Οι απατεωνιές με τα οικονομικά δεδομένα της αμερικάνικης κυβέρνησης δεν έχουν όρια! Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ξετσίπωτα τα νούμερα για να παρουσιάσουν μια επίπλαστη ευμάρεια που υποτίθεται ότι η κυβέρνηση Τραμπ έχει εξασφαλίσει στον αμερικάνικο λαό μετά από 13 ολόκληρα χρόνια! Ετσι, στην ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου (βλ. https://www.whitehouse.gov/) διαβάζουμε σε πρώτο πλάνο το άρθρο με τίτλο: «2018 – Εμβληματικό έτος για την αμερικάνικη οικονομία» (https://www.whitehouse.gov/articles/2018-banner-year-u-s-economy/). Το άρθρο πανηγυρίζει για την… τεράστια αύξηση του αμερικάνικου ΑΕΠ με το… ιλιγγιώδες ποσοστό του 3.1%! Η αύξηση δεν αφορά το σύνολο του 2018, αλλά μόνο τη διαφορά του ΑΕΠ που παράχθηκε το τέταρτο τρίμηνο του 2018 σε σχέση με το τέταρτο τρίμηνο του 2017.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Γραφείου Οικονομικής Πολιτικής (Bureau of Economic Analysis – BEA) των ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκε στις 28 Φλεβάρη του 2019 (βλ. https://www.bea.gov/news/2019/initial-gross-domestic-product-4th-quarter-and-annual-2018), η αύξηση του ΑΕΠ από το τελευταίο τρίμηνο του 2017 μέχρι το τελευταίο τρίμηνο του 2018, ανάγοντάς την σε ετήσια βάση (δηλαδή περίπου πολλαπλασιάζοντας επί τέσσερα) ήταν 3.1%. Από 18.223,8 δισ. δολάρια έτους 2012 σε 18.784,6 έτους 2012 (το 2012 είναι έτος αναφοράς, στο οποίο ανάγονται όλες οι χρονιές, δηλαδή συνυπολογίζεται ο πληθωρισμός). Αν κανείς συγκρίνει αυτή την αύξηση με οποιαδήποτε αύξηση μεταξύ των δύο τελευταίων τριμήνων δύο συνεχόμενων ετών (π.χ. του τελευταίου τριμήνου του 2015 και του τελευταίου τριμήνου του 2014), θα δει ότι η αύξηση αυτή είναι η μεγαλύτερη από το 2005. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η συνολική ετήσια αύξηση του ΑΕΠ το 2018 ήταν η μεγαλύτερη από το 2005! Κι αυτό γιατί όταν συγκρίνει κανείς την αύξηση του ΑΕΠ μέσα σε ένα έτος, θα πρέπει να συγκρίνει τη συνολική αύξηση μέσα στο χρόνο, δηλαδή την αύξηση και των τεσσάρων τριμήνων κι όχι μόνο του τελευταίου.
Για να γίνει πιο κατανοητό τι εννοούμε, ρίξτε μια ματιά στον πίνακα 3 (τμήμα του οποίου αναδημοσιεύουμε αυτούσιο από το αγγλικό κείμενο της έκθεσης του BEA). Στον πίνακα αυτό βλέπουμε ότι το ΑΕΠ που παράχθηκε μέσα στο 2018 ήταν 20500.6 δισ. δολάρια (σε τρέχουσες τιμές), ενώ σε δολάρια του 2012 ήταν 18571.3 δισ. Η αύξηση σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο (change from preceding period), ήταν 520.6 δισ. δολάρια. Αυτό όπως αναφέρει ο πίνακας 5 (τμήμα του οποίου επίσης αναδημοσιεύουμε) συνεπαγόταν μία αύξηση 2.9%. Αυτή είναι η αύξηση του ΑΕΠ σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο.
Αν όμως υπολογίσει κανείς μόνο το ΑΕΠ που παράχθηκε το τέταρτο τρίμηνο του 2018 και το αναγάγει σε ετήσια βάση (seasonally adjusted at annual rates), τότε το ΑΕΠ θα ήταν 18.784,6 δισ. δολάρια έτους 2012 (αντί για 18.571,3 που ήταν συνολικά το 2018). Αν αυτό το πλασματικό νούμερο (γιατί δεν αφορά σε πραγματικό προϊόν που παράχθηκε όλο το χρόνο, αλλά στο προϊόν που παράχθηκε μόνο το τέταρτο τρίμηνο αλλά με κάποιο τρόπο το ανήγαγαν σε ετήσια βάση) το συγκρίνει κανείς με το εξίσου πλασματικό ΑΕΠ του τετάρτου τριμήνου του 2017 (επίσης ανηγμένου σε ετήσια βάση) που σύμφωνα με τον πίνακα 3 ήταν 18223.8 δισ. δολάρια, τότε θα διαπιστώσει ότι η ετήσια (αλλά πλασματική) αύξηση είναι 560.8 δισ. δολάρια (κι όχι 520.6 που ήταν πραγματικά) και το ποσοστό αύξησης 3.1% αντί του 2.9% (βλ. πίνακα 5). Αυτή την αύξηση αναφέρει και το πανηγυρικό άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου.
