![](/wp-content/uploads/2020/08/1205/content_kesyriza_0.jpg)
♦ Η φωτογραφία είναι από τη σύνοδο της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο. Κατακόκκινο το φόντο και… γυρίζουν άλλη μια σελίδα. Τι έγραφε η προηγούμενη; Καταργούμε τα Μνημόνια, αλλάζουμε την Ευρώπη κτλ. κτλ. 'Η μήπως έγραφε «εκβιαστήκαμε», «υποστήκαμε πραξικόπημα» και τα παρόμοια; Ο,τι και να εννοούν ως προηγούμενη σελίδα, σε όποια περίοδο κι αν αναφέρονται, για τον ελληνικό λαό το ίδιο κάνει. Εχει καταγράψει τη μεγάλη κωλοτούμπα, τη μεγάλη κοροϊδία. Γι' αυτό και δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος που θα δώσει σημασία στο τρίπτυχο της… νέας σελίδας: «Δίκαιη Ανάπτυξη – Κοινωνική Αλληλεγγύη – Ισχυρή Δημοκρατία». Ετσι, οι συριζαίοι καταφέρνουν να δολοφονήσουν αυτό που θεωρούν ως ύψιστο κοινωνικό αγαθό: την πολιτική ως υπόθεση συλλογικής παρέμβασης. Κατά τα άλλα, τους φταίνε όλοι οι άλλοι.
![](/wp-content/uploads/2020/08/1206/content_v_-_e_g_k_z_v_-.jpg)
♦ Στον τοίχο ενός βιοτεχνικού κτιρίου στο Περιστέρι είναι γραμμένο το σύνθημα. Πρόσφατο χρονολογικά, αν κρίνουμε από την αναφορά στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα. Με πάντα επίκαιρο το κεντρικό του πρόταγμα. Δύο οι υπογραφές-σύμβολα. Ενα σφυροδρέπανο με τα γράμματα PC (Partito Commounista;) και ένα αστέρι σε κύκλο. Ισως αποτελεί προϊόν συνεργασίας ομάδων ή ατόμων με διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις, αλλά με κοινή πολιτική στόχευση.
♦ Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά οι υπουργοί, οι δήμαρχοι κι όλα τα αφεντικά (πανό)
♦ Οι «λευκές νύχτες» των αφεντικών είναι το «μαύρο» στις ζωές των εργατών (πανό)
Η κινητοποίηση οργανώθηκε από το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια απ' αφορμή την απόφαση του δήμου Ιλίου και του τοπικού εμπορικού συλλόγου να οργανώσουν «λευκή νύχτα» για τέταρτη συνεχή χρονιά. Το Σάββατο 25 Ιούνη, οι εμποροϋπάλληλοι στην περιοχή του συγκεκριμένου δήμου έπρεπε να δουλέψουν από τις 9 το πρωί μέχρι τις 3μμ και στη συνέχεια από τις 7 το βράδυ μέχρι τις 3 τα χαράματα. Ελα μωρέ, μια μέρα το χρόνο είναι, πώς κάνετε έτσι; Ο δήμος είχε οργανώσει και πολιτιστικά δρώμενα, ο κόσμος το διασκέδαζε! Είναι η απάντηση που δίνουν κάποιοι, με ελαστική ταξική συνείδηση (ή απλώς κουτοπόνηροι). Και γιατί δεν περιορίζονταν μόνο στα πολιτιστικά δρώμενα, χωρίς μαγαζιά ανοιχτά; Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η φάμπρικα: βάλε μια Κυριακή ακόμα, άντε κι άλλη μία, ε, να μην τις κάνουμε εφτά-οχτώ το χρόνο, πριν από τις μεγάλες γιορτές ή τις εκπτώσεις; Και μετά, βουρ όλο το χρόνο ανοιχτά. Και οι λεγόμενες «λευκές νύχτες» (μαύρες για τους εργάτες του εμπόριου) θα ξεκινήσουν από μία το χρόνο, μετά θα πάνε σε μία κάθε εποχή και σταματημός δε θα υπάρξει. Ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Οτι σε μια εργατοσυνοικία, όπως είναι το Ιλιον (τα παλιά Νέα Λιόσια) βρέθηκαν όχι μόνο μαγαζάτορες, αλλά και «καταναλωτές» που έβριζαν και προκαλούσαν τους διαδηλωτές που προχώρησαν σε αποκλεισμούς καταστημάτων! Μιλάμε για τον ορισμό της ατομικιστικής γαϊδουριάς. Μπορεί να μην έχει φράγκο στην τσέπη, μπορεί να 'χει να ψωνίσει από τότε που ξέσπασε η κρίση, αλλά θέλει να «χαζέψει» στα μαγαζιά υπ' αυτούς τους όρους, τσαλαπατώντας τα δικαιώματα συναδέλφων του.