Χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές που κατέβηκαν στους δρόμους της Φαλούτζα τη μέρα της Πρωτοχρονιάς. Σύμφωνα με εκτίμηση ενός δημοσιογράφου που ήταν αυτόπτης μάρτυρας, οι διαδηλωτές θα πρέπει να ήταν γύρω στους 30.000, αριθμός τεράστιος, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι εναπομείναντες πολίτες μετά την αμερικάνικη εισβολή δεν ξεπερνούσαν τους 60.000 κι αυτοί που επέστρεψαν εκτιμιόταν ,σύμφωνα με το Ρόιτερς (31/12), γύρω στους 16.000.
Η είδηση δημοσιεύτηκε στο site ενός Αμερικάνου καθηγητή του πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν την επομένη, με τη συμπλήρωση ότι είχε έντονα αντιαμερικάνικα και αντικατοχικά συνθήματα, ενώ οι διαδηλωτές έθεσαν πληθώρα διεκδικήσεων, όπως η αποζημίωσή τους, η διευκόλυνση της επιστροφής των προσφύγων, η ανοικοδόμηση της πόλης καθώς και το σταμάτημα του ελέγχου των ταυτοτήτων των προσφύγων που επιστρέφουν απ’ τις αμερικάνικες δυνάμεις κατοχής.
Στη διαδήλωση συμμετείχαν και παιδιά με πλακάτ που αναγράφονταν «πού είναι ο πατέρας μου;» και «πού είναι το σπίτι μου, υποτιθέμενοι απελευθερωτές;». Πολλοί διαδηλωτές μάλιστα κατήγγειλαν ότι οι πεζοναύτες τους υπέδειξαν να μην καταναλώσουν οποιαδήποτε τροφή υπήρχε στο σπίτι τους κατά τη διάρκεια της απουσίας τους, πράγμα ενδεικτικό ότι χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα απ’ τους Αμερικάνους.
Οι πολίτες της Φαλούτζα απαιτούν την ελεύθερη διακίνηση των δημοσιογράφων στην πόλη για να δείξουν σε όλη την υφήλιο την κατάσταση που επικρατεί, αλλά οι Αμερικάνοι δίνουν άδειες μόνο σε όσους ακολουθούν τους πεζοναύτες και εμποδίζουν οποιαδήποτε ανταπόκριση που περιγράφει τι συμβαίνει στην πόλη. Γιατί άραγε ,εφόσον υποτίθεται ότι η πόλη έχει πέσει στα χέρια των Αμερικάνων;
