♦ Ξεφτίλας
Είναι πραγματική απόλαυση να βλέπεις τον Κωνσταντόπουλο να ξεφτιλίζεται καθημερινά διεκδικώντας το χρίσμα για την προεδρία της Δημοκρατίας από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα, να δηλώνει πως αυτός δεν έχει καμιά προσωπική φιλοδοξία, αλλά θέλει «να είναι παρούσα η Αριστερά» στην προεδρική εκλογή. Είναι τόση η ξεφτίλα του που τον έκραξε με ανακοίνωσή της ακόμα και η νεολαία του ΣΥΝ. Γιατί παραείναι προκλητικό να πηγαίνεις στη γιορτή της ΟΝΝΕΔ και να δηλώνεις ότι ο αγώνας ενάντια στη χούντα, με κορύφωσή του την εξέγερση του Πολυτεχνείου, «έσπασε το προδικτατορικά ιδεολογικά τείχη και δημιούργησε μια νέα ενότητα του ελληνικού λαού και της νεολαίας ιδιαίτερα». Και ποιος στελέχωσε τους μηχανισμούς της χούντας, ρε αγύρτη; Δεν ήταν άνθρωποι του προηγούμενου αστικού κοινοβουλευτικού καθεστώτος, με πρώτους και καλύτερους τους ανθρώπους της Δεξιάς; Ποια ιδεολογικά τείχη έσπασαν, λοιπόν;
Πάντως, αν εμείς ήμασταν στη θέση του Καραμανλή, δεν θα προτείναμε ποτέ τον Κωνσταντόπουλο για την προεδρία της Δημοκρατίας. Θα «παίζαμε» μαζί του, θα τον χρησιμοποιούσαμε σαν «λαγό» και στο τέλος θα τον πετάγαμε στα σκουπίδια σαν στυμμένη λεμονόκουπα, για να βάλουμε έναν μετριοπαθή δεξιό (μια χαρά λύση είναι ο Μολυβιάτης), αν ο Γιωργάκης δεν θα είχε πρόβλημα να τον ψηφίσει. Για να παίξουμε, μάλιστα, και λίγο παραπολιτικό προ-πό, προβλέπουμε ότι κάπου εκεί θα πάει το πράγμα, γιατί οι Πασόκοι πιο εύκολα δέχονται έναν Μολυβιάτη (μια χαρά είναι για τις παρελάσεις), παρά έναν Κωνσταντόπουλο, που και την προσωπική του προβολή θα επιδιώκει και κόκκινο πανί είναι για το ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας της στάσης του στο Ειδικό Δικαστήριο που δίκασε τον Ανδρέα Παπανδρέου.
♦ Ξεφτίλες
Πρέπει, όμως, να είμαστε δίκαιοι. Σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως η παρουσία του Κωνσταντόπουλου στη γιορτή της ΟΝΝΕΔ, επειδή αυτός φλερτάρει με την προεδρία της Δημοκρατίας. Ομως, παρόντες στην εκδήλωση ήταν επίσης εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ (Τζουμάκας) και του Περισσού (Κόρακας). Ηταν, δηλαδή, μια διακομματική σύναξη, που συμβόλιζε την εθνική συναίνεση. Κατά τα άλλα, στην πορεία φώναζαν και φέτος το γνωστό σύνθημα «Το Πολυτεχνείο δεν ήτανε γιορτή, ήτανε εξέγερση και πάλη λαϊκή». Από τη μια δημαγωγούν λαϊκοεξεγερτικά και από την άλλη γιορτάζουν εθνικοενωτικά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, δεξιά και αριστερά.
