Στις 8 Αυγούστου του 2018, προσπαθώντας να διασκεδάσει την οργή του κόσμου από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, ο Τσίπρας μίλησε στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου εξαγγέλλοντας 20 μέτρα για την καταπολέμηση δήθεν της παράνομης δόμησης στα δάση, στις δασικές εκτάσεις και στον αιγιαλό, την παραλία και τις όχθες των ποταμών. Ηταν μέτρα ανεφάρμοστα στη συντριπτική τους πλειοψηφία.
Πριν εξαγγείλει τα μέτρα, δήλωσε με στόμφο: «Κυρίως όμως, οφείλουμε να χτυπήσουμε τη γροθιά στο μαχαίρι και να ξηλώσουμε, να γκρεμίσουμε μια-μια τις στρεβλώσεις και τις παθογένειες του παρελθόντος. Το χάος της ανεξέλεγκτης δόμησης, που απειλεί ανθρώπινες ζωές, δεν μπορεί από εδώ και στο εξής να γίνεται ανεκτό. Οτιδήποτε καταστρέφει δάση και ακρογιαλές, οτιδήποτε εκπροσωπεί κίνδυνο για τις ανθρώπινες ζωές θα ξηλωθεί!».
Θυμίζουμε ενδεικτικά μερικά από τα μέτρα που εξήγγειλε στη συνέχεια:
.
Στην ίδια ομιλία του, ο Τσίπρας παραδέχτηκε ότι μόνο το 15% της γραμμής αιγιαλού έχει οριοθετηθεί. Παρολαυτά, δήλωνε ότι θα γκρεμίσει 3.200 κτίσματα μόνο στην Αττική καθώς και όλες τις περιφράξεις που βρίσκονται 500 μέτρα από τη ζώνη του αιγιαλού.
Αποκαλύψαμε τότε με στοιχεία () ότι όλα αυτά τα μέτρα είναι ανεφάρμοστα, αφού δεν έχει οριοθετηθεί η γραμμή αιγιαλού στο 85% της χώρας. Οτι λέγονται μόνο για να κατευνάσουν την αγανάκτηση από το έγκλημα στο Μάτι και τοιν Νέο Βουτζά.
Οχτώ μήνες μετά από εκείνη τη δημαγωγική ομιλία, στις 15 Απρίλη του 2019, στο νομοσχέδιο με τίτλο «Κύρωση της Συμφωνίας για την Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων» προστέθηκαν και 20 άρθρα για θέματα που σχετίζονται με τον αιγιαλό και την παραλία, με τα οποία οι Τσιπραίοι τροποποίησαν 13 άρθρα (1, 2, 3, 7Α, 9, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 24 και 27) του βασικού νόμου για τον αιγιαλό (2971/2001), ενώι προσέθεσαν τέσσερα νέα άρθρα (12Α,13Α, 14Α και 16Α).
Οσο ήταν αντιπολίτευση, οι συριζαίοι ασκούσαν κριτική στις πράσινες και μπλε κυβερνήσεις, επειδή προσέθεταν ολόκληρους νόμους με αντιδασικό, αντιπεριβαλλοντικό και αντιλαϊκό περιεχόμενο σε νομοσχέδια με τα οποία κυρώνονταν διεθνείς συμφωνίες. Τώρα κάνουν το ίδιο, προκειμένου να ενισχύσουν και να προωθήσουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών, τους οποίους υπηρετούν πιστά. Στην προκειμένη περίπτωση, με τον περιβαλλοντικό νόμο που ενσωμάτωσαν στο νομοσχέδιο κύρωσης της συμφωνίας για την Ασιατική Τράπεζα, νομιμοποιούν μαζικά αυθαίρετες κατασκευές ξενοδοχειακων επιχειρήσεων, καπιταλιστικών επιχειρήσεων με υδατοκαλιέργειες κτλ., που έχουν κατασκευαστεί με βάση αναπτυξιακούς νόμους και συμβάσεις.
Με τις τροποποιήσεις των άρθρων του Ν. 2971/2001 και με τα τέσσερα νέα άρθρα που εισήγαγαν δεν προσέθεσαν καμία νέα διάταξη που να προβλέπει την άμεση κατεδάφιση των παράνομων κατασκευών, όπως είχε διακηρύξει ο κατ’ επάγγελμα ψεύτης Τσίπας τον Αύγουστο του 2018.
Θα σταθούμε στα άρθρα 28 και 34 του νέου νόμου (Κύρωση της Σύμβασης για την Ασιατική Τράπεζα…).
Με το άρθρο 28 τροποποιείται το άρθρο 11 του νόμου 2791/2001. Ο τίτλος του άρθρου είναι: «Υφιστάμενα έργα και εγκατάσεις με βάση αναπτυξιακούς νόμους και συμβάσεις που έληξαν». Η παράγραφος 2 προβλέπει: .
Νομιμοποιούν, λοιπόν, τις παράνομες κατασκευές που έγιναν μέχρι τις 28 Ιούλη του 2011 και ανοίγουν το δρόμο σε νέες νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων κατασκευών και εγκαταστάσεων. Είναι άγνωστο πόσες είναι αυτές οι αυθαίρετες κατασκευές, σίγουρα όμως είναι πάρα πολλές. Είναι ατελείωτες οι παραλίες και οι αιγιαλοί που έχουν καταπατηθεί από τις παράνομες κατασκευές ξενοδοχείων (και όχι μόνο).
Ενώ Τσίπρας έλεγε ότι οι παράνομες κατασκευές θα κατεδαφίζονται άμεσα, με την παράγραφο 5 του άρθρου 11 ο καπιταλιστής αποκτά τη δυνατότητα να τις ξηλώσει σε τρία χρόνια: .
Το ίδιο απροκάλυπτο είναι το νέο άρθρο 14Α που νομιμοποιεί και άλλες παράνομες κατασκευές καπιταλιστικών επιχειρήσεων, η εγκατάσταση των οποίων έγινε με βάση αναπτυξιακούς νόμους και συμβάσεις (ξενοδοχείων, υδατοκαλλιεργειών κτλ.). Λόγω στενότητας χώρου, ολόκληρο αυτό το άρθρο θα το δημοσιεύσουμε στην ηλεκτρονική μας έκδοση ().
ΥΓ. Ολα τα άρθρα για τον αιγιαλό, εκτός από τον κυβερνητικό λόχο, ψηφίστηκαν και από τη ΝΔ. Οι πλιατσικολόγοι καπιταλιστές ενώνουν τις δυνάμεις του δικομματισμού.
