♦ Εγκληματικός κυνισμός
Ευτυχώς που στο πόστο του υπουργού Ναυτιλίας βρίσκεται ο Βαρβιτσιώτης και αποκάλυψε με κυνισμό το έγκλημα σε βάρος των προσφύγων που τους έπνιξε το Λιμενικό ανοιχτά του Φαρμακονησιού. Αν ήταν κάνας άλλος, μπορεί να στρογγύλευε τα πράγματα, να έβαζε μπροστά την έκφραση της συντριβής του, να διέταζε «έρευνα για απόδοση ευθυνών» κτλ. Ενώ ο Βαρβιτσιώτης, με τις «ατυχείς» (όπως τις χαρακτήρισε το ΠΑΣΟΚ) δηλώσεις του, ήρθε να επιβεβαιώσει αυτά που κατήγγειλαν οι επιζήσαντες πρόσφυγες, που είδαν τα παιδιά και τις γυναίκες τους να χάνονται στ’ αφρισμένα κύματα του Αιγαίου. Φταίνε αυτοί, είπε, που είναι «άναυτοι» και μπαίνουν σε ψαρόβαρκες και δεν ξέρουν πώς ν’ αντιδράσουν όταν το Λιμενικό τους ρυμουλκεί με καιρό 6 μποφόρ!
♦ Kακό σπυρί ή λύση ανάγκης;
Πολλοί λένε ότι ο Νικήτας Κακλαμάνης εξελίσσεται σε κακό σπυρί για τον Αντώνη Σαμαρά, καθώς έχει ήδη ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για το Δήμο Αθήνας, ενώ είναι δύσκολο να προχωρήσει σε διαγραφή του, γιατί η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή αθροίζει μόλις 153. Στο φινάλε, όμως, ο Νικήτας μπορεί να αποτελέσει και λύση ανάγκης για τη ΝΔ, αφού πρωτοκλασάτα στελέχη είτε δε γουστάρουν να εισπράξουν προσωπικά την αποδοκιμασία εκτειθέμενα στη μάχη των δημοτικών εκλογών είτε δεν τραβάνε στις δημοσκοπήσεις που γίνονται. Μέχρι στιγμής, μόνον ο Μιχελάκης έχει εκδηλώσει (έμμεσο) ενδιαφέρον και ο Μίχαλος περίπου φανερό.
♦ Ατζέντης της κινεζοποίησης
Κάθε υπουργός που προωθεί μέτρα κινεζοποίησης περνά και μια βόλτα από το προεδρικό μέγαρο, όπου παίρνει την ευχή και την ευλογία του Παπούλια, κάνοντας μια ανέξοδη προπαγανδιστική επίδειξη. Το έπραξε και ο Κ. Μητσοτάκης.
«Εχουμε αναλάβει ένα μεγάλο βάρος, να προχωρήσουμε στην ανασυγκρότηση του κράτους, όχι γιατί μας το ζητάει η τρόικα, αλλά γιατί αυτό απαιτούν οι πολίτες και οι φορολογούμενοι, και σε αυτή την κατεύθυνση σκοπεύουμε να κινηθούμε με πρόγραμμα και με σχέδιο», είπε ο Μητσοτάκης.
«Σας παρακολουθώ, γιατί θεωρώ ότι η δουλειά που κάνετε είναι πάρα πολύ σημαντική» απάντησε ο Παπούλιας.
♦ Λεμονόκουπες
«Να τελειώνουμε με τα Εξάρχεια». Η φράση αποδίδεται σε συνεργάτες του Τσίπρα και μας ακούγεται απολύτως λογικό, δεδομένου ότι η νεοδημοκρατική προπαγάνδα ανασύρει πρόσωπα και δηλώσεις από το παρελθόν για να κάνει τρομο-πολεμική κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσημα, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τα στελέχη του και προσπαθεί να πάει την κουβέντα αλλού. Ομως, το «να τελειώνουμε με τα Εξάρχεια» στέκει ως πολιτική κατεύθυνση και όχι ως πολιτική προγραφών. Κι αυτό είναι που έχει σημασία. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ (και παλιότερα ο ΣΥΝ) κινούνταν μεταξύ εκλογικής φθοράς και αφθαρσίας, τα «Εξάρχεια» προσέφεραν εκείνη την κρίσιμη μάζα που χρειαζόταν για να μη μείνει εκτός Βουλής. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ πετάει αυτόν τον κόσμο και τις ευαισθησίες του σαν στυμμένες λεμονόκουπες, δε διστάζει να βγει ακόμα και από δεξιά στη ΝΔ (π.χ. στο ζήτημα της εξαφάνισης του Χρ. Ξηρού) και προσεγγίζει με κάθε τρόπο τους «νοικοκυραίους», εκτιμώντας ότι αυτοί μπορούν να του δώσουν την πρωτιά στις εκλογές.
