Γερμανικό καρναβάλι
Παραδοσιακά, το γερμανικό καρναβάλι κλείνει με την Σταχτοτετάρτη. Στο πλαίσιο των γιορταστικών εκδηλώσεων, τα πολιτικά κόμματα οργανώνουν εκδηλώσεις σε τεράστιες τέντες, όπου τα ηγετικά στελέχη τρώνε λουκάνικα και πίνουν μπίρες μαζί με τους οπαδούς. Οπως αντιλαμβάνεστε, οι φετινές εκδηλώσεις είχαν έντονο πολιτικό χαρακτήρα, καθώς η προεκλογική περίοδος έχει ουσιαστικά ανοίξει. Οι σοσιαλδημοκράτες οργάνωσαν για τον Σουλτς μια πολιτική συγκέντρωση με μπιροκατάνυξη στο Νότο, σε μια προσπάθεια να χτυπήσουν τους συμμάχους της Μέρκελ, τους βαυαρούς χριστιανοκοινωνιστές, τους οποίους ο Σουλτς παρομοίασε με τους οπαδούς του Τραμπ, ενώ οι οπαδοί του SPD πανηγύριζαν λες και έχουν κερδίσει τις εκλογές. Ομως, ενώ οι χριστιανοκοινωνιστές ξιφουλκούσαν κατά του Σουλτς, προειδοποιώντας τους Γερμανούς πως αν τον ψηφίσουν, θα ψηφίσουν για να μπει η Τουρκία στην ΕΕ, η Μέρκελ -που γιόρτασε στο Βορρά, στο Μεκλενβούργο, όπου έχει γεννηθεί- απαξίωσε ακόμα και το όνομα του Σουλτς να αναφέρει. Εκανε μόνο ένα δηλητηριώδες σχόλιο: «Οι σοσιαλδημοκράτες μέχρι σήμερα δεν τολμούν να υπερασπιστούν τη δική του Ατζέντα 2010» είπε, αναφερόμενη στο αντεργατικό πακέτο του Γκέρχαρντ Σρέντερ, του τελευταίου σοσιαλδημοκράτη που έγινε καγκελάριος. Και συνέχισε αναφερόμενη στους σοσιαλδημοκράτες: «Είναι κολλημένοι στο παρελθόν. Αρχισαν να τσακώνονται και πάλι. Οι χριστιανοδημοκράτες φροντίζουν για το μέλλον. Αφήστε τους άλλους να ασχολούνται με το παρελθόν».
Αστική ευγένεια
«Μerde!». Μεταφρασμένο κυριολεκτικά σημαίνει «σκατά». Οπως το χρησιμοποιούν οι γαλλόφωνοι είναι κάτι σαν το δικό μας «γαμώτο». Το πέταξε ο Γιούνκερ στο Ευρωκοινοβούλιο, όταν οι βουλευτές τον ρωτούσαν πιεστικά, αν ο ίδιος προτιμά κάποιο από τα πέντε σενάρια που παρουσίασε στην περιβόητη Λευκή Βίβλο του. Πριν του ξεφύγει η βρισιά (μπορείτε να την πείτε και βλαστήμια), είχε πει: «Είναι προφανές ότι προτιμώ ένα συγκεκριμένο σενάριο, αλλά αν το αποκαλύψω, θα κατηγορηθώ ότι πνίγω τη συζήτηση και δεν ακούω τις φωνές των πολιτών». Επέμεναν, όμως, να τον ρωτούν το ίδιο πράγμα, οπότε δεν άντεξε.
Μπορεί κάποιος να πει ότι ο Γιούνκερ υπερέβη τα εσκαμμένα. Εμείς θεωρούμε ότι έμεινε στο πλαίσιο της αστικής ευγένειας. Τι να πει, δηλαδή; «Γαμώ τη Μέρκελ που μου απαγόρευσε να πω οτιδήποτε περισσότερο;».
