Το πρώτο ταξίδι του Εμανουέλ Μακρόν στο εξωτερικό, αφότου εγκατασταθεί επίσημα στο Ελιζέ, θα είναι «κοντά στα γαλλικά στρατεύματα». Μάλλον στο Μάλι όπως διαρρέουν οι επιτελείς του στον Τύπο. Ο συμβολισμός δε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Παλιά αποικιοκρατική δύναμη, νυν ιμπεριαλιστική δύναμη, η Γαλλία στέλνει στρατεύματα όπου κινδυνεύει η επιρροή της. Στην Αφρική διατηρεί μια ευρύτατη ζώνη επιρροής και η πρώτη επίσκεψη του Μακρόν θα είναι στα στρατεύματα που συνεχίζουν τη δολοφονική παράδοση της «Λεγεώνας των Ξένων».
Το επόμενο ταξίδι του Μακρόν μάλλον θα είναι στο Βερολίνο, προκειμένου να σηματοδοτήσει την εμμονή του γαλλικού ιμπεριαλισμού στον γερμανογαλλικό άξονα και να έχει ο νέος γάλλος πρόεδρος την πρώτη επαφή με τη γερμανίδα καγκελάριο, ώστε ν' αρχίσει το σχετικό παζάρι ανάμεσα στα μέλη του Αξονα. Προεκλογικά, ο Μακρόν έκανε λόγο για την ανάγκη να εκδοθεί ευρωομόλογο, ώστε να υπάρξουν -σε ένα βαθμό- συνθήκες δανεισμού με ίσότιμους όρους ανάμεσα στις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης. Ο Σόιμπλε απάντησε με ένα ξερό «νάιν». Η συζήτηση αυτή είναι παλιά. Την είχε ανοίξει και ο Ολάντ στην αρχή της θητείας του, το 2012, όμως οι Γερμανοί απέρριψαν την ιδέα με συνοπτικές διαδικασίες. Ισως ο Μακρόν επιχειρήσει να την ξανανοίξει, αν και αναμένεται να μην το κάνει όσο η Γερμανία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο.
Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός αναζητά εναγωνίως έναν «αέρα», που θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις του να μειώσουν λίγο το κόστος δανεισμού, επομένως το κόστος παραγωγής, ώστε να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Γι' αυτό ενδιαφέρονται οι γάλλοι ιμπεριαλιστές, όχι για να βρει φτηνότερο χρήμα το ελληνικό κράτος, όπως διατείνονται κάποιοι «δικοί μας» πολιτικοί απατεώνες, που είναι σίγουρο ότι θα ξαναβγούν στα κεραμίδια νιαουρίζοντας «Ελλάς-Γαλλία συμμαχία», έτσι και ο Μακρόν εγείρει επίσημα ζήτημα έκδοσης ευρωομόλογου.
Για τους ίδιους ακριβώς λόγους, οι γερμανοί ιμπεριαλιστές δε θέλουν ν' ακούσουν κουβέντα περί ευρωομόλογου. Δε θέλουν να παραχωρήσουν στους ανταγωνιστές τους ένα δικό τους πλεονέκτημα. Ας θυμηθούμε ότι η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας είχε διαφωνήσει ακόμα και με το περιορισμένο σε έκταση πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και πόσο θα επιμείνει, αν επιμείνει, ο Μακρόν. Το βέβαιο είναι πως ο γαλλικός καπιταλισμός θα πρέπει να αναζητήσει την ισχυροποίηση της ανταγωνιστικότητάς του στην πιο… σίγουρη πηγή: στη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, μέσω νέων αντεργατικών μέτρων. Η Γερμανία το έχει κάνει επί καγκελαρίου Σρέντερ.
