Γράψαμε χθες πως οι συνδικαλιστές καλλιτεχνικών σωματείων έχουν από χθες το βράδυ την πρόταση της κυβέρνησης, αλλά δεν τη δίνουν στη δημοσιότητα, συμπεριφερόμενοι ως αυτοκρατορίσκοι που διαβουλεύονται με τους νομικούς τους συμβούλους κι αφήνουν τον καλλιτεχνικό κόσμο να βολοδέρνει γύρω από φήμες και απόψεις, όπου ο ένας λέει το κοντό του και η άλλη το μακρύ της.
Φρόντισαν, όμως, να δώσουν σε κάποιους «δικούς τους» το κείμενο κι έτσι έφτασε και στα δικά μας χέρια (όποιος αγωνιά και ψάχνει, όλο και κάτι βρίσκει). Ρωτάμε: υπάρχουν καλλιτέχνες, μέλη σωματείων και σπουδαστές, πρώτης και δεύτερης κατηγορίας; Από τη μια οι «δικοί τους», στους οποίους έδωσαν το κυβερνητικό κείμενο, και από την άλλη η «πλέμπα», στην οποία θα σερβίρουν έτοιμη την «αποψάρα» τους, αφού προηγουμένως τους αφήσουν κάνα τριήμερο να λιώνουν στην αγωνία και να μπερδεύονται από κάθε είδους φήμες;
Αν δεν ήταν έτοιμοι να σύρουν τον καλλιτεχνικό χώρο σ’ έναν άδικο και ντροπιαστικό συμβιβασμό μπροστά στη στριμωγμένη από τον αγώνα κυβέρνηση Μητσοτάκη, δε θα κρατούσαν ως επτασφράγιστο μυστικό το κυβερνητικό κείμενο, αλλά θα το έδιναν στη δημοσιότητα, ώστε κάθε καλλιτέχνης-μέλος του σπουδαίου κινήματος που αναπτύχθηκε να μπορεί να το μελετήσει, να το συζητήσει, να διαμορφώσει την άποψή του. Αυτό σημαίνει δημοκρατική διαδικασία, η οποία –όπως αποδεικνύεται- είναι είδος εν πλήρη ανεπαρκεία στους κόλπους της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
Πέραν αυτού, πρέπει εξαρχής να επισημανθεί ότι αυτό το πράγμα δεν είναι καν σχέδιο ή προσχέδιο ΚΥΑ. Είναι ένα κουρελόχαρτο, γραμμένο κυριολεκτικά στο πόδι. Οποιος/α έχει δει έστω και μια ΚΥΑ το αντιλαμβάνεται αμέσως ότι δεν πρόκειται καν για προσχέδιο. Ούτε τα βασικά «έχοντας υπόψη» δεν περιλαμβάνει. Φτιάχτηκε «στο άψε-σβήσε» με μοναδικό σκοπό να αποσπάσει η κυβέρνηση τη συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, η οποία θα αναλάβει να σαλπίσει υποχώρηση στο αγωνιζόμενο καλλιτεχνικό κίνημα.
Προτού παραθέσουμε το κείμενο που καταφέραμε να βρούμε, πρέπει να επισημάνουμε το βασικό ζήτημα. Το καλλιτεχνικό κίνημα δε στράφηκε αδίκως ενάντια στο ΠΔ 85/2022 καθώς και στην τροπολογία 1565/2023, απαιτώντας την κατάργησή τους. Σ’ αυτά τα δύο νομοθετήματα βρίσκεται η ουσία. Γι’ αυτό και ο Μητσοτάκης κατέστησε σαφές ότι δεν τα παίρνει πίσω. Το κείμενο που έδωσε χθες στους συνδικαλιστές η κυβέρνηση δεν είναι παρά το «τυράκι» που δολώνει τη φάκα της διατήρησης σε ισχύ του ΠΔ 85/2022.
