Δύο χιλιάδες δεκαεννιά
πού είσαι, της ανατροπής γενιά;
Τι μέρες! Αδειοι οι δρόμοι, αλλά γεμάτες οι εκκλησίες, τα εκλογικά κέντρα, τα μαγαζιά με νηστίσιμα, οι αυλές της «Παράδοσης». Τι μέρες, τι χρόνια, τι καιροί…
Τρία χαϊκού θρησκευτικού περιεχομένου που ξέμειναν από το Πάσχα: Και η σαρακοστή / και η πεντηκοστή / 48 μέρες! – Τελείωσε η νηστεία / μα όλοι συνεχίζουν. / Γιατί Αλέξη; – Τσούγκρισαν / κι έσκασαν / τ' αυγά του φιδιού.
Και μετά η πρώτη του Μάη κι οι πρώτοι του «my».
Πέρασε κι η πρωτομαγιά. Μεγάλη απεργία!
Αναστενάξαν' τα ουζερί και τα ταχυφαγεία.
Μέγα ολίσθημα της στήλης να μην αναφερθεί σ' ένα κορυφαίο γεγονός, αλλά το κάνει ετεροχρονισμένα:
Εχω στα χέρια ένα πουλί κι όλο μαζί του παίζω
ώσπου τραντάζεται η γης: πιάσαν' τον Λυκουρέζο!
Mon dieu! Αφήνω το πουλί, η Μύκονος στενάζει
ο νομικός κόσμος θρηνεί κι ο κοσμικός σφαδάζει.
Λέω «δεν είναι δυνατόν»! Πού ακούστηκε μαφία;»
Πέφτω από τα σύννεφα. Τι μηχανορραφία!
Τζάμπα όλα, απάτη. Faux fee, ψεύτικο κέρδος βαρβαριστί. Το λέει και το όνομά της…
Με μια απλή μετακίνηση ενός γράμματος, το ευρώ γίνεται «ρεύω»! Τυχαίο;
«Ψηφιακή πολιτική». Ψηφιακά τελευταία η Ελλάδα σε όλα τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και άλλων. Οσο για πολιτική, αφήστε το καλύτερα…
Νέο χτύπημα από την ιέρεια της ογκώδους άγνοιας δίχως κτηνώδη δύναμη (για να θυμηθούμε κι ένα ξεχασμένο σύνθημα του παρελθόντος), πάντα στα χνάρια του ηγέτη βεβαίως-βεβαίως. Στο ροζ εκλογικό κέντρο της συμβασιλεύουσας όπου το χρήμα (και οι κακοποιοί της γλώσσας) ρέει άφθονο, το cocktail έγινε coctail. Είχαμε επισημάνει ότι διαβλέπουμε λαμπρή συνέχεια και μέχρι στιγμής η εκλεκτή της στήλης στέκεται απόλυτα στο ύψος της και τη δικαιώνει.
Κυλιόταν το Κατερινιώ όπου έβρισκε γρασίδια
τι πράσινα, τι κόκκινα, τα ψηφαλάκια ίδια.
Κουτρουβαλώντας πήγαινε προς το τέλος του Μάη
της ιστορίας, ανοιχτός, ο κάδος καρτεράει.
Δεν ξέρουμε αν ισχύει και για την ηλικία: στα 31 είσαι πολύ καλά, αλλά στα 32 καίγεσαι.
Αναμέτρηση ανά μέτρηση. Κάθε που δημοσκουπίζεται το εκλογικό (λογικό;) σώμα. «Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος / κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος»…
Κυβερνητικές πηγές διέψευσαν τις ανυπόστατες φήμες που ήθελαν τον πρωθυπουργό να έχει όραμα με το ίνδαλμά του που του είπε «Αλέξη δώστα όλα».
Ο Μάιος μάς έφτασε, εμπρός ζώο παχύ
μη σταματάς τα τούβλα τώρα που 'γινε η αρχή.
Παχύδερμα όπως εσύ είν' η χαρά της στήλης
σεις είστε οι λίγοι και καλοί οι χορηγοί της ύλης.
Να μας συγχωρήσουν οι σύντροφοι που δεν εκτιμούν τη στρατευμένη λογοτεχνία και τους συνεπείς εργάτες του λόγου, αλλά έχουμε χρέος να δημοσιεύσουμε ένα –κορυφαίο κατά την άποψή μας- απόσπασμα από το νέο πόνημα της Σώτης (μία είναι η Σώτη): «Είναι άραγε οι Αμερικανοί από τον Αρη και οι Ευρωπαίοι από την Αφροδίτη; Μήπως ο αντιαμερικανισμός είναι νομιμοποιημένος ρατσισμός; Ή μήπως πρόκειται για κάτι ανύπαρκτο, για μια κατασκευή των Αμερικανών υπερπατριωτών που δεν δέχονται κριτική και δεν παίρνουν από λόγια; Πολλοί αποδίδουν την ευρωπαϊκή εχθρότητα εναντίον των ΗΠΑ στον φθόνο και θεωρούν τον “εξαμερικανισμό“ άριστη μορφή εκσυγχρονισμού. Πράγματι, σε πολλές περιπτώσεις, ο αντιαμερικανισμός είναι μια σειρά από στερεότυπα, προκαταλήψεις και υπεραπλουστευμένες, συνήθως ανακριβείς, πληροφορίες: το πρόβλημα στις κοινωνίες μας είναι ότι όλες οι παρεξηγήσεις, αν και συνιστούν ψεύτικες ιδέες, παραμένουν αληθινά γεγονότα».
Ας κλείσουμε αναφωνώντας all together (ομού) «God bless America».
Κοκκινοσκουφίτσα