Moύγκα
Μέρκελ, Ολάντ, Τζεντιλόνι και Ραχόι συναντήθηκαν στις Βερσαλλίες και ενέκριναν το σχέδιο του γερμανογαλλικού άξονα για την «Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων», που θα σερβίρουν στην πανηγυρική σύνοδο κορυφής της Ρώμης. Εστησαν ένα παραμάγαζο για να διατρανώσει ο γερμανογαλλικός άξονας την κυριαρχία του στην Ευρωένωση. Γράφουμε αναλυτικά για το γεγονός στη σελίδα 16. Εδώ θέλουμε να σχολιάσουμε τη μούγκα που επικράτησε στη στρούγκα της ελλαδικής μπανανίας. Διακομματική μούγκα από τα κόμματα της συγκυβέρνησης και της μνημονιακής αντιπολίτευσης. Μόνο χαιρετιστήρια δεν έστειλαν στη Μέρκελ και τον Ολάντ.
Η ελληνική αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό διακρίνονταν πάντοτε για την ξενοδουλεία τους. Ακολουθούσαν πειθήνια τις αποφάσεις που παίρνονταν στις ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, όποτε χρειάστηκε έγκριση κάποιας Συνθήκης της ΕΕ, αυτό έγινε στη Βουλή. Ποτέ με δημοψήφισμα. Αλλοτε, όμως, ψέλλιζαν και καμιά κουβέντα για την ανάγκη «να βαθύνει η δημοκρατία στην Ευρώπη», μιλούσαν για «δημοκρατικό έλλειμμα» κτλ. Ιδιαίτερα τα κόμματα της κοινωνικής δημαγωγίας, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον ούτε αυτό δεν κάνουν, φοβούμενοι ότι μπορεί να προκαλέσουν το θυμό των ιμπεριαλιστικών ηγετών. Βρίσκονται μονίμως «στα τέσσερα» (πρώτος και καλύτερος ο Καμμένος, που λανσάρισε τον όρο στην ελληνική Βουλή).
Πλάτες
Αφήστε τη Στρούγκα και τον καθημερινό βανδαλισμό της. Αφήστε τον επίσης καθημερινό βανδαλισμό της πρόσοψης του δημαρχείου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας. Μείνετε μόνο στον ξυλοδαρμό του προέδρου του δημοτικού συμβούλιου της πόλης. Τον κατήγγειλε η δημοτική αρχή με ανακοίνωσή της, τον περιέγραψε ο ίδιος ο παθών με συνέντευξή του στην ΕφΣυν. Μεταξύ των άλλων, ανέφερε πως επικοινώνησε με τον διοικητή του τοπικού αστυνομικού τμήματος, ο οποίος του είπε ότι τον είδε να τον κυνηγούν οι ΑΕΚτζήδες, έστειλε ένα περιπολικό να τον σώσει, αλλά… έμπλεξε στην κίνηση και δεν πρόλαβε! Ενα από τα δύο ισχύει. 'Η ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου λέει ψέματα, οπότε θα έπρεπε ήδη να του έχει κάνει μήνυση ο διοικητής, ή λέει αλήθεια, οπότε ο υπουργός Τόσκας θα έπρεπε ήδη να έχει θέσει σε διαθεσιμότητα τον διοικητή, διατάζοντας να διερευνηθούν οι διοικητικές και ποινικές ευθύνες του.
Ο Τόσκας, όχι μόνο δεν έκανε την παραμικρή κίνηση ελέγχου του διοικητή, αλλά απαξίωσε να βγάλει έστω μια από εκείνες τις τυπικές ανακοινώσεις που βγάζουν οι υπουργοί σε ανάλογες περιπτώσεις. Τι σημαίνει αυτή η στάση; Σημαίνει ότι οι εντολές για προστασία των μπράβων της καπιταλιστικής μαφίας ήρθαν από «ψηλά» και δεν έχουμε να κάνουμε με πρωτοβουλία του τοπικού διοικητή της μπατσαρίας.
