Εκδήλωση για την αποκατάσταση στο ΚΚΕ του Νίκου Ζαχαριάδη – Κυριακή 2 Οκτώβρη 2011 Α’ Νεκροταφείο Αθηνών – ΚΚΕ (αφίσα)
Η αφίσα περιλαμβάνει ακόμη μια φωτογραφία του Νίκου Ζαχαριάδη και το εξής κείμενο: «Ν. Ζαχαριάδης 1903-1973. Γεν. Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση». Να πεις «αιδώς Αργείοι!» απευθυνόμενος στην ηγεσία του Περισσού, είναι σαν να μιλάς σε ντουβάρια. Η έννοια της ντροπής τούς είναι άγνωστη. Ομως, εν προκειμένω ξεπερνούν κάθε επίπεδο πολιτικής αλητείας. Προσπαθούν να καπηλευτούν αυτόν που όχι μόνο συκοφάντησαν πολιτικά και ηθικά, αλλά και βασάνισαν και δολοφόνησαν για να του κλείσουν μια και καλή το στόμα. Με πραξικόπημα τον πέταξαν από την ηγεσία του ΚΚΕ, χαρακτηρίζοντας το επαναστατικό του έργο «τυχοδιωκτισμό». Δοκίμασαν ακόμη και να τον λερώσουν ηθικά, αφήνοντας υπονοούμενα για… συνεργασία με τους ναζί! Επειδή, όμως, ούτε η ηθική ούτε η πολιτική σπίλωση έπιασε στον κόσμο του ΚΚΕ και της αριστεράς, τον εξόρισαν στο παγωμένο Σουργκούτ της Σιβηρίας, κόβοντάς του κάθε επαφή με τον έξω κόσμο. Κι όταν πλησίαζε η πτώση της χούντας και κατάλαβαν ότι δύσκολα θα μπορούσαν να τον κρατούν στην εξορία, δεν δίστασαν να τον δολοφονήσουν, σκηνοθετώντας (με πολύ χοντροκομμένο τρόπο) αυτοκτονία. Η σορός του Ζαχαριάδη ήρθε στην Ελλάδα όχι γιατί το επέλεξαν αυτοί, αλλά γιατί το επέλεξε ο γιος του, ο οποίος έδωσε δημοσιότητα μέσω του αστικού Τύπου. Οταν ήρθε η σορός, οργάνωσαν θρησκευτική τελετή στο Α’ νεκροταφείο! Κήδεψαν τον Ζαχαριάδη με παπάδες και ψαλτάδες. Και στήθηκαν οι δολοφόνοι, δήθεν τεθλιμμένοι, μέσα στην εκκλησία. Ως εκεί, όμως. Στη συνέχεια ανέλαβαν οι εκατοντάδες συγκεντρωμένοι κομμουνιστές που συνόδεψαν τη σορό μέχρι τον τάφο, χωρίς κανένας από την ηγεσία του Περισσού να τολμήσει να ακολουθήσει. Εφυγαν σαν κλέφτες, καθώς ένα σύνθημα δονούσε τον αέρα: «Νίκο σε σκοτώσαν και το ‘χαν μυστικό, γιατί σε τρέμαν ακόμα και νεκρό». Στη συνέχεια, με όργανό τους τη Ρούλα Κουκούλου, που θυμήθηκε στα στερνά ότι κάποτε υπήρξε σύζυγος του Ζαχαριάδη, δοκίμασαν να εξαφανίσουν το μνημείο στο Α’ Νεκροταφείο και να μεταφέρουν τα οστά του Νίκου στο οστεοφυλάκιο της Καισαριανής, με το επιχείρημα ότι εκεί βρίσκονταν και τα οστά της μητέρας του! Δεν τους πέρασε ούτ’ αυτό. Η ΣΑΚΕ οργάνωσε παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας και ο τότε δήμαρχος Δ. Αβραμόπουλος, που δεν ήθελε φασαρίες, αναγκάστηκε να δηλώσει ότι το μνημείο του Ζαχαριάδη θα παραμείνει εκεί που είναι, μέχρι να δημιουργηθεί κάποιος χώρος όπου θα ταφούν όλοι οι πολιτικοί ηγέτες (αβραμοπουλικές μπούρδες). Και τώρα, στην προσπάθειά τους να μουμιοποιήσουν το επαναστατικό παρελθόν, οι προδότες του κομμουνισμού, οι δολοφόνοι του Ζαχαριάδη, τον «αποκαθιστούν» και καλούν σε εκδήλωση στο μνημείο που οι ίδιοι προσπάθησαν να εξαφανίσουν.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης υπήρξε κορυφαία προσωπικότητα όχι μόνο του ελληνικού, αλλά του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Τώρα που οι αποστάτες και δολοφόνοι του προσπαθούν να τον καπηλευτούν είναι ευκαιρία και για τις νεότερες γενιές των αγωνιστών να μελετήσουν το έργο του, αντλώντας γνώση για τους επαναστατικούς αγώνες του σήμερα.