♦ Συμμορίες
Αλλοι τέσσερις μπάτσοι πιάστηκαν για εισβολή σε σπίτι αλλοδαπών, τους οποίους κατέκλεψαν. Πιάστηκαν επειδή οι αλλοδαποί δεν κώλωσαν, αλλά τους κατήγγειλαν. Φυσικά, η είδηση πέρασε στα ψιλά. Ενώ αν είχαν συλληφθεί αλλοδαποί ακόμα και για ψιλομπούκες, θα είχε γίνει ο σχετικός ραδιοτηλεοπτικός ντόρος, προκειμένου να εξαφθεί ο έρπων κοινωνικός ρατσισμός.
♦ Η ουσία των πραγμάτων
«Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή». Τη φράση την είχε πει ο Τσίπρας στη Βουλή και τώρα, μετά τη ραγδαία κατάρρευση του πέσο (ατύπως αυτό είχε από καιρό γίνει στη μαύρη αγορά), την έχει κάνει σημαία του ο Πρετεντέρης. Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό που τον χαρακτηρίζει, ποντάρει σε κουτσό άλογο. Και «νέο άνεμο» προεξόφλησε μετά τη νίκη του Ολάντ και για την… αντιμνημονιακή πολιτική του Ραχόι πανηγύρισε και τη Βραζιλία και την Αργεντινή παρουσίασε ως πρότυπα συνετούς καπιταλιστικής διαχείρισης με κοινωνική ευαισθησία. Αν αξίζει κάτι σ’ αυτή την υπόθεση είναι το συμπέρασμα από το βάθος των πραγμάτων.
Γιατί η Αργεντινή καταρρέει και πάλι οικονομικά; Γιατί είναι μια καπιταλιστική χώρα. Μετά την κατάρρευση και τη βαθύτατη πολιτική κρίση, ο Κίρσνερ (σύζυγος της σημερινής προέδρου), εκπροσωπώντας την αστική τάξη της μεγάλης αυτής χώρας, συμμάζεψε κάπως τα πράγματα. Οι ίδιοι οι δανειστές δέχτηκαν κούρεμα των χρεών (όσοι δε δέχτηκαν κέρδισαν διεθνή δικαστήρια και εισπράττουν στο ακέραιο τα ομόλογά τους), η καπιταλιστική οικονομία κινήθηκε λίγο, αλλά όπως συμβαίνει σε κάθε καπιταλιστική οικονομία, η ώρα της κρίσης δεν αργεί να ξανάρθει. Αυτό συμβαίνει (όχι σήμερα, αλλά εδώ και καιρό) στην Αργεντινή και αυτό είναι το δίδαγμα που πρέπει να βγάλουμε.
ΥΓ: Στις 30 Δεκέμβρη, πάντως, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Στρατούλη, συναντήθηκε με αντιπροσωπεία από την Αργεντινή και συζήτησαν «για το θέμα της λειτουργίας εγκαταλειμμένων, από τους ιδιοκτήτες τους, βιομηχανικών επιχειρήσεων από τους ίδιους τους εργάτες τους μέσω συγκρότησης συνεταιρισμών». Οπως ανακοινώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, «οι δύο αντιπροσωπείες κατέληξαν στη δημιουργία κοινής ομάδας εργασίας, η οποία θα επεξεργαστεί τις επόμενες ημέρες ακόμα πιο αναλυτικά το συγκεκριμένο ζήτημα και τις πολιτικές, κοινωνικές, κινηματικές, θεσμικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες της Αριστεράς για τη στήριξη τέτοιων εγχειρημάτων, χρήσιμων για τη σωτηρία των θέσεων εργασίας τους και για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε προοδευτική-σοσιαλιστική κατεύθυνση»!
♦ Πονηριά
Ο πονηρός Αλαβάνος, αντιλαμβανόμενος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει το παπί και θέλοντας να τον εκθέσει από τη σκοπιά των δικών του απόψεων, βγήκε και υπερασπίστηκε την Αργεντινή και ιδιαίτερα τη στάση πληρωμών, που οδήγησε στη συνέχεια στο κούρεμα του χρέους. «Δυνάμεις που προσφεύγουν στο ψέμα, στην εξαπάτηση του λαού, στον υποκριτικό και προσχηματικό λόγο μόνο ζημιά μπορούν να κάνουν», σημείωσε με νόημα, φωτογραφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, και ο Αλαβάνος δεν είπε τίποτα για το σημερινό χάλι της Αργεντινής. Γιατί και αυτός κάνει πολιτική προτείνοντας μια διαχειριστική πολιτική η οποία δεν αρνείται τον καπιταλισμό.
