Αλήθεια, ποια η διαφορά του Πανίκα Ψωμιάδη από τον Βαγγέλη Διαμαντόπουλο; Ο πρώτος ήταν ένας ξεσκολισμένος ακροδεξιός πολιτικός της ΝΔ, που γινόταν ακόμα και καραγκιόζης προκειμένου να δείξει πόσο κοντά στο λαό είναι. Ο δεύτερος είναι ένας νέος πολιτικός που πέρα από το ριζοσπαστικό βερμπαλισμό που χρησιμοποιεί, δε διστάζει να γίνει και καραγκιόζης προκειμένου κι αυτός να δείξει πόσο κοντά στο λαό είναι.
Δεν ξέρουν, άραγε, οι δεσποτάδες που ξεσηκώθηκαν κατά του Διαμαντόπουλου, ότι γενικώς γίνεται σάτιρα κατά των παπάδων; Οχι μόνο στα καρναβάλια, στα οποία οι παπάδες έχουν μόνιμα την τιμητική τους, αλλά παλαιότερα και στη θεατρική επιθεώρηση και στις άθλιες βιντεοταινίες της δεκαετίας του ’70. Φρονίμως ποιούντες, δεν έκαναν ποτέ θόρυβο γι’ αυτή τη σάτιρα. Την άφηναν να περνάει, ξέροντας ότι δεν τους κάνει καμιά ζημιά. Τον Διαμαντόπουλο, όμως, τον έστησαν στον τοίχο. Γιατί; Γιατί είναι πολιτικός και δη πολιτικός του ΣΥΡΙΖΑ. Και οι δεσποτάδες είναι στην πλειοψηφία τους από δεξιοί έως ακροδεξιοί. Και οι λίγοι που δεν ανήκουν σ’ αυτή τη συνομοταξία βρήκαν την ευκαιρία να στείλουν ένα καλό προειδοποιητικό μήνυμα στον ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του οποίου κατά καιρούς μιλούν για διαχωρισμό του κράτους από την Εκκλησία. Αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι κυβέρνηση και οι δεσποτάδες του στέλνουν το μήνυμα να έχει κοντά τα χέρια του όταν αναφέρεται στο βασίλειό τους και τις μπίζνες τους.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ; Αρχικά έκανε την πάπια, αφήνοντας το θέμα να ξεχαστεί. Οταν είδε ότι δεσποτάδες και ΜΜΕ επιμένουν, δόθηκε εντολή σε κάποιο στέλεχος του οποίου την ιδιότητα και εμείς αγνοούσαμε (Μάκης Λυκόπουλος, συντονιστής της Θεματικής Επιτροπής Θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ) να κάνει μια δήλωση «αποστάσεων» από τον Διαμαντόπουλο. Εριξε στα μαλακά τον βουλευτή του, τον άδειασε όμως. Γιατί άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπερασπίστηκε το δικαίωμα στη σάτιρα που ασκείται στα λαϊκά καρναβάλια, πότε επιτυχημένα και πότε κιτσάτα; Γιατί δεν είπε στους δεσποτάδες να περιοριστούν στα του «οίκου» τους και να μην ανακατεύονται ούτε με την πολιτική ούτε με τα λαϊκά δρώμενα και προπαντός να μην κάνουν υποδείξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρό του, τον οποίο καλούσαν να διαγράψει το βουλευτή;
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ψηφαλάκια από παντού. Κυρίως από το συντηρητικό χριστεπώνυμο ποίμνιο. Και δε θέλει μέτωπο με τους δεσποτάδες. Καιροσκοπικά συμπεριφερόμενος, προτιμά να «ξεχάσει» κάποιες από τις «αρχές» του, προκειμένου να έχει την εύνοια ή έστω την ανοχή του δεσποταριάτου. Είναι κι αυτό ένα μικρό δείγμα της πραγματικής φύσης αυτού του πολιτικού σχηματισμού.
Μένει ν’ αποδειχτεί αν το «σταύρωσον» θα το πει επιτυχώς ο καρναβαλικός παπα-Σούρας, εισπράττοντας σταυρούς έναντι των συνυποψηφίων του στις επόμενες εκλογές, ή αν το «σταύρωσον» θα το πουν οι δεσποτάδες, αφήνοντάς τον εκτός Βουλής.
