Για τα ψηφαλάκια, ρε γαμώτο
Φέτος το Πάσχα ήρθε πρόωρα. Λίγο μετά τα Χριστούγεννα. Γι’ αυτό και η Πατούλαινα ντύθηκε κατακόκκινο αυγό (κρίμα που δεν είναι έγχρωμη η «Κόντρα» για να θαυμάσετε τα χρώματα). Αντίθετα, Μπακογιάννη και Δούρου φόρεσαν απλά τα καλά τους, χωρίς στιλιστικές υπερβολές. Πού συνέβησαν όλ’ αυτά; Σε νυχτερινή διαμαρτυρία με λαμπάδες έξω από το Μουσείο της Ακρόπολης, που οργάνωσαν ο Πατούλης με τον Ψινάκη (!) για να ζητήσουν τον «επαναπατρισμό» των γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Μιλάμε, δηλαδή, για το απόγειο του βαλκανικού καρακιτσαριού, με μπόλικες δόσεις βλαχομπαρόκ εθνικισμού. Τι άλλο θα μπορούσαν να οργανώσουν ο Ψινάκης με τον Πατούλη και τη συμβία του; Και όμως, η Δούρου ήταν εκεί. Μετά του Καραμέρου και άλλων συριζαίων «αυτοδιοικητικών». Για τα ψηφαλάκια, ρε γαμώτο…
♦ Κάποιοι δεν ξεχνούν
Η Επιτροπή Αγώνα Κερατέας δεν ξέχασε την Τζάκρη και με ανακοίνωση καταγγέλλει τη συμμετοχή της στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Η Επιτροπή Αγώνα θυμίζει ότι η Τζάκρη «ως υφυπουργός Εσωτερικών του δεσποτικού υπέρ-υπουργού κ. Ραγκούση και του Πρωθυπουργού κ. Γιωργάκη Παπανδρέου περιφερόταν από κανάλι σε κανάλι λασπολογώντας κατά του αγώνα της Κερατέας και των ανθρώπων του, υπερασπιζόμενη τους ελιγμούς των μεγαλοεργολάβων των σκουπιδιών και των διαπλεκόμενων που τους υποστήριζαν (…) Η προκλητική στάση της στα Μέσα Ενημέρωσης την κατέστησαν ανεπιθύμητη και της έδωσαν εξέχουσα θέση στα πανώ του αγώνα μας. Η κ. Τζάκρη ήταν τότε υπέρ των ΣΔΙΤ και των 4 εργοστασίων στην Αττική. Ποια είναι η θέση της σήμερα; Σε τι βαθμό συνέπειας βρίσκεται με την πολιτική που έχει εξαγγείλει η κ. Δούρου και ο ΣΥΡΙΖΑ; (…) Η υιοθέτηση μιας ρητορικής της τρομοκρατίας, της ενοχοποίησης και του ψεύδους (“η Αττική θα γίνει Νάπολη’’, “οι κάτοικοι της Κερατέας έχουν παράνομη χωματερή και θέλουν να στέλνουν τα σκουπίδια τους στη Δυτ. Αττική’’, κλπ.) δείχνουν την διάθεσή της να υπηρετεί κάτι διαφορετικό από την αλήθεια.
Τι έχει αλλάξει από τότε; Κατά την άποψή μας τίποτα. Η κ. Τζάκρη έχει αποδείξει από τότε ότι ουδεμία σχέση έχει με τη Δημοκρατία, είναι ανεπιθύμητη στην περιοχή μας και η όποια μετάλλαξή της πιστεύουμε πως είναι κίβδηλη και εξυπηρετεί ιδιοτελή συμφέροντα. Αν νοιαζόταν για το καλό των πολιτών, είχε την ευκαιρία και έπρεπε να το είχε δείξει στο παρελθόν, από τη θέση εξουσίας. Με αυτή την πορεία που ακολούθησε, όποιος την πιστέψει και την εμπιστευτεί μπαίνει σε επικίνδυνα μονοπάτια».