Ψιλά γράμματα θα πει κανείς, όμως αυτά τα ψιλά γράμματα γίνονται εργαλείο προπαγάνδας. Κι αυτό γιατί η πλασματική αύξηση του 3.1% μεταξύ των τελευταίων τριμήνων του 2017 και του 2018 (έναντι της πραγματικής 2.9% στο σύνολο του 2018) εμφανίζεται η μεγαλύτερη από το 2005, πράγμα που είναι αλήθεια αν η σύγκριση γίνει μόνο μεταξύ των τελευταίων τριμήνων δύο συνεχών ετών. Αν όμως κανείς συγκρίνει κάποια άλλα τρίμηνα (αναγμένα σε ετήσια βάση), για παράδειγμα τα τρίτα τρίμηνα μεταξύ δύο συνεχών ετών των τελευταίων ετών, θα διαπιστώσει ότι το ποσοστό της αύξησης μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 3.1%.


Ετσι, η αύξηση μεταξύ του πρώτου τριμήνου του 2015 (ανηγμένη σε ετήσια βάση, δηλαδή πλασματική όπως κι αυτή του 3.1% που πανηγυρίζει ο Λευκός Οίκος) σε σχέση με ένα χρόνο πριν, ήταν 3,8%, ενώ του δεύτερου τριμήνου του 2015 ήταν 3.4%, δηλαδή μεγαλύτερη από το 3.1% (βλ. ιστορικά στοιχεία αμερικάνικου ΑΕΠ από το 1930 μέχρι σήμερα στο https://apps.bea.gov/histdata/Releases/GDP_and_PI/2018/Q4/Initial_March-1-2019/Section1all_xls.xlsx πίνακας Table 1.1.11. Real Gross Domestic Product: Percent Change From Quarter One Year Ago).
Ενώ η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ που επιτεύχθηκε το 2018, που ήταν 2.9%, έχει σημειωθεί και το 2015 και το 2006 όπως φαίνεται στον πίνακα «Table 1.2.1. Percent Change From Preceding Period in Real Gross Domestic Product by Major Type of Product» των ιστορικών στοιχείων του ΑΕΠ από το 1930 μέχρι σήμερα. Περιττό να πούμε ότι η ετήσια αύξηση του ΑΕΠ στα τέλη της δεκαετίας του '90 ήταν πολύ μεγαλύτερη (της τάξης του 4.5%-4.8%), ενώ πριν από την τελευταία μεγάλη κρίση του 2008-2009 η ετήσια αύξηση είχε φτάσει ακόμα και το 3.8% (το 2004). Αρα, το 2.9% του 2018 δεν ήταν τίποτα το σπουδαίο.
Για να το πούμε πιο απλά, έστω ότι μέσα στο χρόνο παράγονται 2 δολάρια το πρώτο τρίμηνο, άλλα 3 το δεύτερο, άλλα 2 το τρίτο κι άλλα 5 το τέταρτο. Συνολικά δηλαδή παράγονται 12 δολάρια. Αν όμως αφήσουμε τα τρία πρώτα τρίμηνα και αναγάγουμε την αύξηση των 5 δολαρίων του τέταρτου τριμήνου σε ετήσια βάση, πολλαπλασιάζοντας επί τέσσερα (γιατί τέσσερα τρίμηνα έχει ένας χρόνος), τότε η ετήσια αύξηση γίνεται 20 δολάρια! Αυτή όμως είναι πλασματική αύξηση και όχι πραγματική! Θα ήταν πραγματική αν και τα υπόλοιπα τρίμηνα το ΑΕΠ αυξάνονταν το ίδιο όπως και το τέταρτο. Η κυβέρνηση Τραμπ παίρνει την αύξηση του τέταρτου τριμήνου αναγμένη σε ετήσια βάση (ένα νούμερο που ουσιαστικά δεν έχει πραγματική αξία γιατί είναι πλασματικό) και πανηγυρίζει γιατί ήταν αύξηση-ρεκόρ των τελευταίων 13 ετών! Αν αυτό δεν είναι φτηνή δημαγωγία, τότε πώς να το χαρακτηρίσουμε;
ΥΓ. Στον αντίποδα της κυβερνητικής προπαγάνδας, δημοσιεύουμε δύο γραφήματα. Το πρώτο έχει τίτλο «Federal Government Debt held by the Public as share of US GDP», δηλαδή το ομοσπονδιακό χρέος στα χέρια ιδιωτών ως ποσοστό του ΑΕΠ, και το δεύτερο «Government spending as share of GDP», που αφορά τις κυβερνητικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Τα γραφήματα αυτά δείχνουν ότι το χρέος συνεχώς ανεβαίνει, παρά τη μείωση των δαπανών, που φυσικά επηρεάζει αρνητικά τις λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες. Προς τι λοιπόν οι πανηγυρισμοί πέραν της κοροϊδίας του κοσμάκη;