Η ζωή μας έχει δείξει ότι οι αστικές κυβερνήσεις εξαθλιώνουν έναν τομέα, έναν εργασιακό χώρο για να τον ξεπουλήσουν στη συνέχεια με αυτό το πρόσχημα, σε καραδοκούντα συμφέροντα.
Ο Λοβέρδος έχει μάθει καλά το σχετικό «ποίημα» και συνεχώς κλαψουρίζει για την απελπιστική κατάσταση στα σχολεία με τα χιλιάδες κενά, ενώ ο ίδιος έβαλε με αποφασιστικότητα το χεράκι του για να εμπεδωθεί η άγρια πολιτική των περικοπών στα κοινωνικά αγαθά (όπως η Παιδεία), που επέβαλαν η τρόικα και τα ντόπια αφεντικά. Και αφού κάνει το επικοινωνιακό του παιχνίδι, στο τέλος αμολάει και μια ρουκέτα, που βάλλει ευθέως στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, τα οποία και διαλύει παντελώς.
Αφού ξεσήκωσε τη γενική κατακραυγή και τον καγχασμό με την πρότασή του να κληθούν να καλύψουν τα κενά αδιόριστοι εκπαιδευτικοί χωρίς μισθό μόνο με το δέλεαρ της χορήγησης κάποιων μορίων, που θα τους χρησιμεύσουν να ανεβούν ένα σκαλί στη λίστα αναμονής σε μελλοντικό διορισμό τους, τώρα επανήλθε με νέα ρηξικέλευθη πρόταση.
Το ίδιο θρασύς και προκλητικός δήλωσε ότι στις 25 του Νοέμβρη θα κατατεθεί στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση, με την οποία το υπουργείο Παιδείας θα απευθυνθεί στους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται σε άδεια ανατροφής τέκνων, προκειμένου να αντληθούν οι εθελοντές-εθελόδουλοι που θα καλύψουν τα κενά με αμοιβή το φοβερό ποσό των 300 ευρώ(!), κάτω ακόμα και από τη σύμβαση της ΓΣΕΕ. Η υλοποίηση της πρότασης αυτής θα πραγματοποιηθεί με τη συνεργασία του υπουργείου Εργασίας, από τα προγράμματα του οποίου θα εξασφαλίζουν οι εκπαιδευτικοί τα 300 ευρώ «για την ανατροφή του παιδιού τους».
«Πού είναι το πρόβλημα;» αναρωτιόταν και από πάνω ο Λοβέρδος, που μας έχει αφήσει άφωνους.
Στην κυβέρνηση και στους «λαγούς» τύπου Λοβέρδου, δεν αρκεί η έως τώρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση. Δεν αρκούν τα πολυπληθή τμήματα μαθητών, οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων και σχολείων, το πετσόκομμα των μισθών και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η ουσιαστική κατάργηση όλων των υποστηρικτικών δομών εκπαίδευσης, η ανυπαρξία μόνιμων διορισμών, η μείωση ακόμη και αυτών των αναπληρωτών, η εργασία των ωρομίσθιων, η ύπαρξη «ωφελούμενων» και όχι εργαζόμενων και στην εκπαίδευση με τα προγράμματα του ΟΑΕΔ. Ζητείται η πλήρης «μπαχαλοποίηση» των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Αλλωστε, στόχος τους δεν είναι η μόρφωση των παιδιών των εργαζόμενων, αλλά η προσπάθεια να στερηθούν ακόμη και αυτή την κουτσουρεμένη γνώση που προσφέρει το αστικό σχολείο και το ξωπέταγμά τους με όλα τα μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία.
