Ενώ οι πρώτοι απεργοί πείνας πολιτικοί κρατούμενοι διανύουν σήμερα την 20ή μέρα απεργίας πείνας και οι γιατροί χτυπάνε το καμπανάκι του κινδύνου, ζητώντας τη μεταφορά τους σε νοσοκομεία, η κυβέρνηση παίζει το παιχνίδι της παρέλκυσης, δίνοντας στη δημοσιότητα ένα νομοσχέδιο, χωρίς καμιά δέσμευση για το πότε πρόκειται να το πάει στη Βουλή για ψήφιση. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά αφήνει αυτό το νομοσχέδιο ανυπεράσπιστο, βορά στα νύχια των κοράκων της «αντιτρομοκρατίας», που άρχισαν ήδη να κρώζουν εν χορώ «όχι στην αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού».
Την προηγούμενη εβδομάδα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος ανακοίνωσε ότι «κατά την προσεχή εβδομάδα θα καταθέσει νομοσχέδιο που θα ρυθμίζει επείγοντα θέματα του ποινικού και του σωφρονιστικού συστήματος», μεταξύ των οποίων θα είναι η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ και ειδικά μέτρα για ασθενείς, υπερήλικες και άτομα με αναπηρίες.
Η έννοια «καταθέτω» είναι σαφής και ο έμπειρος νομικός Ν. Παρασκευόπουλος τη γνωρίζει καλύτερα από εμάς. Καταθέτω σημαίνει καταθέτω στη Βουλή και επειδή τα θέματα ο ίδιος τα χαρακτηρίζει επείγοντα, σημαίνει ότι επισπεύδω τις διαδικασίες ψήφισης του νομοσχέδιου. Οταν, λοιπόν, η κατάθεση γίνεται απλή δημοσιοποίηση, τότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα, κάποιο παιχνίδι παίζεται.
Την περασμένη Τρίτη, από το υπουργείο Δικαιοσύνης εκδόθηκε ένα τρισέλιδο ενημερωτικό σημείωμα, το οποίο ξεκινούσε ως εξής: «Δίδεται σήμερα στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, κ. Νίκου Παρασκευόπουλου για τη ρύθμιση επειγόντων θεμάτων του ποινικού και του σωφρονιστικού συστήματος». Ακολουθούσε μια συνοπτική περιγραφή του νομοσχέδιου, δημοσιογραφικού τύπου. Το ίδιο το νομοσχέδιο δεν αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου (δεν έχει αναρτηθεί μέχρι τώρα), αλλά διοχετεύθηκε στην «Αυγή» (ενδεχομένως και σε κάποιες άλλες εφημερίδες, εκτός αν οι τελευταίες το πήραν από την «Αυγή»).
Αυτό σημαίνει ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα, χωρίς να δεσμεύεται για την τελική μορφή του νομοσχέδιου. Από τη μια μετράει αντιδράσεις από τον αστικό κόσμο και από την άλλη προσπαθεί να σταματήσει την απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων, που μπαίνει στην κρισιμότερη φάση της και τις επόμενες μέρες θα αποτελεί είδηση στα αστικά ΜΜΕ, θέλοντας και μη (μέχρι στιγμής την έχουν θάψει). Η προσπάθεια του υπουργείου να απαλλαγεί από την απεργία πείνας φάνηκε από την πρώτη μέρα της, όταν -πριν ακόμη γίνουν οι ανακοινώσεις των πολιτικών κρατούμενων- κατέφθασαν στο Δομοκό οι «αυτοκρατορικοί απεσταλμένοι». Ο Π. Λάμπρου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και η Β. Λέβα, βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενη από το «Δίκτυο», άτομα χωρίς καμιά θεσμική ιδιότητα, τα οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους πολιτικούς κρατούμενους για τις καλές προθέσεις του υπουργού και να διερευνήσουν αν αυτοί είναι διατεθειμένοι να σταματήσουν την απεργία πείνας αρκούμενοι σε κάποιες δηλώσεις του υπουργού. Οι πολιτικοί κρατούμενοι αρνήθηκαν να αρκεστούν σε δηλώσεις, οι δηλώσεις έγιναν μετά από μια βδομάδα και ακολούθησε η διαρροή ενός νομοσχέδιου που δεν κατατέθηκε στη Βουλή και που κανείς δεν ξέρει τι μορφή θα έχει όταν κατατεθεί στη Βουλή και τι αλλαγές θα γίνουν σ’ αυτό κατά την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Το νομοσχέδιο, μολονότι δεν είναι κάτι το ριζοσπαστικό, είναι στην αστοφιλελεύθερη λογική που και ως νομικός εξέφραζε ο Παρασκευόπουλος. Καταργεί τις φυλακές τύπου Γ, εμπεριέχει διάταξη με την οποία θα μπορούσε να αποφυλακιστεί ο Σάββας Ξηρός, ενώ περιλαμβάνει και μερικά ακόμη μέτρα υπέρ των κρατούμενων. Οσο, όμως, δεν παίρνει το δρόμο της ψήφισής του από τη Βουλή, δεν είναι παρά ένα χαρτί έκφρασης καλών προθέσεων, επί του οποίου ασκούνται ήδη η Ντόρα, ο Πρετεντέρης, ο Βαρβιτσιώτης και όλος ο υπόλοιπος συντηρητικός-αντικοινωνικός εσμός. Κι αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος για να συνεχιστεί ο αγώνας μέσα και έξω από τις φυλακές.