Ιδού το προσχέδιο της ΚΥΑ της απάτης:
PROSXEDIO_KYAΗ παράγραφος 6α. του άρθρου 22 του Νόμου 4354/2015, (νόμος για το ενιαίο μισθολόγιο) αναφέρει ότι οι αποδοχές του καλλιτεχνικού προσωπικού των ΟΤΑ κ.λπ. καθορίζονται με ΚΥΑ των υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Πολιτισμού και του κατά περίπτωση συναρμόδιου υπουργού. Η γενική αυτή διάταξη δεν μας δίνει τη δυνατότητα να εξακριβώσουμε τη φόρμα της ΚΥΑ που θα καθορίζει τις αποδοχές των καλλιτεχνών που προαναφέραμε.
Oμως, το δρόμο μας τον έδειξε η απόφαση Ε430/2021. Αναφορά σ’ αυτήν γίνεται στο προσχέδιο-καρικατούρα της ΚΥΑ, που κρατούν κρυφό οι συνδικαλιστές. Πρόκειται για ΚΥΑ της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 5889/Β΄/15 Δεκεμβρίου 2021 και υπογράφεται από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Θεόδωρο Σκυλακάκη και τον υφυπουργό στον Πρωθυπουργό Ιωάννη Οικονόμου, σημερινό κυβερνητικό εκπρόσωπο.
FEK-2021-Tefxos B-05889-downloaded -18_02_2023Σ’ αυτήν την ΚΥΑ, που αφορά τις αποδοχές του καλλιτεχνικού προσωπικού της ΕΡΤ, δεν επινοείται ειδική μισθολογική κλίμακα Καλλιτεχνικού Εργου (ΚΕ) για να προσδιοριστούν οι αποδοχές των καλλιτεχνών, αλλά αυτές προσδιορίζονται με βάση τις κατηγορίες ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ, που αναφέρονται στους τίτλους σπουδών των εργαζομένων. Π.χ:
Α) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΡΩΤΗ:
– Σκηνοθέτες όπου εντάσσονται οι εξής ειδικότητες: ΠΕ Σκηνοθετών, ΠΕΠ1 Σκηνοθετών, ΤΕ Σκηνοθετών, ΚΤΕΠ1α Σκηνοθετών, ΔΕ Σκηνοθετών.
– Διευθυντές Παραγωγής όπου εντάσσονται οι εξής Ειδικότητες: ΠΕ Διευθυντών παραγωγής, ΠΕΠ2 Διευθυντών Παραγωγής, ΤΕ Διευθυντών Παραγωγής, ΤΕΠ1α Διευθυντές Παραγωγής, ΚΤΕΠ2α Διευθυντές Παραγωγής, ΔΕ Διευθυντών Παραγωγής.
Σημειώνουμε ότι και την ΚΥΑ που αναμένεται να εκδοθεί, σε περίπτωση που παγιδευτούν οι καλλιτέχνες και συναινέσουν, θα την υπογράφει ο Σκυλακάκης, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά, όπως γνωρίζει και η υπαλληλική ιεραρχία του Γενικού Λογιστήριου του Κράτους, ότι οι αποδοχές (και) των καλλιτεχνών προσδιορίζονται με βάση την κατάταξη στις κατηγορίες ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ.
Περιττεύει να πούμε πως αυτοί οι εργαζόμενοι παράγουν καλλιτεχνικό έργο. Επομένως, δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία (ν. 4354/2015 για το ενιαίο μισθολόγιο), να δημιουργηθεί μια «ειδική μισθολογική κλίμακα» Καλλιτεχνικού Εργου (ΚΕ). Ο μόνος λόγος που η κυβέρνηση των α(χ)ρίστων επινόησε αυτή τη μισθολογική κλίμακα είναι για να κρύψει το γεγονός ότι σε αυτήν θα περιλαμβάνονται όλα τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα που με το ΠΔ 85/2022 έχουν υποβιβαστεί στην κατηγορία ΔΕ.
Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως όταν η ΚΥΑ θα έχει τη μορφή καθαρά νομικού κειμένου, θα περιλαμβάνει μόνο τις κατηγορίες εργαζομένων καλλιτεχνών ΠΕ, ΤΕ, ΔΕ και δεν θα αναφέρεται στην κατασκευασμένη κλίμακα ΚΕ.
