Αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει ζήτημα «βίας και ανομίας» στα πανεπιστήμια, όχι, όμως, στο βαθμό και την έκταση που του αποδίδει η ΝΔ. Αναγνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να υφίσταται πανεπιστημιακό άσυλο, όπως αυτό νοηματοδοτήθηκε ειδικά μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και ίσχυσε την περίοδο της μεταπολίτευσης. Επειδή, όμως, εμείς έχουμε και την ταμπέλα του αριστερού και προοδευτικού δεν επιθυμούμε κάγκελα και λουκέτα, ούτε φοιτητές-φρουρούς των εισόδων. Λογική μού ακούγεται η πρόταση για κάρτα εισόδου στα πανεπιστήμια (ελεγχόμενη είσοδος), ή ό,τι άλλο επιλέξει η Επιτροπή Παρασκευόπουλου που ορίσθηκε για να μελετήσει «μορφές και προεκτάσεις» της σχετικής διάταξης για το πανεπιστημιακό άσυλο. Οι δε πρυτανικές αρχές, η ακαδημαϊκή κοινότητα γενικότερα, επιτέλους να πάψει να είναι απλός παρατηρητής, φοβούμενη τις αντιδράσεις εκ μέρους του φοιτητικού κινήματος και να ασκήσει τις αρμοδιότητες που της αποδίδει ο νόμος. Ο οποίος νόμος είναι έντεχνα διαμορφωμένος και δίδει την εντύπωση ότι η προάσπιση του ασύλου είναι αποκλειστικά θέμα της ακαδημαϊκής κοινότητας, είναι εσωτερικό θέμα, ενώ παρατηρητές είναι το κράτος, η κυβέρνηση, που είναι αθώοι του αίματος.
Ο νόμος λέει τα εξής: Το άσυλο ορίζεται και αναγνωρίζεται «για την κατοχύρωση… των ακαδημαϊκών ελευθεριών .
Ο «οποιοσδήποτε» «επιχειρεί να το καταλύσει» μπορεί να είναι κάθε διαμαρτυρία και μαχητική εκδήλωση των φοιτητών, κάθε απεργία των εργαζόμενων του πανεπιστήμιου, εφόσον με αυτές τις πράξεις παρεμποδίζονται η διεξαγωγή της έρευνας και της διδασκαλίας.
Επέμβαση δημόσιας δύναμης σε χώρους των Α.Ε.Ι. επιτρέπεται αυτεπαγγέλτως σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής και »
Δηλαδή, όχι μόνον τα κακουργήματα και τα εγκλήματα κατά της ζωής μπορούν να αποτελέσουν αιτία για την αυτεπάγγελτη επέμβαση των δυνάμεων καταστολής. Πόσο πιο καλυμμένα να το διατυπώσει κανείς με τη φράση «και ύστερα από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου »! Ολες οι πράξεις διαμαρτυρίας και αντίστασης λοιπόν, μπορούν να θεωρηθούν «έκνομες», να θεωρηθούν πλημμελήματα και να επιβάλλουν τη σύγκληση του Πρυτανικού Συμβουλίου, που θα αποφασίσει να δώσει το πράσινο φως για την εισβολή των δυνάμεων καταστολής.
Και πάρτε υπόψη σας ότι η απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου (αποτελείται από τον Πρύτανη, τους Αντιπρυτάνεις, έναν εκπρόσωπο των φοιτητών και τον εκπρόσωπο των διοικητικών υπαλλήλων) δεν απαιτεί ομοφωνία, αλλά λαμβάνεται . Επιπλέον φροντίσαμε το Πρυτανικό Συμβούλιο να μπορεί να συγκροτείται και να λειτουργεί νόμιμα, έστω και αν δεν έχει υποδειχθεί ο εκπρόσωπος των φοιτητών, ενώ . Δηλαδή, ο Πρύτανης στην ουσία είναι αυτός που αποφασίζει να επιτρέψει την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής στο πανεπιστήμιο και άσυλο ουσιαστικά δεν υφίσταται.
Αυτή είναι σε ελεύθερη απόδοση η απάντηση Γαβρόγλου στην ερώτηση της δημοσιογράφου, καθώς και όσα αυτός υπονοεί και δεν τα διατυπώνει εδώ. Το δικαίωμα να τα υποθέσουμε μας το δίνει η ίδια η σχετική διάταξη του νόμου, η «αναγκαιότητα» συγκρότησης της Επιτροπής Παρασκευόπουλου, «η οποία σε συνεργασία με τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων σε ζητήματα που αφορούν στην ακαδημαϊκή ελευθερία, στην ειρήνη και στην παραβατικότητα στους χώρους των ΑΕΙ», καθώς και το απολογητικό ύφος του υπουργού Παιδείας κάθε φορά που η ΝΔ επανέρχεται στο θέμα.
Αλλωστε, η σταθερή προσήλωση και της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη διαμόρφωση ενός πανεπιστήμιου που αναζητά πόρους από «τρίτους» για να επιβιώσει, που νομιμοποιεί τα δίδακτρα (για την ώρα στα μεταπτυχιακά), που έχει δεσμούς με επιχειρηματικά συμφέροντα, που συμπορεύεται και συναρτάται με τις στρατηγικές που υιοθετούνται για τις καπιταλιστικές οικονομίες από τα αστικά κράτη, που παρέχει πτυχία πολλών ταχυτήτων για κάθε «τσέπη», που συμβάλλει στην απάτη της «διά βίου μάθησης», μας οδηγεί με ασφάλεια να συμπεράνουμε τα παραπάνω. Η «τάξη και ασφάλεια» πάει πακέτο με το προφίλ ενός τέτοιου πανεπιστήμιου.
ΥΓ. Ολες οι εμφάσεις δικές μας.
Γιούλα Γκεσούλη