♦ Κι άλλο δείγμα γραφής
Μετά την περιφέρεια Αττικής και τους δήμους Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και Αιγάλεω, ένα ακόμη σαφές δείγμα γραφής από συριζαίο δήμαρχο, στο Βύρωνα αυτή τη φορά. Οπως καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα, ο συριζαίος νέος δήμαρχος Γρ. Κατωπόδης κατέθεσε ως αντίδικος των εργαζόμενων σε δίκη που έγινε στις 15 Γενάρη.
Εργαζόμενοι του δήμου Βύρωνα είχαν καταθέσει αγωγή με την οποία ζητούν να υποχρεωθεί ο Δήμος να τους καταβάλει τα χρήματα που αντιστοιχούν στη παροχή του γάλατος το 2011, γιατί η (προηγούμενη) δημοτική αρχή δεν τους είχε δώσει. Οι εν λόγω εργαζόμενοι υπηρετούν σε βαριές και ανθυγιεινές εργασίες και σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις και τη νομοθεσία ο εργοδότης-Δήμος είναι υποχρεωμένος να τους καταβάλλει καθημερινά ένα λίτρο γάλα για λόγους προστασίας της υγείας τους. Αν δεν χορηγείται το γάλα, τότε αυτό δίνεται στον εργαζόμενο σε χρήμα.
Ενώ θα περίμενε κανείς ότι η νέα δημοτική δε θα υποστήριζε την αντεργατική πολιτική της προκατόχου της και θα έσπευδε να καταβάλει στους εργάτες τα χρωστούμενα, αυτή εμφανίστηκε στο δικαστήριο και κατέθεσε ως αντίδικος των εργατών, ζητώντας από το δικαστήριο να απορρίψει την αγωγή τους, με επιχειρηματολογία που αμφισβητεί και τις συλλογικές συμβάσεις και τη νομοθεσία και τη νομολογία που έχει διαμορφωθεί!
♦ Ανώμαλη προσγείωση
Απόλυτα προσγειωμένος εμφανίστηκε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Χρυσόγονος μιλώντας στον ΣΚΑΙ. Παραδέχτηκε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο οι δανειστές να δεχτούν μια ξερή διαγραφή του ελληνικού χρέους, αν και έχουν διατυπωθεί σοβαρές απόψεις από αριστερούς οικονομολόγους. «Ο ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει ένα πρόγραμμα, το οποίο όπως κάθε προεκλογικό πρόγραμμα πρέπει για να υλοποιηθεί πλήρως να συντρέξουν συγκεκριμένες παράμετροι», υπογράμμισε με νόημα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, για να καταλήξει πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα: «Σε γενικές γραμμές, το ζητούμενο είναι αν θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε τη βίαιη φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας».
Αυτό που για τους διάφορους Χρυσόγονους αποτελεί το αυτονόητο και το λένε λιγότερο ή περισσότερο έμμεσα, για πολύ κόσμο θα είναι ανώμαλη προσγείωση μετά τις εκλογές.
