ΟΤΑΝ ο Καραμανλής είχε ανακοινώσει την επιλογή του Παπούλια για την προεδρία της Δημοκρατίας κυριάρχησε στην πολιτική φιλολογία η λέξη συναίνεση. Θορυβημένοι οι Πασόκοι, αφού άφησαν να περάσουν καναδυό μέρες, έσπευσαν να διευκρινίσουν ότι συναίνεση μπορεί να υπάρξει μόνο στην εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας και σε κανένα άλλο θέμα. Η δική μας άποψη ήταν πως η κίνηση του Καραμανλή να τοποθετήσει στο προεδρικό μέγαρο έναν άνθρωπο του παλιού, παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ ήταν έξυπνη, γιατί ο Παπούλιας με τις δηλώσεις και τις παρεμβάσεις του μπορεί να δημιουργήσει ένα συναινετικό κλίμα ή μάλλον να λειτουργήσει σαν καταλύτης στη δημιουργία ενός τέτοιου κλίματος. Από την άποψη αυτή ο λόγος του Παπούλια μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματικός απ’ αυτόν του Στεφανόπουλου, που είναι ένας πατενταρισμένος ακροδεξιός που αποφάσισε να δείξει ένα ήπιο πρόσωπο.
Προσέξτε, λοιπόν, τον σχετικό διάλογο της Ψαρούδα-Μπενάκη με τον Παπούλια, όταν τον επισκέφτηκε για να του ανακοινώσει την απόφαση της Βουλής για την εκλογή του:
Α. Ψαρούδα-Μπενάκη: Καλείστε να μετουσιώσετε σε πράξη … και τη διατήρηση συναινετικού κλίματος μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα του τόπου.
Κ. Παπούλιας: Πιστεύω ότι η συναίνεση είναι κατάκτηση για τον πολιτικό μας πολιτισμό και αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για όλα τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την πατρίδα μας.
Οι αναφορές αυτές είναι σαφείς. Η συναίνεση τίθεται ως βασικό καθήκον του νέου προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος προέρχεται από το κόμμα που σήμερα βρίσκεται στην αντιπολίτευση. Συναίνεση όχι μόνο στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα, αλλά και στα κοινωνικά ζητήματα. Βέβαια, ο πρόεδρος δεν μπορεί να παρεμβαίνει σε κάθε ζήτημα της επικαιρότητας. Αν το έκανε, τότε ο ρόλος του θα ακυρωνόταν. Μπορεί, όμως, με τις κατά καιρούς δημόσιες παρεμβάσεις του, να δίνει έναν τόνο, να φτιάχνει ένα κλίμα, διευκολύνοντας έτσι τη συναίνεση ανάμεσα στα δυο κόμματα εξουσίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σ’ αυτό το μήκος κύματος βρίσκεται και ο Γιωργάκης, ο οποίος συχνά ασκεί κριτική στον Καραμανλή από τα δεξιά, όπως τις προάλλες που τον κατηγόρησε για… κρατισμό.
