Οι πρώτες αποβολές μαθητριών για το ακανθώδες ζήτημα της ισλαμικής μαντίλας πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Τρίτη στη Γαλλία. Δύο μαθήτριες 12 και 13 χρονών αποβλήθηκαν δια παντός από ένα δημόσιο σχολείο, επειδή αρνήθηκαν να βγάλουν τη μαντίλα, ενώ άλλες δύο κινδυνεύουν να πάθουν το ίδιο αν δε συμμορφωθούν. Οι μαθήτριες μπορούν να συνεχίσουν να φοιτούν σε ιδιωτικό σχολείο, αλλά όχι σε δημόσιο. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με το νέο νόμο που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάρτη (κι άρχισε να εφαρμόζεται απ’ τις αρχές αυτής της σχολικής χρονιάς) απαγορεύονται σε όλα τα δημόσια σχολεία οι ενδυμασίες που υποδηλώνουν θρησκευτικά σύμβολα.
Οχι, δε γίναμε ξαφνικά υπέρμαχοι οποιασδήποτε θρησκείας. Είμαστε και θα παραμείνουμε ακλόνητοι οπαδοί του υλισμού και αντίπαλοι κάθε θρησκείας. Ομως εδώ δεν πρόκειται γι’ αυτό το ζήτημα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς για ποιο λόγο έγινε αυτός ο νόμος. Μήπως γιατί κινδύνεψε ο διαχωρισμός κράτους-θρησκείας; Μα αυτό είναι κεκτημένο όλων των δυτικών κοινωνιών για πάνω από 200 χρόνια. Εξάλλου, η ενδυμασία αφορά ατομικό τρόπο έκφρασης, ενώ η ανεξιθρησκεία κατοχυρώνεται στα συντάγματα όλων αυτών των χωρών. Δεν είναι τυχαίο ότι το όλο πρόβλημα επικεντρώνεται στα σύμβολα της ισλαμικής θρησκείας, που αφορούν στους μετανάστες και την κουλτούρα τους. Η «δημοκρατική» γαλλική κοινωνία, η τόσο «ευαίσθητη», δεν δέχεται τη δημόσια έκφραση της κουλτούρας των μεταναστών. Δεν δέχεται την επίδειξη συμβόλων μιας θρησκείας που αν και σκοταδιστική –όπως όλες οι θρησκείες– έχει γίνει σημαία λαών που αντιστέκονται και απειλούν όχι το «δυτικό πολιτισμό» αλλά τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των χωρών που σκοτώνουν ολόκληρους λαούς για την αποκόμιση των ανώτατων κερδών των αφεντικών τους.
Αυτό είναι που τους ενοχλεί τελικά. Μ’ αυτό τον τρόπο όμως δεν χτυπούν τον θρησκευτικό σκοταδισμό. Αυτός δεν χτυπιέται με διατάγματα. Γιατί οι θρησκευτικές δοξασίες καταπολεμούνται σε μια κοινωνία που θα διδάσκει στον άνθρωπο το διαλεκτικό και υλιστικό τρόπο σκέψης. Ενα τρόπο σκέψης που δε διδάσκεται ακόμα και στην πιο προοδευμένη καπιταλιστική χώρα που έχει κατακτηθεί ο διαχωρισμός κράτους εκκλησίας, γιατί απλούστατα αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλιά της. Τι μένει λοιπόν παρά ο καθαρός ρατσισμός και το μίσος των «πολιτισμένων» ιμπεριαλιστών για όλους αυτούς που προέρχονται από τους εξαθλιωμένους λαούς;