ΥΓ: Στον «Ριζοσπάστη» διαβάσαμε πολλά και διάφορα για τα ξεφτιλίκια του Κωνσταντόπουλου στην εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ. Δεν είδαμε, όμως, καμιά εξήγηση για την παρουσία του Κόρακα στην ίδια εκδήλωση. Μάλιστα, μια φωτογραφία που δημοσιεύτηκε είναι προσεκτικά επιλεγμένη. Δείχνει τον Καραμανλή να χαιρετά τους Τζουμάκα και Κωνσταντόπουλο, που κάθονται στο προεδρείο της εκδήλωσης, ενώ ο Κόρακας, που επίσης καθόταν στο προεδρείο της εκδήλωσης, δεν φαίνεται στο πλάνο. Ντρέπονται και το κρύβουν;
♦ Ορφανά
«Ο Κώστας Σημίτης άργησε! Τον έχει ανάγκη η παράταξη και ο τόπος. Η χώρα απολαμβάνει και το ΠΑΣΟΚ βασίζεται στο τεράστιο έργο του. Ο πρώην πρωθυπουργός έχει υποχρέωση να το στηρίξει με “βροντερό” τρόπο, ιδιαίτερα όταν αυτό κατεδαφίζεται προκαλώντας τεράστια προβλήματα στη χώρα!». Τάδε έφη Αννα Διαμαντοπούλου («Ελευθεροτυπία», 15.11.04). Τα ορφανά του Σημίτη λένε τον πόνο τους. Ζητούν από τον πρώην μέντορά τους να βγει στο πολιτικό μεϊντάνι και να τα σκεπάσει με τις φτερούγες του. Προφανώς, ο Γιωργάκης δεν κρίνεται επαρκής για να εμποδίσει την «κατεδάφιση του έργου του ΠΑΣΟΚ» και καλείται ο Σημίτης να μην αφήνει ακάλυπτους τους πρώην πιστούς συνεργάτες του. Θέλετε μια ακόμη πρόβλεψη; Η Αννούλα και ορισμένοι άλλοι διάττοντες αστέρες του σημιτισμού συντόμως θα περάσουν στην αφάνεια. Ο Γιωργάκης ήδη τους έχει στο φτύσιμο, ο δε Σημίτης δεν αισθάνεται υποχρεωμένος να τους προστατέψει. Εδώ έκανε τέτοιο χουνέρι στον Χρυσοχοϊδη που έχει και τις πλάτες της αμερικάνικης πρεσβείας. Να είναι γραμματέας του κόμματος και να παίζει ρόλο κλητήρα, ακόμα και στην προετοιμασία του συνέδριου, που είναι της αρμοδιότητάς του (ως γνωστόν, επικεφαλής της επιτροπής προετοιμασίας τοποθετήθηκε ο Τσούρας, που είναι τσιράκι του Γιωργάκη).
♦ Ξεδιάντροποι (1)
«Μιλάμε για σαφή ανατροπή της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ», δήλωσε κορυφαίο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφερόμενο στο νέο πρόγραμμα που ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ ενόψει του συνεδρίου του. Ποιο είναι αυτό το στέλεχος; Ο Κ. Σκανδαλίδης! Ναι, ένας από εκείνους που υπηρέτησαν το «κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ» από κορυφαίες κυβερνητικές θέσεις και υπερασπίζονταν με νύχια και με δόντια την κυβερνητική πολιτική. Πάντα είχαμε την άποψη ότι οι αστοί πολιτικοί είναι ξεδιάντροποι, αλλά οι Πασόκοι ορισμένες φορές ξεπερνούν κάθε όριο.
Επί της ουσίας, το ΠΑΣΟΚ σχεδιάζει να την ξαναπέσει στους λεγόμενους μικρομεσαίους. Αυτούς που άλλοτε τους είχε στο τσεπάκι, αλλά με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του τους έστειλε στην αγκαλιά της ΝΔ. Τώρα, γνωρίζοντας ότι και η ΝΔ θα τους απογοητεύσει, ανοίγει τη δική του αγκαλιά για να τους (ξανα)υποδεχτεί. Αυτά τα στρώματα άγονται και φέρονται πολιτικά, καθώς ψηφίζουν με βάση το ατομικό συμφέρον, χωρίς ποτέ να έχουν καθαρό ορίζοντα και αιτήματα. Από πολιτική (και εκλογική) άποψη αποτελούν κινούμενη άμμο.
ΥΓ: Ενας άλλος χοντροπασόκος, ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Απ. Φωτιάδης, εμφανίστηκε λάβρος σε τηλεοπτική εκπομπή και κατήγγειλε ότι επί μια δεκαετία οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν έχουν πληρώσει μία για φόρο μεταβίβασης σε περιπτώσεις κληρονομιών, γονικών παροχών και δωρεών. Προφανώς, αυτός ήταν καθ’ ύλην αρμόδιος σε… άλλη κυβέρνηση.
♦ Ξεδιάντροποι (2)
Το αλιεύσαμε από τον «Ριζοσπάστη». Ξέρετε πόσα παίρνει το μήνα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Π. Γκαργκάνας; 5.700.000 δρχ. ή αλλιώς 16.728 ευρώ. Οσα δηλαδή παίρνει σε ένα χρόνο ένας δημόσιος υπάλληλος. Μάλιστα, πριν από 6 χρόνια είχε δώσει ο ίδιος, ως υποδιοικητής τότε της ΤτΕ, αύξηση στον εαυτό του της τάξης του 70% (οι 3.700.000 δρχ. το μήνα του φαίνονταν μικρός μισθός και τον ανέβασε στις 5.700.000 δρχ. το μήνα). Είναι ο ίδιος που θεωρεί υπερβολικά ψηλούς τους μισθούς και τις συντάξεις που ισχύουν στην Ελλάδα και λειτουργεί, χρόνια τώρα, ως ιδεολογικός πολιορκητικός κριός για λογαριασμό των κυβερνήσεων.
♦ Γνώθι σ ‘ αυτόν
«Δεν υπάρχει ένα όριο ξεφτίλας κάτω από το οποίο ένας δημόσιος άνδρας δεν μπορεί να κατέβει». Το είπε ο Θ. Πάγκαλος και μας άρεσε πολύ. Αν μη τι άλλο, ο Θόδωρας έχει το «γνώθι σ’ αυτόν». Εκτός αν τα λέει για τους άλλους, ενώ για τον εαυτό του έχει άλλη (καλύτερη) άποψη. Αλλά δεν νομίζουμε, ο Πάγκαλος είναι άνθρωπος με χιούμορ.
