Οι πάλαι ποτέ «ευρωκομμουνιστές» της ΔΗΜΑΡ σιχαίνονται τα αίματα. Προτιμούν τις μοντέρνες, αναίμακτες χειρουργικές επεμβάσεις. Μας το λέει το δεξί χέρι του Κουβέλη, ο Δ. Χατζησωκράτης: «Δεν είναι δυνατό, στο όνομα μιας βούλησης, στο όνομα μιας πολιτικής και ιδεολογικής προσέγγισης που το λέει η τρόικα “θέλουμε αίμα, να στάξει το αίμα, να το βλέπουμε”, αυτό ζητούν. Αυτό τους λέμε ότι δεν θα το κάνουμε, δεν θα γίνει». Μας προϊδέασε για το «μεγάλο όχι» του προέδρου Φώτη το απόγευμα της περασμένης Τρίτης.
Βέβαια, αργά το βράδυ της ίδιας μέρας η συμφωνία είχε επέλθει, μέσω ενός τηλεφωνικού γύρου που έκανε ο Σαμαράς με τους άλλους δύο του τρίο ξεφτίλα της συγκυβέρνησης. Οι ΔΗΜΑΡίτες, όμως, βάφτισαν μαγική εικόνα τα 13,5 δισ. των νέων μέτρων, το 80% των οποίων αφορούν περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, ενώ το υπόλοιπο 20% αφορά μεσαιωνικά φορολογικά μέτρα, και άρχισαν να λένε στους δημοσιογράφους πόσο ευχαριστημένοι είναι διότι πέρασαν κάποιες σημαντικές προτάσεις τους, όπως να παραμείνει στα 4.500 ο αριθμός των ενσήμων που απαιτούνται για την κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ, η διατήρηση ορισμένων από τα εποχικά επιδόματα και τα δωρεάν συγγράμματα στα πανεπιστήμια. Αρα, ο ελληνικός λαός θα πρέπει να πει ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον πρόεδρο Φώτη και τους συντρόφους του.
Δεν ξέρουμε, βέβαια, τι θα μείνει στο τέλος απ’ αυτά τα ελάχιστα που καμαρώνει ότι «έσωσε» η ΔΗΜΑΡ, θυμόμαστε όμως πολύ καλά τους ανάλογους πανηγυρισμούς του Παπακωνσταντίνου, επειδή είχε «σώσει» τον 13ο και 14ο μισθό, και της Κατσέλη επειδή «έσωσε» την ΕΓΣΣΕ. Τι έγινε στη συνέχεια το ξέρουμε. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις σημασία έχει ν’ αρχίσει να ξυλώνεται το πουλόβερ. Απαξ κι αρχίσει το ξήλωμα, έχουν τη δυνατότητα να το ξηλώσουν ολόκληρο σε δόσεις και όχι με τη μία.