Στα κάγκελα
Την ξανάπεσε στον Καμμένο ο Φίλης. Αυτή τη φορά όχι για τους νέους εξοπλισμούς, αλλά για την επαναφορά της εκπομπής των στρατόγκαβλων στην ΕΡΤ, την οποία χαρακτήρισε πισωγύρισμα. Ο μικρός εταίρος στην κυβέρνηση θα πρέπει να σέβεται τις ευαισθησίες και τις αξίες του μεγαλύτερου, είπε με νόημα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Φίλης έχει προσωπικά με τον Καμμένο, εξαιτίας της γνωστής υπόθεσης με τον Ιερώνυμο και το παπαδαριό. Ομως δεν κινείται μόνο από το θυμό και την προσωπική πικρία του. Το έχουμε ξαναπεί ότι ο Φίλης είναι μεγαλωμένος πολιτικά μέσα στο φραξιονισμό και την ίντριγκα του παλιού «εσωτερικού». Οι παλιοί του φίλοι, οι «εσωτερικάκηδες» παίζουν πλέον εξέχοντα ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι προερχόμενοι από τη διάσπαση του Περισσού έφυγαν στην πλειοψηφία τους με τον Λαφαζάνη, αρκετοί πρώην Δημαρίτες επέστρεψαν, επομένως έχει «υλικό» για να ξαναστήσει μια δική του φράξια, ώστε να μην έχει ανάγκη τους Τσιπραίους. Γι' αυτό και παρεμβαίνει σε θέματα που «αγγίζουν» τον κόσμο του παλιού «εσωτερικού», όπως είναι τα αστικοδημοκρατικά δικαιώματα, ο χυδαίος εθνικισμός, η θρησκοληψία κτλ. Εκτιμούμε ότι θα συνεχίσει στην ίδια ρότα, οικοδομώντας το προφίλ ενός ηγέτη φράξιας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ισορροπιστής
Ο Βίτσας, πάντως, που δε στερείται φραξιονιστικής εμπειρίας (αν και μάλλον δε φτάνει το επίπεδο του Κούλη), έσπευσε να κλείσει τη συζήτηση για τους νέους εξοπλισμούς κρατώντας την ισορροπία ανάμεσα στον Καμμένο και στον Φίλη. Παρουσίασε την υπόθεση με την αγορά νέων μαχητικών αεροπλάνων σαν «κουβέντα να γίνεται». Οπως είπε, κοστίζουν 100 εκατ. ευρώ το ένα, πολλαπλασιάστε επί πέντε το συνολικό κόστος, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τέτοια πράγματα και πότε θα πάρουμε τα νέα μαχητικά;
Τότε γιατί ο Καμμένος βγαίνει και κάνει ανακοινώσεις; Και γιατί ο Τσίπρας εγκρίνει αυτές τις ανακοινώσεις; Κοροϊδεύουν όλοι μαζί τον ελληνικό λαό;
Ασχημοι καιροί
Τι έγινε με εκείνη την πανηγυρική εκδήλωση για τα δύο χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλητή τον ίδιο τον Τσίπρα; Επικράτησαν ωριμότερες σκέψεις και ματαιώθηκε. Τι έγινε με τις περιφερειακές συγκεντρώσεις σε επαρχιακές πόλεις, στις οποίες θα μιλούσαν υπουργοί; Εγιναν ελάχιστες, σε χώρους μικρής χωρητικότητας κατά κανόνα. Ετσι, τα δυο χρόνια δε γιορτάστηκαν με πανηγυρικό τρόπο. Μεταξύ τους τα είπαν, μεταξύ τους τα ήπιαν. Οσοι έχουν βάλει το δάχτυλο στο μέλι, έστω και λίγο, έχουν κάθε λόγο να γιορτάσουν τα δίχρονά τους στην εξουσία. Οι καιροί, όμως, δεν ευνοούν πανηγυρικές φιέστες επετειακού χαρακτήρα. Το πολύ-πολύ να κοπεί καμιά κορδέλα στην Ιονία Οδό ή στο στρατόπεδο Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη. Ισα-ίσα για να τραβήξουν πλάνα οι σύγχρονοι «Μπιρσίμ».
Ψυχρολουσία
Στο non paper που μοίρασε ο Τσακαλώτος την 1η του Μάρτη, όταν ρωτήθηκε αν η κυβέρνηση συζητά τη λήψη μέτρων ύψους 2%, απάντησε: «Το 2% είναι η άποψη του ΔΝΤ, αλλά αυτό το λέει χωρίς να έχει ενσωματώσει τα στοιχεία μετά το Νοέμβριο». Προηγουμένως είχε πει ότι «η συζήτηση για το τι σημαίνει να ενσωματωθούν τα νέα στοιχεία μετά το Νοέμβριο πρέπει να γίνει σε τεχνικό επίπεδο» κι ότι «αυτή είναι πιο δύσκολη δουλειά». Πέντε μέρες μετά, ήρθαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και τον χτύπησαν σαν κεραμίδα στο κεφάλι, γιατί συνηγορούν υπέρ των απόψεων του ΔΝΤ.