♦ Μιλημένο το παιχνίδι
«Ομως τόσο οι κυβερνήσεις και των δύο χωρών (σ.σ. Ελλάδας και Κύπρου) όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης -ανεξαρτήτως ύφους, επιπέδου κριτικής και ερμηνευτικών προτάσεων- γνωρίζουν, μάλλον κακώς ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν συμφωνήσει, προκειμένου να πετύχουν την ένταξη της Κύπρου, ότι ούτε τα ελληνοτουρκικά, ούτε η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτέλεσαν ποτέ κριτήριο της Κοπεγχάγης ή πολιτικό κριτήριο για την υποψηφιότητα της Τουρκίας». Αυτά έγραψε η Κύρα Αδάμ, μια από τις πιο έμπειρες συντάκτριες του διπλωματικού ρεπορτάζ, στην «Ελευθεροτυπία». Οι διαπιστώσεις είναι σωστές και αρκεί να τις πάρει κανείς υπόψη του για να μην παραμυθιάζεται από τις εθνικές κορόνες που πετάνε οι άνθρωποι του πολιτικού συστήματος (όλου του φάσματος).
♦ Να φάνε και οι άλλοι
Οποιος διαβάζει το φορολογικό νομοσχέδιο μπορεί να διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση υλοποιεί μια από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις: καταργεί το ΣΔΟΕ. Ιδρύει, όμως, μια νέα υπηρεσία (Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων), στην οποία ανατίθενται τα καθήκοντα που είχε το ΣΔΟΕ. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής και η δίωξη του οικονομικού εγκλήματος. Αλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, θα πει κάποιος και θα έχει δίκιο. Μόνο που πρέπει να βάλουμε και ένα «γιατί;». Γιατί η κυβέρνηση μετονόμασε το ΣΔΟΕ σε ΥπΕΕ και δεν έκανε απλά κάποιες αλλαγές στο καθεστώς λειτουργίας του ΣΔΟΕ; μα γιατί ήθελε να ξεφορτωθεί τους Πασόκους που είχαν εγκατασταθεί στο ΣΔΟΕ και έτρωγαν με χρυσά κουτάλια. Δεν μπορούσε να τους μεταθέσει όλους, γιατί θα φώναζαν ότι υφίστανται διωγμό. Διέλυσε, λοιπόν, την υπηρεσία και έφτιαξε ένα αντίγραφό της με άλλο όνομα, το οποίο θα στελεχωθεί εξ αρχής με παιδιά της γαλάζιας γενιάς. Πώς να το κάνουμε, έχουν σειρά να φάνε οι άλλοι.
♦ Θεωρίες συνωμοσίας;
Η συνωμοσιολογία είναι κακή συνήθεια. Αυτοί, όμως, που σε κάθε περίπτωση καταφέρονται ενάντια στη συνωμοσιολογία, πολύ συχνά το κάνουν επειδή θέλουν να κρύψουν υπαρκτές συνωμοσίες. Γιατί η συνωμοσία και η ίντριγκα ήταν και είναι πάντα παρούσες στην Ιστορία. Είναι, λοιπόν, αβάσιμη συνωμοσιολογία αυτά που λέγονται για τον θάνατο του Αραφάτ; Αν είναι έτσι, τότε γιατί δεν διέλυσαν αυτές τις θεωρίες αμέσως; Γιατί δεν εκδόθηκε ένα ιατρικό ανακοινωθέν που να λέει από τι έπασχε και πώς ακριβώς επήλθε ο θάνατός του; Γιατί επιλέχτηκε για τη νοσηλεία του ένα στρατιωτικό νοσοκομείο, στο οποίο μπόρεσε να επιβληθεί (εξαιτίας της δομής του) ένα αυστηρό εμπάργκο ειδήσεων και ανακοινώσεων; Γιατί δεν έγινε μια εκ των υστέρων έστω κίνηση να βγει μια πειστική ανακοίνωση για τις αιτίες του θανάτου, αλλά διατηρήθηκε το εμπάργκο ακόμα και όταν στελέχη του παλαιστινιακού κινήματος άρχισαν να μιλούν για έγκλημα εκ προμελέτης (δηλητηρίαση); Ολα αυτά είναι ερωτήματα βάσιμα, η μη απάντηση των οποίων τροφοδοτεί τη συνωμοσιολογία, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση δείχνει να αφορά όχι σενάρια συνωμοσίας, αλλά μια συνωμοσία. Ηταν πολλοί αυτοί που ήθελαν να ξεφορτωθούν τον Αραφάτ, όχι μόνο στο σιωνιστικό κράτος και τις ΗΠΑ, αλλά και στην Παλαιστινιακή Αρχή.