Αγαπητά μου παιδιά
Υπό PSI χρόνου και χωρίς πολλά λόγια, συνδεόμαστε με το Σ.Ε.Φ. (Στρούγκα Εξαπάτησης και Φαυλοκρατίας) για να παρά κώλου θύσουμε εκτελεστικά αποσπάσματα από τη με Γάλλοι (Λεπέν: 18%) βραδιά των δημοκρατικών διαδικασιών εξόδου από τα αδιέξοδα και κριτικής στην κρίση, με τίτλο «εκ law: yes». Απαγγέλλει η λαϊκή μούσα, συνοδεύουν όργανα της κομπανίας «Κατεχάκη» και χορεύουν τραπεζοτσολιάδες, γάμα-γάμα ωραίων φορέων-εκδορέων των ορέων συνοδεία κορέων, τηλεπαρουσιαστές και η αθάνατη ελληνική κλεφτουριά.
Ενας καμένος κάθονταν πάνω σ’ ένα κουβέλι
πιο κείθε χαρτοπαίζανε «εδώ ο παπάς κι ο ρήγας»
ο σαμαράς σαμάρωνε τριανταδυό γαϊδούρια
ο Μπένι (Χιλ; Ποιος Χιλ ωρέ;) κάρφωνε τα τσιτάτα
ο πιτσιρίκος σύρριζα περνούσε από την ξέρα
φασιστολόι και πλασιέ βγαίναν’ στο μεϊντάνι
κι ο παπα-Δήμος πέθαινε, ο παπα-Δήμος πάει.
Κι ένα πουλάκι πέρασε και το συχνορωτάνε:
«Πουλί, πώς πάει ο πόλεμος; Βαστάει η μαλακία;»
Κι εκείνο ευθύς τους απαντά με ρίμα και με χάρη:
«Μπροστά πάει το μνημόνιο, το άγιο βαγγέλιο
πιο πίσω ο επιτάφιος -πέφτει μεγάλο γέλιο-
ακολουθούν κοπαδιαστά ούλοι οι εθνοσωτήρες
και παραπίσω έρχονται με τους πυροσβεστήρες
τ’ ασπόνδυλα των μουμουέ, γενίτσαροι και τσούλες
κι η πλέμπα –άστηνε να λέει- κρυφά κάνει χαρούλες
και συζητάει ποιοι θα βγουν, τι ποσοστά θα πάρουν.
Αστα και χέστα σύντροφε. Πάλι θα τους τουμπάρουν!»
Στο σημείο αυτό μπαίνει ο χορός υπό το άγρυπνο βλέμμα του ιππουργείου Πολιτείας του Προστάτη και της γάμα-γάμα διά βίας πάθησης. Ξεκινούν οι εαρινοί ψεκασμοί για την αντιμετώπιση κουνουπιών και λοιπών ενοχλητικών εντόμων, καθώς και αλλεργιογόνων στοιχείων. Και άδει ο Αδης των επί γης κολασμένων:
Ο κούκος φέτος δε λαλεί ούτε και θα λαλήσει
κι ας έφτασε η άνοιξη. Απάτη είναι συντρόφια.
Οι αστοί οι ψαλιδόκωλοι σύρανε στο ποτάμι
πλένουνε και ξεπλένουνε τα ίδια φθαρμένα τσόλια
για να τα βγάλουν καθαρά και «νέα» στο πανηγύρι.
Επιστροφή στις μίζες:
Ακη θυμάσαι που ‘σουνα πρωταθλητής του στόμφου
κι εξέφραζες μία γενιά με γένια και ζιβάγκο;
Τι έγινε και δεν λαλείς, μπούκωσες ως τον πάτο
εσύ του Μέλανα Δρυμού ο ξακουστός ο κλέφτης;
Από τη μια χεστήκαμε και γέρνουν υποβρύχια
μ’ από την άλλη σου ‘πρεπαν αλλιώτικα σ’χαρίκια…
Στα πλαίσια της δράσης «άκου να δεις» και της παγκόσμιας ημέρας πολιτικής αμβλυωπίας, ενημερώνουμε τους ακροατές με προβλήματα όρασης και τους θεατές με προβλήματα ακοής ότι σ’ αυτό το σημείο οι έντιμοι συνδικαλιστές κατεβάζουν τους διακόπτες, οι αγανακτισμένοι ανάβουν κεράκια και όλοι συμμετέχουν στην «ώρα της σα-γής». Λαμέ εθελόντριες ξεκολλάνε τσίκλες από τα πατώματα του ΣΕΦ και στέλνουν ηλίθια μηνύματα από τα έξυπνα κινητά τους. Στο facebook ξεκινά η επανάσταση, τα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία κατακλύζονται από παραινέσεις (πάρε ενέσεις) και οδηγίες και η λαϊκή μούσα ψάλλει στα σκοτεινά την εξόδιο ακολουθία της εκδήλωσης:
Μάνα μου εγώ δεν κάθομαι να τρώω το παραμύθι.
Φέρε μου τ’ αλαφρό σπαθί και το βαρύ τουφέκι
να πεταχτώ σαν το πουλί ψηλά στα κορφοβούνια
να πάρω δίπλα τα βουνά, να περπατήσω λόγκους
να βρω λημέρια των κλεφτών, γιατάκια καπετάνιων
και να σφυρίξω κλέφτικα, να σμίξω τους συντρόφους
που πολεμούν καθάρματα και τραπεζοτσολιάδες.
μ-λ + λ-μ = μ.λ.μ.