Η παράκαμψη της Ρωσίας στη μεταφορά των πετρελαίων του Καυκάσου με τον περιβόητο αγωγό Μπακού-Τσεϊχάν, απ’ το Αζερμπαϊτζάν στην Τουρκία, είναι πλέον γεγονός. Ο μεγάλος αγωγός των 42 ιντσών (δυόμιση φορές μεγαλύτερος σε μέγεθος απ’ τον «δικό μας» Θεσ/νίκης-Σκοπίων), μήκους 1760 χιλιομέτρων, που χρειάστηκαν δέκα χρόνια και 3.2 δισ. δολάρια για να κατασκευαστεί – με πάρα πολλά προβλήματα και ενστάσεις ακόμα και στους ίδιους του κόλπους του αμερικάνικου κεφαλαίου – εγκαινιάστηκε μετά βαΐων και κλάδων την Τετάρτη και αναμένεται να πληρωθεί με 10 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου μέχρι τις 15 Αυγούστου. Τον αγωγό θα διαχειρίζεται η BP που κατέχει και το 30% στο κονσόρτσιουμ που τον κατασκεύασε (στο οποίο συμμετείχαν πολλές πετρελαϊκές εταιρίες, μεταξύ των οποίων η γαλλική Total και η ιταλική Eni) και πρόκειται να επεκταθεί και στο λιμάνι του Ακτάου στο Καζακστάν.
Μ’ αυτό τον τρόπο η Ρωσία χάνει το πλεονέκτημα να ελέγχει όλες τις οδεύσεις των πετρελαιαγωγών απ’ το έδαφός της και η Δύση κερδίζει πόντους στο λυσσαλέο ανταγωνισμό για τον έλεγχο των πετρελαίων της Κασπίας. Παρά το γεγονός ότι η εξόρυξη των πετρελαίων της Κασπίας είναι πολύ ακριβότερη απ’ τη Μέση Ανατολή (τρεις με τέσσερις φορές περισσότερο), το ίδιο και ο αγωγός που κατασκευάστηκε, οι πετρελαϊκές εταιρίες προχώρησαν και ολοκλήρωσαν την κατασκευή του. Σ’ αυτό βοήθησε φυσικά και η εκρηκτική άνοδος των τιμών του μαύρου χρυσού τα τελευταία χρόνια που γέμισε με εκατομμύρια τα θησαυροφυλάκιά τους.
Οσο το πετρέλαιο παραμένει η βασικότερη ενεργειακή πηγή του πλανήτη (και θα παραμένει για πολλά χρόνια ακόμα) κι όσο η κατάσταση στη Μέση Ανατολή θυμίζει κρατήρα εν ενεργεία, τόσο θα χοντραίνει ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο των πετρελαϊκών πηγών και αποθεμάτων όπου Γης. Και οι λαοί θα καλούνται να πληρώνουν όλο και περισσότερα στο βωμό αυτού ακριβώς του ανταγωνισμού. Γιατί αν το δει κανείς απ’ την άποψη της χρησιμότητας ενός τέτοιου αγωγού, αυτή δεν υπάρχει, εφόσον το πετρέλαιο έχει δρόμους για να ρέει απ’ τα βουνά του Καυκάσου μέσω των ήδη υπαρχόντων αγωγών, όπως π.χ. ο αγωγός από το Τενγκίζ (Καζακστάν) στο ρωσικό λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας Νοβοροσίσκ, πολύ μεγαλύτερης παροχής, που κατασκευάστηκε το 2001 με μικρότερο κόστος. Η παράκαμψη της Ρωσίας δεν ήταν αναγκαία παρά μόνο προς όφελος του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού απ’ την πλευρά της Δύσης με τους… μαλάκες καταναλωτές να πληρώνουν για να πλουτίζουν οι τσέπες των πετρελαιάδων.