του έχει βάση. Ο Βγενόπουλος από μόνος του δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος του Παναθηναϊκού και ψάχνει να βρει και άλλους συμπαίκτες. Από την πλευρά τους οι Βαρδινογιάννηδες έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα στην πιάτσα: Οποιος συμμαχήσει με τον Βγενόπουλο είναι εχθρός μας και θα πρέπει να ξεχάσει οποιαδήποτε επιχειρηματική συνεργασία μαζί μας. Είναι φανερό ότι με επίκεντρο τον Παναθηναϊκό, διεξάγεται μια πολύ σκληρή επιχειρηματική κόντρα που δεν μπορεί κανένας να προβλέψει τι διαστάσεις θα πάρει και αν τελικά καταλήξει σε μια διοίκηση Πρωτοδικείου.
Κος Πάπιας
papias@eksegersi.gr
ΥΓ: Οπως πολύ σωστά επισήμανε σύντροφος αναγνώστης, ο Τζίγγερ δεν ήταν ο πρώτος καπιταλιστής που αποχώρησε από το ελληνικό ποδόσφαιρο για οικονομικούς λόγους, αδιαφορώντας για την τύχη της ομάδας του. Είχαν προηγηθεί ο Μελισσανίδης, όταν δεν δέχτηκε να μπει μπροστά και να πάρει την ΑΕΚ, αφήνοντας τον Νικολαΐδη να το παίξει πρόεδρος, και ο Κόκκαλης που την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια από τον Ολυμπιακό, άσχετα αν κατάφερε να βρει τον Μαρινάκη να του «φορτώσει» την ΠΑΕ. Ο Μελισσανίδης, για όσους δε θυμούνται, μπορούσε να πάρει την ΑΕΚ χωρίς να δώσει ούτε ένα ευρώ. Ομως έκανε πίσω γιατί ήξερε, ότι για να «χτυπήσει» Κόκκαλη και Βαρδινογιάννη και να φτιάξει μια ανταγωνιστική ομάδα που θα διεκδικεί το πρωτάθλημα, έπρεπε να βάλει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ο Κόκκαλης αποφάσισε ξαφνικά να σταματήσει να χώνει χρήμα στην ερυθρόλευκη ΠΑΕ, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός ν’ αρχίσει να παραπαίει αγωνιστικά. Αν γυρίσουμε λίγο πίσω, στα δρώμενα εκείνης της εποχής, θα θυμηθούμε ότι στον Παναθηναϊκό ξεκινούσε η εποχή της πολυμετοχικότητας και ότι είχαν αρχίσει να κόβονται οι δουλειές του με το δημόσιο. Το ηθικό δίδαγμα και στις δύο περιπτώσεις είναι: όταν η ενασχόληση με την ομάδα της καρδιάς μας δεν εξασφαλίζει κέρδη και δεν προωθεί τα επιχειρηματικά μας συμφέροντα, ψάχνουμε για την έξοδο ή για αγοραστή.