♦ Δάσκαλε που δίδασκες
Ακόμη ηχούν στ’ αυτιά μας οι ουρανομήκεις κραυγές του Στ. Θεοδωράκη: βάλαμε επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας τον βραβευμένο ως καλύτερο δημόσιο υπάλληλο. Ο… καλύτερος δημόσιος υπάλληλος δε δίστασε να προβάλει ως δική του την ιδέα της δημιουργίας των ΚΕΠ, που αποδείχτηκε αμέσως ότι ήταν ιδέα του Μπένου, όμως το πιο σοβαρό αποκαλύφθηκε στη συνέχεια. Ο Π. Καρκατσούλης, ο «καλύτερος δημόσιος υπάλληλος», ήταν αποσπασμένος στο Μέγαρο Μαξίμου, με ΦΕΚ που φέρει την υπογραφή του Σαμαρά, και υπηρετούσε στο επιτελείο του στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού Δ. Βαρτζόπουλου. Κατόπιν τούτου, ο Θεοδωράκης αναγκάστηκε να χαμηλώσει τους τόνους και ν’ αποσύρει τον Καρκατσούλη από την πρώτη γραμμή της ποταμοπροπαγάνδας. Διότι ήταν ο ίδιος ο Θεοδωράκης που έλεγε πως «όσοι ασκούν εξουσία σε γενικές γραμματείες και δημόσιους οργανισμούς δεν θα είναι υποψήφιοι αν δεν περάσουν 4 χρόνια από τη λήξη της θητείας». Δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις…
♦ Φασισταριά
Αν έβγαινε κάποιος από κάποια φράξια του ΣΥΡΙΖΑ και έλεγε, ας πούμε, ότι οι εκλογές είναι ο δρόμος προς τη δικτατορία του προλεταριάτου (λέμε τώρα), μπορούμε όλοι να φανταστούμε τι θα γινόταν. Δεν θα ήταν μόνο η Βούλτεψη, ο Μπουμπούκος και «τ’ άλλα παιδιά» που θα έβγαιναν στα κεραμίδια. Ο ίδιος ο Σαμαράς θα έκανε δήλωση, ενώ ο αστικός Τύπος θα καλούσε τον Τσίπρα να διώξει αμέσως το συγκεκριμένο άτομο από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οταν, όμως, βγαίνει ο Βορίδης και κάνει ένα φασιστοχουντικό κήρυγμα, υποστηρίζοντας ότι οι δεξιοί δε θα επιτρέψουν με κάθε τρόπο στον ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση, ακόμη κι αν κερδίσει τις εκλογές, δεν ανοίγει μύτη. Κι αν ρωτήσεις κάποιον, θα σου απαντήσει με μοναδική ευκολία: έλα μωρέ, κάτι πρέπει να πει κι αυτός στους ακροδεξιούς για να μην πάνε στη Χρυσή Αυγή. Κάπως έτσι δεν βοήθησαν και τους νεοναζί να γιγαντωθούν, δίνοντάς τους βήμα σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες και προβάλλοντας ιδιαίτερα το… αντισυστημικό τους έργο;
Την ώρα που ο Σαμαράς και το επιτελείο του κάλυπταν με τη σιωπή τους τον τσεκουροφόρο φασίστα, ο Καραμανλής απαντούσε με μια γεμάτη νόημα δήλωση του Αντώναρου στο twitter: «Η Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή έχει μάθει να σέβεται το αποτέλεσμα των εκλογών. Αρχή απαράβατη. Οποιος δεν συμφωνεί, δεν έχει θέση ανάμεσά μας. Και κάτι ακόμη: Δεν αγαπάμε τον τόπο λιγότερο, όσοι αρνούμαστε να κάνουμε τον πατριωτισμό φθηνιάρικη πατριδοκαπηλεία με εμφυλιοπολεμικούς τόνους. Η ανοχή σε όσους νιόφερτους παίζουν με τις αρχές και τους κανόνες συμπεριφοράς της Κεντροδεξιάς μας Παράταξης, έχει τα όριά της».
♦ Κάρφαρος
«Υπεύθυνοι για την καταστροφή της χώρας είναι αυτοί που έριξαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη». Δηλαδή, ο Σαμαράς. Το είπε η Ντόρα στην κεντρική προεκλογική της συγκέντρωση, παρουσία του Δρακουμέλ μπαμπά της και πλειάδας δεξιών υποψήφιων βουλευτών (πλην του σαμαρικού στρατόπεδου).
Και βέβαια, δεν της ξέφυγε. Αλλωστε, στη διάρκεια της ομιλίας της είπε άπειρες φορές το όνομα ΝΔ αλλά ούτε μία το όνομα Σαμαράς, που είναι ο αρχηγός της ΝΔ. Ισως το μητσοτακαίικο να έχει αποφασίσει να την πέσει στον Σαμαρά μετά τη διαγραφόμενη ήττα. Για λογαριασμό του Κυριάκου, μάλλον, γιατί η Ντόρα έχει καεί μια φορά, ενώ δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα βρίσκεται στην επόμενη Βουλή. Μπορεί δηλαδή να την πάθει όπως η Γιαννάκου, η οποία ήταν αυτή που άνοιξε την προεκλογική συγκέντρωση της Μητσοτάκη.