Αυτό προκύπτει και από το ότι στο προσχέδιο-καρικατούρα της ΚΥΑ αναφέρεται χαρακτηριστικά το εξής: «Στην περίπτωση καλλιτεχνικού προσωπικού που κατέχει συναφή τίτλο σπουδών Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, ο μηνιαίος βασικός μισθός του Μ.Κ. 1 ορίζεται σε 1092 ευρώ». Συνεπώς, αφού υπάρχει κατηγορία ΠΕ, υπάρχει και κατηγορία ΤΕ, με βασικό μισθό 1037 ευρώ, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία, που αποκρύπτεται επιμελώς, έχει υποβιβαστεί στην κατηγορία ΔΕ. Σημειώνουμε, ότι οι κατηγορίες ΠΕ και ΤΕ είναι μια ισχνή μειοψηφία μουσικών, που έτσι κι αλλιώς με αυτήν την κατάταξη αναφέρονται και στο ΠΔ 85/2022.
Στο προσχέδιο της ΚΥΑ-καρικατούρα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αυτές αφορούν το Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, που με το νόμο 2273/1994 έχουν μετατραπεί σε ΝΠΙΔ, αλλά επιμελώς δεν κατονομάζονται για να μην προκαλέσουν αντιδράσεις και δείξουν την πραγματική στόχευση της κυβέρνησης [«τα Ν.Π.Ι.Δ. για τα οποία ισχύει ειδικότερη ισχύουσα ρύθμιση και τα Ν.Π.Ι.Δ του ν. 2273/1994 (Α’ 233)»].
Ομως, με τον υποβιβασμό των Ανώτερων Καλλιτεχνικών Σχολών από την κατηγορία ΤΕ στην κατηγορία ΔΕ, με βάση το ΠΔ 85/2022, ανοίγει ο δρόμος να γίνουν μεγάλες ανατροπές και όσον αφορά τους εργαζόμενους καλλιτέχνες και των δύο αυτών θεάτρων.
Υπογραμμίζουμε ότι τα νομικά κείμενα οφείλουν να είναι σαφή και να μην αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών. Ετσι, δημιουργείται το ερώτημα: ποιους αφορά π.χ. η εξαίρεση για τα «Ν.Π.Ι.Δ. για τα οποία ισχύει ειδικότερη ισχύουσα ρύθμιση»; Μήπως σε αυτά περιλαμβάνονται και τα ΔΗΠΕΘΕ;
Εξαιρούνται επίσης οι μουσικοί, μόνιμοι και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που οι αποδοχές τους καθορίζονται με βάση τα άρθρα 146 έως και 149 του Ν. 4472/2017.
Επίσης και οι μουσικοί μέλη των συμφωνικών ορχηστρικών συνόλων των Ο.Τ.Α., με το άρθρο 103 του Ν. 4483/2017.
Η παγίδα είναι ολοφάνερη. Μοναδικός στόχος του Μητσοτάκη και της κλίκας του, στόχος στον οποίο μέχρι στιγμής συμπράττει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία του καλλιτεχνικού χώρου, είναι να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, να διασπάσει το μέτωπο των αγωνιζόμενων καλλιτεχνών και σπουδαστών, να αποδυναμώσει και να διαλύσει τον αγώνα που δίνουν τόσο καιρό τώρα. Γι’ αυτό δεν έδωσαν αυτό το κουρελόχαρτο στη δημοσιότητα, αλλά προσπαθούν να δημιουργήσουν υπόγειο ρεύμα υποστήριξής του.
Η ΚΥΑ της απάτης πρέπει να επιστραφεί ως έχει στον Μητσοτάκη, τον Γεραπετρίτη, τον Γιατρομανωλάκη. Ενας ήταν και παραμένει ο στόχος του αγώνα: να καταργηθεί το ΠΔ 85/2022. Για την κατάκτηση αυτού του στόχου, ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί.
Οι αγωνιζόμενοι καλλιτέχνες μπορούν να νικήσουν. Φτάνει να μην επιτρέψουν στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να χτυπήσει ύπουλα τον αγώνα. Ο αγώνας στα χέρια των ίδιων των αγωνιζόμενων.
ΥΓ. Επειδή εμείς δεν συνηθίζουμε να μιλάμε στον αέρα, παραθέτουμε όλες τις διατάξεις νόμων που σχετίζονται με το θέμα.
N_4472-2017N_4483-2017_103
N_2273-1994