Ας τοποθετούμε ευθύς εξαρχής, προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης. Καρφάκι δεν μας καίγεται για τον τραυματισμό των δυο Ελλήνων στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Καρφάκι δεν θα μας καιγόταν και αν σκοτώνονταν. Οσοι πήγαν εκεί είναι μισθοφόροι.
Πήγαν εν γνώσει τους ότι συμμετέχουν σε μια ιμπεριαλιστική εκστρατεία, ότι πλαισιώνουν ένα στρατό κατοχής. Εν γνώσει των κινδύνων που θα αντιμετωπίσουν σε μια χώρα που υπάρχει ένοπλη αντίσταση στους κατακτητές και τα ανδρείκελά τους. Πήγαν για να κονομήσουν και καλά να πάθουν. Ισως να νόμιζαν ότι δεν θα κινδυνεύσουν. Τώρα, μετά την ανατίναξη ενός αυτοκινήτου της αποστολής από νάρκη μέσα στην Καμπούλ, ίσως κάποιοι να το ξανασκεφτούν αν αξίζει τον κόπο. Ισως να το ξανασκεφτούν οι οικογένειές τους. Το πρόβλημα του κινδύνου είναι δικό τους και όχι του ελληνικού λαού. Μόνοι τους δήλωσαν ότι θέλουν να πάνε στο Αφγανιστάν, δεν τους έστειλε υποχρεωτικά ο ελληνικός λαός.
Πήγαν εν γνώσει τους ότι συμμετέχουν σε μια ιμπεριαλιστική εκστρατεία, ότι πλαισιώνουν ένα στρατό κατοχής. Εν γνώσει των κινδύνων που θα αντιμετωπίσουν σε μια χώρα που υπάρχει ένοπλη αντίσταση στους κατακτητές και τα ανδρείκελά τους. Πήγαν για να κονομήσουν και καλά να πάθουν. Ισως να νόμιζαν ότι δεν θα κινδυνεύσουν. Τώρα, μετά την ανατίναξη ενός αυτοκινήτου της αποστολής από νάρκη μέσα στην Καμπούλ, ίσως κάποιοι να το ξανασκεφτούν αν αξίζει τον κόπο. Ισως να το ξανασκεφτούν οι οικογένειές τους. Το πρόβλημα του κινδύνου είναι δικό τους και όχι του ελληνικού λαού. Μόνοι τους δήλωσαν ότι θέλουν να πάνε στο Αφγανιστάν, δεν τους έστειλε υποχρεωτικά ο ελληνικός λαός.
Εκείνο που μας απασχολεί είναι το πολιτικό πρόβλημα. Κι αυτό μας αφορά όλους και όχι μόνο εκείνους που υπηρετούν στο ΤΕΣΑΦ (Τάγμα Ειδικής Συνθέσεως Αφγανιστάν). Το πολιτικό πρόβλημα συνίσταται στη συμμετοχή ελληνικού στρατιωτικού τμήματος στο στρατό κατοχής του Αφγανιστάν. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο είναι ή τι σύνθεση έχει (πρόκειται για ένα τάγμα μηχανικού και ένα υπερπλήρες κινητό στρατιωτικό νοσοκομείο που έχει εγκατασταθεί και λειτουργεί στο αεροδρόμιο της Καμπούλ). Σημασία έχει πως στο στρατό κατοχής του Αφγανιστάν συμμετέχει και ελληνική δύναμη. Αυτό που πολλοί ίσως ήθελαν να ξεχνούν, τώρα, μετά το χτύπημα της ελληνικής στρατιωτικής αυτοκινητοπομπής από τις δυνάμεις της αφγανικής αντίστασης, έχει γίνει γνωστό σε όλο τον κόσμο.
Πρέπει να το σημειώσουμε, διότι πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από πολεμικά χτυπήματα στο έδαφός της, επειδή δεν παίζει ενεργό ρόλο στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες. Στην αστική πολιτική ηγεσία αρέσει ιδιαίτερα αυτό το παραμύθι. Φαίνεται πως αρέσει και σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού, που συμπεριφέρονται σαν τον καρκινοπαθή που δεν θέλει να σκέφτεται το πρόβλημά του. Οι υπερβολές και η κινδυνολογία δεν μας αρέσουν. Πράγματι, σύμφωνα με μια λογική πολιτική ανάλυση, η Ελλάδα δεν είναι στους βασικούς στόχους των κινημάτων του ριζοσπαστικού ισλαμισμού. Κυρίως λόγω της συμπεριφοράς του ελληνικού λαού, ο οποίος χαρακτηρίζεται από έντονο αντιαμερικανισμό και από ευρεία συμπάθεια προς τα αντιστασιακά κινήματα της Ανατολής. Ποιος μπορεί να αποκλείσει, όμως, ένα χτύπημα και εδώ, εξαιτίας της συμμετοχής στη κατοχή του Αφγανιστάν και της βοήθειας στην κατοχή του Ιράκ; Αν υπάρξει τέτοιο χτύπημα, ας μην παριστάνουμε τότε τους οργισμένους ανυποψίαστους και αθώους. Προειδοποιηθήκαμε.