♦ Κατεβασμένα αυτιά
Με κατεβασμένα αυτιά πήγε στις Βρυξέλλες ο Ταγίπ σουλτάν, αναζητώντας πολιτική στήριξη απ' αυτούς που μέχρι πρότινος αντιμετώπιζε υπεροπτικά στις δηλώσεις και τις ομιλίες του στην Τουρκία, όπου με κάθε ευκαιρία έλεγε ότι η Τουρκία δεν έχει ανάγκη την ΕΕ. Οπως ήταν επόμενο, η γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Αν κρίνουμε από το ύφος που χρησιμοποίησαν ο Μπαρόζο, ο Ρομπάι και ο Σουλτς στις δημόσιες δηλώσεις τους, με τον Ερντογάν να στέκεται αμήχανος δίπλα τους και να καταπίνει τις προσβολές, μπορούμε να φανταστούμε πόσο πιο ζόρικα ήταν τα πράγματα για τον τούρκο πρωθυπουργό στις συνομιλίες πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Ετσι είναι αυτά τα πράγματα. Οσο ο Ερντογάν έβλεπε τη μεσανατολική του στρατηγική να επιτυγχάνει, το ‘παιζε μάγκας και βαρύς. Τώρα του έπεσαν όλα μαζεμένα. Και η μεσανατολική του στρατηγική απέτυχε (ανατροπή του Μόρσι στην Αίγυπτο, συνομιλίες για τη Συρία στις οποίες δεν παίζει κανένα ρόλο) και στο εσωτερικό ξέσπασε το σκάνδαλο διαφθοράς. Γι’ αυτό και δέχεται στωικά το φτύσιμο ακόμα και από γραφειοκράτες τύπου Ρομπάι και Μπαρόζο.
♦ Στόχος το κίνημα
Με στόχο τα κράτη-μέλη της ΕΕ «να ενισχύσουν τη δράση τους για την πρόληψη κάθε είδους εξτρεμισμού που οδηγεί στη βία, ανεξάρτητα από το ποιος την εμπνέει», η Κομισιόν πήρε πρόσφατα μια σειρά αποφάσεις για στοχευμένες παρεμβάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ανάπτυξη της συνεργασίας και της κοινής εκπαίδευσης των μηχανισμών καταστολής. Και για να μη μείνει καμιά αμφιβολία ποιους στοχεύει η γραφειοκρατία των Βρυξελλών αναφέρουμε τον όρο «ριζοσπαστικοποίηση», που προσδιορίζεται ως ο μεγάλος εχθρός. Τα κράτη μέλη καλούνται να υλοποιήσουν προγράμματα «απο-ριζοσπαστικοποίησης» και «στρατηγικές εξόδου» από «εξτρεμιστικές ομάδες».
♦ Τρέχει να προλάβει
Λάβρος κατά του Σβόμποντα εμφανίστηκε ο Βενιζέλος, μετά τη συνάντηση που είχε ο πρόεδρος της σοσιαλδημοκρατικής ευρωομάδας με τον Κουβέλη, όπου άφησε ανοιχτό το παράθυρο να δεχτεί το ΕΣΚ να κατέβει και δεύτερος συνδυασμός υπό την ομπρέλα του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα κινήσει γη και ουρανό ώστε ο Κουβέλης να μη μπορέσει να χρησιμοποιήσει την ομπρέλα του ΕΣΚ. Μένει να δούμε αν θα τα καταφέρει.
♦ Για μια χούφτα δολάρια
Η διάσημη χολιγουντιανή ηθοποιός Σκάρλετ Γιόχανσον διαφημίζει προϊόντα ισραηλινής εταιρίας, απ’ αυτές που κατακλέβουν την κατεχόμενη Δυτική Οχθη. Επειδή από το 2005 είναι και πρέσβειρα της ΜΚΟ Oxfam, η οποία υποστηρίζει κάποιες πασιφιστικές θέσεις και για το Παλαιστινιακό, καταδικάζοντας την κατοχή στη Δυτική Οχθη, προκλήθηκε ντόρος. Η ηθοποιός αρνήθηκε να αποσυρθεί από τη διαφημιστική καμπάνια, προφανώς επειδή έχει πάρει «καλά λεφτά». Αλλωστε, και η συμμετοχή της στην Oxfam στο πλαίσιο της καμπάνιας αυτοπροβολής της εντασσόταν. Τότε ήταν μια ανερχόμενη πρωταγωνίστρια που είχε ανάγκη να φτιάξει το προφίλ της. Τώρα είναι φίρμα και μαζεύει παραδάκι απ’ όπου μπορεί. Είναι γνωστό, εξάλλου, ότι οι σιωνιστές δίνουν καλά λεφτά, ιδιαίτερα σε διάσημους καλλιτέχνες που έχουν εμπλακεί σε κινήσεις υπέρ των Παλαιστινίων. Πρέπει να έχεις συνείδηση για ν’ αρνηθείς αυτά τα λεφτά, όπως έκανε πρόσφατα ο διάσημος (και σημαντικότερος καλλιτεχνικά από τη Γιόχανσον) Ρότζερ Γουότερς, που έτριψε τα λεφτά στη μούρη των σιωνιστών.