Και σαν να μην του έφτανε η κεραμίδα, βγήκε την Τετάρτη ο Τζανακόπουλος και τον άφησε έκθετο, υπαινισσόμενος ότι ήξερε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την ύφεση του τέταρτου τριμήνου του 2017, αλλά δεν ενημέρωσε τον Τσίπρα, με στόχο να τον αφήσει να εκτεθεί.
Λωποδυσία
Αυτό δεν το είχαμε ξαναδεί, ούτε το είχαμε ξανακούσει. Εστησαν ψεύτικη θεατρική παραγωγή με πρωταγωνίστρια την Πέμυ Ζούνη και σκηνοθέτη τον χολιγουντιανό Ανγκ Λι, ο οποίος δεν είχε ιδέα ότι σκηνοθετεί κάποιο έργο στην Ελλάδα. Μέχρι και φωτογραφίες έφτιαξαν με το Photoshop, που έδειχναν την πρωταγωνίστρια και τον σκηνοθέτη να ποζάρουν χαμογελαστοί. Την απάτη πήρε χαμπάρι το θέατρο (Ιδρυμα Κακογιάννη) στο οποίο θα ανέβαινε η παράσταση και την ακύρωσε, για να μη μπλέξει. Κι όταν αποκαλύφθηκε η απάτη, θυμήθηκε και η Ζούνη (έχει διατελέσει και βουλευτίνα του ΠΑΣΟΚ, για να μην ξεχνιόμαστε) να ζητήσει συγγνώμη, υποστηρίζοντας ότι… εξαπατήθηκε από την παραγωγή. Εκανε πρόβες χωρίς τον Ανγκ Λι, έβλεπε δημοσιευμένες ψεύτικες φωτογραφίες της με τον υποτιθέμενο σκηνοθέτη, αλλά ήταν τόσο… καλοπροαίρετη! Οταν έδινε συνεντεύξεις υποστηρίζοντας ότι ο Ανγκ Λι ήρθε στην Ελλάδα αλλά τη σκηνοθετούσε και μέσω Skype (δείτε π.χ. συνέντευξή της στο πρωτοχρονιάτικο φύλλο της «Καθημερινής»), εξαπατημένη από την παραγωγή ήταν; 'Η μήπως είχε έρθει στην Αθήνα κάποιο… ολόγραμμα του Λι;
Αλλο σαμουράι, άλλο σαβουροφάγοι
«Οι αποστασίες τελείωσαν. Είμαστε όλοι μαζί -η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και η ΚΟ των ΑΝΕΛ- ομάδα αυτοκτονίας και θα πάμε έως το 2019. Και θα τις πάρουμε και τις εκλογές τότε» διακήρυξε από ραδιοφώνου ο υπουργός Κουρουμπλής. «Οι βουλευτές της κυβέρνησης είναι σαμουράι» συμπλήρωσε, για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα λεγόμενά του. Μπουρδολογία μεν, τα μπέρδεψε δε. Γιατί σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, οι σαμουράι ήταν οι επίλεκτοι πολεμιστές των ιαπώνων φεουδαρχών, που αυτοκτονούσαν μόνο όταν ηττώνταν (το περιβόητο χαρακίρι). Ο Κουρουμπλής μπέρδεψε τους σαμουράι με τους καμικάζε που χρησιμοποίησε η Ιαπωνία προς το τέλος του Β' παγκόσμιου πολέμου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξαναπάρει την πρωτοβουλία στις μάχες του Ειρηνικού. Θα προτείναμε, λοιπόν, στον Κουρουμπλή να υιοθετήσει τον όρο σαβουροφάγοι, που ανταποκρίνεται καλύτερα στα εξουσιαστικά ένστικτα του συγκυβερνητικού λόχου.