«Η εισαγωγή μαθημάτων επιχειρηματικότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και η εν γένει προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις ανάγκες της ζήτησης και της αγοράς αποτελεί μια σημαντική προετοιμασία των εφήβων προκειμένου να γίνουν επιτυχημένοι επιχειρηματίες».
Ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών, που με επιστολή του στην υπουργό Παιδείας Μ. Γιαννάκου ζητάει να ενταχθεί στο κανονικό πρόγραμμα των σχολείων το μάθημα «Επιχειρηματικότητα Νέων», δεν μασάει τα λόγια του (οι καπιταλιστές της επαρχίας είναι λίγο πιο «μπρούτοι» από αυτούς του κέντρου). Θυμίζει στην κυβέρνηση ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα διδάχτηκε πιλοτικά σε 150 σχολεία την προηγούμενη τριετία και είναι καιρός πλέον να γίνει κανονικό μάθημα, αφού και η υπουργός το βλέπει θετικά.
Τί περιλαμβάνει το συγκεκριμένο μάθημα; Είναι ένας κύκλος διαλέξεων από στελέχη του ΣΕΒ, με τη συνοδεία σχετικών εγχειριδίων, που έχει σαν σκοπό να κατανοήσουν τα παιδιά από την πολύ τρυφερή τους ηλικία (το μάθημα διδάσκεται στις δυο τελευταίες τάξεις του Δημοτικού!, σε Γυμνάσια, Λύκεια και ΤΕΕ) «τη σημασία των οικονομιών που καθορίζονται από την αγορά, και το ρόλο των επιχειρήσεων σε μια παγκόσμια οικονομία».
Ο συντάκτης της ανακοίνωσης των Θεσσαλών Βιομηχάνων έγραψε μια παπάρα εκεί στο τέλος (ίσως δεν είχε συνέλθει ακόμα από το χανγκ όβερ της νυχτερινής ουϊσκοκατάνυξης σε κάποιο από τα… πολιτιστικά κέντρα για τα οποία είναι ονομαστή η Θεσσαλία). Ο ΣΕΒ και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο στην ιστοσελίδα του δεν ισχυρίζονται ότι το πρόγραμμα αποβλέπει στο να προετοιμάσει τους έφηβους να γίνουν επιτυχημένοι επιχειρηματίες. Αν γίνουν όλοι επιχειρηματίες, ποιος θα δουλεύει; Επιχειρηματικότητα σημαίνει να διαμορφώνεις τη «στάση-νοοτροπία του ατόμου στην καθημερινή ζωή όσο και στις εργασιακές του δραστηριότητες», λέει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Η επιχειρηματικότητα σημαίνει «αποδοχή του στοιχείου της αβεβαιότητας και μετουσίωσή του σε πράξη».
Μ’ άλλα λόγια, επιχειρηματικότητα σημαίνει να εκτιμάς την επιχείρηση και τον επιχειρηματία και να συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να έχεις μόνιμη δουλειά, ικανοποιητικό μισθό, σταθερές εργασιακές σχέσεις. Πρέπει όχι απλά να συμβιβαστείς με την ιδέα της αβεβαιότητας, αλλά να την αποδεχτείς ως προωθητικό στοιχείο της ανάπτυξης. Μπορεί να χρειαστεί αύριο να μείνεις και χωρίς δουλειά ή ν’ αλλάξεις επάγγελμα. Αποδέξου το ως στοιχείο προόδου.
Τα παιδιά των καπιταλιστών δεν έχουν ανάγκη να διδαχτούν τι σημαίνει επιχειρηματικότητα. Το διδάσκονται από τα γεννοφάσκια τους. Μεγαλώνουν γαλουχημένα με την ιδέα ότι τα περιμένει μια λαμπρή καριέρα στον επιχειρηματικό στίβο. Κάνουν σπουδές στα ειδικά κολλέγια του εξωτερικού. Τα παιδιά των εργατών και των φτωχών αγροτών είναι το πρόβλημα. Αυτά που στο σπίτι διδάσκονται το μίσος για τ’ αφεντικά. Αυτά πρέπει να διαπλαστούν κατά τα πρότυπα των γενίτσαρων, για να γίνουν εθελόδουλα.
