♦ Ηταν τρεις νέοι. Οι δυο απ’ αυτούς έφηβοι, σχεδόν παιδιά. Κάθε μέρα έκαναν αυτό που κάνουν εκατοντάδες συμπατριώτες τους. Περνούσαν κρυφά από τη μεγάλη φυλακή της Γάζας προς το Ισραήλ, για να βρουν ένα μεροκάματο. Αυτή τη φορά δεν τα κατάφεραν. Επεσαν πάνω σε περίπολο του σιωνιστικού στρατού, που τους εκτέλεσε εν ψυχρώ. Και τους τρεις. Προσπάθησαν να περάσουν έρποντας τα σύνορα ανακοίνωσε το σιωνιστικό κράτος! Και τιμωρήθηκαν με θάνατο! Κι ύστερα, αναρωτιούνται διάφοροι «ευαίσθητοι» διανοούμενοι, γιατί οι άνθρωποι ζώνονται με εκρηκτικά και ανατινάζονται στα κέντρα των μεγαλουπόλεων. Θα τον ήθελαν μονόπλευρο τον πόλεμο.
♦ Αμερικανός χειριστής ενός site στο Internet, στο οποίο δημοσιεύονταν φρικτές φωτογραφίες ανθρώπων που σκοτώθηκαν στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, πολλές από τις οποίες απεικόνιζαν αμερικανούς στρατιώτες να φωτογραφίζονται καμαρωτοί μπροστά στα απαίσια έργα τους και συνοδεύονταν από χλευαστικές λεζάντες, του τύπου «μαγειρεμένος Ιρακινός», συνελήφθη με την κατηγορία της δημοσιοποίησης πορνογραφικού υλικού. Εμ βέβαια, η ναζιστικού τύπου κτηνωδία των αμερικάνικων ιμπεριαλιστικών στρατευμάτων στην Ανατολή δεν πρέπει να βλέπει το φως της δημοσιότητας.
♦ Τί σας λέγαμε; Είναι μεγάλη η δύναμη των συνδικάτων των καπιταλιστών στη Γερμανία. Οχι μόνο επέβαλαν το «μεγάλο συνασπισμό» Σοσιαλδημοκρατών-Χριστιανοδημοκρατών, αλλά επέβαλαν και τη Μέρκελ καγκελάριο (το χρωστούσαν στη Χριστιανοδημοκρατία, αφού ήταν σειρά της να κυβερνήσει) και τη μοιρασιά των υπουργείων. Χριστιανοδημοκράτες στα κρίσιμα οικονομικά υπουργεία, σοσιαλδημοκράτης στο Εξωτερικών, για να συνεχιστεί η καλή δουλειά που είχε κάνει ο… πράσινος Γιόσκα Φίσερ. Και βέβαια, έξω από την κυβέρνηση το «Αριστερό Κόμμα» των Λαφοντέν-Γκίζι. Γιατί; Γιατί οι ηγέτες του είναι μεν ορκισμένοι αστοί πολιτικοί, αλλά ως εκ της θέσης τους είναι επιρρεπείς σε πιέσεις από τα κάτω. Κοντολογής, τους θεωρούν τυχοδιώκτες και σ’ αυτή τη φάση δεν τους εμπιστεύονται. Είναι πιο χρήσιμοι στην αντιπολίτευση, για να λειτουργούν ως κοινωνικά αμορτισέρ και εγγυητές της ομαλότητας του συστήματος.
♦ Οταν στη ναυαρχίδα του καπιταλιστικού κόσμου, τις ΗΠΑ, αποκαλύφτηκε η εγκατάλειψη και η κοινωνική δυστυχία χάρη σ’ έναν ισχυρό τυφώνα, τί διαφορετικό μπορούσαμε να περιμένουμε από τριτοκοσμικές χώρες, όπως το Πακιστάν και η Ινδία; «Οπου φτωχός κι η μοίρα του», λέει μια παροιμία. Μόνο που αυτό που ονομάζουν μοίρα δεν είναι παρά το πιο απάνθρωπο πρόσωπο του καπιταλισμού. Χώρες που καμαρώνουν ότι είναι πυρηνικές δυνάμεις, χώρες που συγκαταλέγονται στις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες στον παγκόσμιο καπιταλισμό (χάρη στην υπερεκμετάλλευση, βέβαια), στεγάζουν τον κόσμο σε χάρτινα κτίρια (ενώ ξέρουν ότι είναι σεισμογενείς) και δεν έχουν καν ένα στοιχειώδες σύστημα άμεσης επέμβασης για τις περιπτώσεις καταστροφικού σεισμού σε πυκνοκατοικημένη περιοχή. Το είδαμε με το τσουνάμι, το ξαναβλέπουμε με τον καταστροφικό σεισμό.