♦ Πολιτική… απόλυση
Ο από το 2002 αρθρογράφος του «Εθνους» Παν Παν (Παναγιώτης Παναγιώτου) απολύθηκε από τη φυλλάδα του Μπόμπολα, διότι ο «κύριος Γιώργος» (Μπόμπολας) του καταλόγισε ότι ως στέλεχος της ΔΗΜΑΡ παρέσυρε τον κυρ-Φώτη (Κουβέλη) να μην ψηφίσει η ΔΗΜΑΡ για πρόεδρο της Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα να προκύψουν εκλογές!
Κομματάκι δύσκολο να παρέσυρε ο Παν Παν τον κυρ-Φώτη. Μάλλον ότι δεν κατάφερε να τον μεταπείσει του καταλόγισε ο Μπόμπολας και του έδωσε τα παπούτσια στο χέρι, όπως γίνεται με κάθε στέλεχος επιχείρησης που αποτυγχάνει στον τομέα του.
♦Απορία
Είναι γνωστό ότι ο Τσίπρας συναντήθηκε με συνδικαλιστές των προποτζήδων, πέταξε κάτι μπηχτές κατά της ιδιωτικοποίησης του ΟΠΑΠ (μήνυμα προς Μελισσανίδη) και δήλωσε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «δεν θα επιτρέψει την καζινοποίηση της χώρας». Ξέρουμε ότι η διαμάχη ανάμεσα στους προποτζήδες και τη διοίκηση του ΟΠΑΠ αφορά το πού θα τοποθετηθούν οι «κουλοχέρηδες» (αλλιώς «φρουτάκια»). Ο ΟΠΑΠ εξαιρεί τα μικρά πρακτορεία και θέλει να λειτουργήσουν λίγα, ενώ οι πράκτορες θέλουν «κάθε γειτονιά και φρουτάκια». Ο ΣΥΡΙΖΑ τι ακριβώς λέει; Εχει διαφορά αν τα «φρουτάκια» μπουν σε κάθε προποτζίδικο από το αν μπουν μόνο στα μεγάλα;
♦ Αυτοί «είναι Σαρλί»
Η Γαλλία χρειάζεται το πνεύμα του «είμαι Σαρλί», δηλώνει ο Φρανσουά Ολάντ, που είδε τη δημοτικότητά του να ανακάμπτει θεαματικά (το ίδιο θεαματικά ανέκαμψε και η δημοτικότητα του πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς) και δεν υπήρχε περίπτωση ν’ αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Μιλώντας σε στελέχη επιχειρήσεων και στελέχη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ο Ολάντ σημείωσε πως «το έθνος είναι ο λαός και ο γαλλικός λαός ήξερε πώς να αντιδράσει». Και απνευστί πέρασε στο ψητό: «Επειτα απ’ αυτή τη δοκιμασία, το ίδιο έθνος πρέπει τώρα να βρει έναν τρόπο να δώσει στη χώρα μας οικονομική δύναμη. Η ανεργία αποτελεί απειλή για την κοινωνική συνοχή. Ο καθένας έχει ένα ρόλο να παίξει».
Ο Ολάντ άδραξε την ευκαιρία για να ζητήσει στήριξη στην πολιτική της κυβέρνησής του, στην πολιτική των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων. Δεν πρωτοτύπησε. Το ίδιο θα έκανε κάθε αστός πολιτικός ηγέτης στη θέση του. Αυτός, ο πρωθυπουργός του, οι υπουργοί του, τα στελέχη του Σοσιαλιστικού Κόμματος έχουν κάθε λόγο να «είναι Σαρλί». Οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, οι νέοι, που έσπευσαν να συνταχθούν πίσω από την ιμπεριαλιστική κυβέρνηση τι λόγο έχουν;